Przejdź do zawartości

Biblia Wujka (1923)/Pierwsza Księga Kronik (całość)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Biblia, to jest księgi Starego i Nowego Testamentu
Wydawca Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne
Data powstania 1599
Data wyd. 1923
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Jakub Wujek
Indeks stron

KSIĘGI
PIERWSZE PARALIPOMENON.

Poniżej znajduje się Pierwsza Księga Kronik w całości. Jeżeli chcesz skorzystać z tekstu podzielonego na rozdziały, przejdź tutaj.

ROZDZIAŁ I.
Ród Adamów aż do Abrahama, także Abrahamów i Ezaw: o królech i książętach Edomskich, piérwéj niźli nastali królowie Izraelscy.

Adam, Seth, Enos. [1]

Kainan, Malaleel, Jared.

Henoch, Methusale, Lamech.

Noe, Sem, Cham i Japhet.

Synowie Japhet: Gomer i Magog i Madai i Jawan, Thubal, Mosoch, Thiras.

A synowie Gomer: Ascenes i Ryphat i Thogorma.

A synowie Jawan: Eliza i Tharsys, Cethim i Dodanim.

Synowie Cham: Chus i Mesraim i Phut i Chanaan.

A synowie Chus: Saba i Hewila, Sabbatha i Regma i Sabbathacha. A synowie Regmy: Saba i Dadan.

10 Chus lepak zrodził Nemrod: ten począł być możny na ziemi. [2]

11 A Mesraim zrodził Ludym i Ananim i Laabim i Nephtuim,

12 Phetrusym téż i Kasluim, z których wyszli Philistynowie i Kaphtorymowie.

13 Chanaan zaś zrodził Sydona, pierworodnego swego: Hetejczyka téż;

14 I Jebuzejczyka i Amorrejczyka i Gergezejczyka:

15 I Hewejczyka i Aracejczyka i Synejczyka.

16 Aradyczyka téż i Samarajczyka i Hamathejczyka.

17 Synowie Sem: Elam i Assur i Arphaxad i Lud i Aram i Hus i Hul i Gether i Mosoch. [3]

18 A Arphaxad zrodził Sale, który téż zrodził Heber.

19 A Heberowi urodzili się dwaj synowie, imię jednemu Phaleg, iż za czasów jego rozdzielona jest ziemia, a imię brata jego Jektan.

20 A Jektan zrodził Elmodad i Saleph i Asarmoth i Jare,

21 Adoram téż i Huzal i Dekla.

22 Hebal téż i Abimael i Saba.

23 I Ophir i Hewila i Jobab. Ci wszyscy synowie Jektan.

24 Sem, Arphaxad, Sale.

25 Heber, Phaleg, Ragau.

26 Sarug, Nachor, Thare.

27 Abram, ten jest Abraham. [4]

28 A synowie Abrahamowi: Izaak i Ismahel.

29 A te rodzaje ich: Pierworodny Ismahelów Nabajoth i Cedar i Adbeel, Mabsan: [5]

30 I Masma i Duma, Massa, Hadad i Thema,

31 Jetur, Naphis, Kedma. Ci są, synowie Ismahelowi.

32 A synowie Cetury, nałożnice Abrahamowéj, które porodziła: Zamran, Jeksan, Madan, Madyan, Jesbok i Sue. A synowie Jeksanowi: Saba i Dadan. A synowie Dadan: Assurym i Latusym i Laomim.

33 Synowie lepak Madyan: Epha i Epher i Henoch i Abida i Eldaa. Ci wszyscy synowie Cetury. [6]

34 A zrodził Abraham Izaaka, którego byli synowie: Ezaw i Izrael. [7]

35 Synowie Ezawowi: Eliphaz, Rahuel, Jehus, Ihelom i Kore. [8]

36 Synowie Eliphaz: Thenan, Omar, Sephi, Gathan, Cenez, z Thamny Amalek.

37 Synowie Rahuelowi: Nahath, Zara, Samma, Meza.

38 Synowie Seir: Lotan, Sobal, Sebeon, Ana, Dyson, Eser, Dysan.

39 Synowie Lotan: Hory, Homam. A siostra Lotan była Thamna.

40 Synowie Sobal: Alian i Manabath i Ebal, Sephi i Onam. Synowie Sebeon: Aja i Ana. Synowie Ana: Dyson.

41 Synowie Dyson: Hamdan i Eseban i Jethran i Charan.

42 Synowie Eser: Balaan i Zawan i Akan. Synowie Dysan: Hus i Aran.

43 Ci są królowie, którzy rozkazowali w ziemi Edom, przedtem niźli był król nad synmi Izrael: Bale, syn Beor: a imię miasta jego Denaba.

44 A umarł Bale, i królował miasto niego Jobab, syn Zare, z Bosra.

45 A gdy i Jobab umarł, królował miasto niego Husam z ziemie Themanów.

46 Umarł téż i Husam, a królował miasto niego Adad, syn Badad, który poraził Madyan w ziemi Moab: a imię miasta jego Awith.

47 A gdy i Adad umarł, królował po nim Semla z Masreki.

48 Ale i Semla umarł, i królował miasto niego Saul z Rohoboth, które leży nad rzeką.

49 A gdy umarł Saul, królował miasto niego Balanan, syn Achobor.

50 Ale i ten umarł, i królował miasto niego Adad, którego miasta imię było Phau, a żonę jego zwano Meetabel, córka Metred, córki Mezaab.

51 Lecz po śmierci Adad książęta miasto królów w Edom być poczęli: książę Thamna, książę Alua, książę Jethet.

52 Książę Oolibama, książę Ela, książę Phinon.

53 Książę Kenez, książę Theman, książę Mabsar.

54 Książę Magdyel, książę Hiram: te książęta Edom.


ROZDZIAŁ II.
Ród Jakóbów i Judy patryarchy aż do Isai, ojca Dawidowego, i braci i sióstr jego.

A synowie Izraelowi: Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zabulon. [9]

Dan, Józeph, Benjamin, Nephthali, Gad i Aser.

Synowie Judowi: Her, Onan i Sela. Ci trzéj urodzili się mu z córki Sue Chananitki. A był Her, pierworodny Judy, zły przed Panem: i zabił go. [10]

Lecz Thamar, niewiastka jego, urodziła mu Phares i Zara. A tak wszystkich synów Juda pięć. [11]

A synowie Phares; Hesron i Hamul.

Synowie téż Zary: Zambry i Ethan i Eman, Chalchal téż i Dara, pospołu pięć.

Synowie Charmi: Achan, który strwożył Izraela, i zgrzeszył kradzieżą rzeczy przeklętych. [12]

Synowie Ethan: Azaryasz.

A synowie Hesron, którzy się mu urodzili: Jerameel i Ram i Kalubi. [13]

10 Ale Ram zrodził Aminadab: a Aminadab zrodził Nahasson, książę synów Juda.

11 A Nahasson téż zrodził Salmona, z którego poszedł Booz.

12 Booz lepak zrodził Obed, który téż zrodził Izai.

13 A Izai zrodził pierworodnego Eliaba, wtórego Aminadaba, trzeciego Symaa,

14 Czwartego Nathanaela, piątego Raddaja,

15 Szóstego Asoma, siódmego Dawida.

16 Którego siostry były Sarwia i Abigail. Synowie Sarwii: Abisai, Joab i Asael, trzéj.

17 Abigail zaś urodziła Amasę, którego ojciec był Jether, Ismaelczyk.

18 A Kaleb, syn Hesron, wziął żonę imieniem Azuba, z któréj zrodził Jeryothę. A synowie jéj byli: Jaser i Sobab i Ardon.

19 A gdy umarła Azuba, pojął Kaleb żonę Ephratę: która mu urodziła Hur.

20 Hur lepak zrodził Ury, a Ury zrodził Bezeleela.

21 Potem wszedł Hesron do córki Machira, ojca Galaad, i pojął ją, gdy mu było sześćdziesiąt lat: która mu urodziła Seguba.

22 Ale i Segub zrodził Jaira, a osiadł dwadzieścia i trzy miasta w ziemi Galaad.

23 I wziął Gessur i Aran, miasteczka Jair, i Kanath i wsi jego, sześćdziesiąt miast: wszyscy ci synowie Machira, ojca Galaad.

24 A gdy umarł Hesron, wszedł Kaleb do Ephraty. Miał téż Hesron żonę Abią, która mu urodziła Assura, ojca Thekui.

25 A narodzili się synowie Jerameela, pierworodnego Hesron: Ram pierworodny jego i Buna i Aram i Asom i Achia.

26 Pojął téż drugą żonę Jerameel, imieniem Atarę, która była matka Onam.

27 Ale i synowie Ram, pierworodnego Jerameel, byli Moos, Jamin i Achar.

28 A Onam miał syny: Semei i Jada. A synowie Semei: Nadab i Abisur.

29 A imię żony Abisur, Abihail, która mu urodziła Ahobbana i Molida.

30 A synowie Nadabowi byli: Saled i Apphaim: lecz Saled umarł bez dziatek.

31 A syn Apphaimów, Jesy: który Jesy zrodził Sesan: a Sesan zrodził Oholaj.

32 A synowie Jady, brata Semei: Jether i Jonathan: lecz i Jether umarł bez synów.

33 A Jonathan zrodził Phaleth i Zyza. Cić byli synowie Jerameel.

34 A Sesan nie miał synów, ale córki, a służebnika Egiptyanina, imieniem Jeraa.

35 I dał mu córkę swą za żonę, która mu urodziła Etheja.

36 A Ethej zrodził Nathana, a Nathan zrodził Zabada.

37 Zabad téż zrodził Ophiala, a Ophial zrodził Obeda.

38 Obed zrodził Jehua, Jehu zrodził Azaryasza.

39 Azaryasz zrodził Hellesa, a Helles zrodził Elasa.

40 Elas zrodził Sysamoj, Sysamoj zrodził Sellum.

41 Sellum zrodził Ikamią, Ikamia zrodził Elisama,

42 A synowie Kaleb, brata Jerameela: Mesa, pierworodny jego, ten jest ojciec Zyph i synów Maresa, ojca Hebron.

43 A synowie Hebron: Kore i Thaphua i Recem i Samma.

44 A Samma zrodził Rahama, ojca Jerkaam, a Recem zrodził Samai.

45 Syn Samai, Maon: a Maon ojciec Bethsur.

46 A Epha, nałożnica Kaleb, urodziła Haran i Mosa i Gezez. A Haran zrodził Gezez.

47 A synowie Jahaddai: Regom i Joathan i Gesan i Phalet i Epha i Saaph.

48 Nałożnica Kalebowa, Maacha urodziła Saber i Tharana.

49 A Saaph, ojciec Madmena, zrodził Suę, ojca Machbena i ojca Gabaa: a córka Kalebowa była Achsa.

50 Ci byli synowie Kaleb, syna Hur, pierworodnego Ephrata: Sobal, ojciec Karyathyarym.

51 Salma, ojciec Bethlehem, Haryph, ojciec Bethgader.

52 A byli synowie Sobala, ojca Karyathyarym, który doglądał połowicę odpoczynków.

53 A z rodu Karyathyarym, Jetrejowie i Aphuthejowie i Semathejowie i Maserejowie. Z tych wyszli Saraitowie i Esthaolitowie.

54 Synowie Salmy: Bethlehem i Netophaty, korony domu Joabowego, a połowica odpoczynku Sarai.

55 Rodziny téż pisarzów mieszkających w Jabes, śpiewający i brzmiący i w namieciech mieszkający. Ci są Cyneowie, którzy poszli od ciepła ojca domu Rechab.


ROZDZIAŁ III.
Naród króla Dawida i królów Judzkich z rodu Dawidowego, z syny i z córami ich.

A Dawid miał te syny, którzy się mu urodzili w Hebron: Pierworodnego Amnona z Achinoam, Jezrahelitki, wtórego Daniela z Abigail, Karmelitki. [14]

Trzeciego Absaloma, syna Maachy, córki Tholmaja, króla Gessur: czwartego Adoniasza, syna Aggithy.

Piątego Saphatyasza z Abitale: szóstego Jethrahama z Egle, żony jego.

A tak sześć mu się urodziło w Hebronie, gdzie królował siedm lat i sześć miesięcy. A trzydzieści i trzy lata królował w Jeruzalem.

A w Jeruzalem urodzili mu się synowie: Symmaa i Sobab i Nathan i Salomon, czteréj z Bethsabee, córki Amielowéj. [15]

Jebaar téż i Elisama

I Eliphaleth i Noge i Nepheg i Japhia.

I Elisama i Eliada i Elipheleth, dziewięć.

Ci wszyscy synowie Dawidowi, oprócz synów nałożnic: a mieli siostrę Thamar.

10 A syn Salomonów Roboam, którego syn Abia zrodził Asę. Z tego téż zrodził się Jozaphat,

11 Ojciec Joram: który Joram zrodził Ochozyasza, z którego poszedł Joas.

12 A tego syn Amazyasz zrodził Azaryasza. A Joathan, syn Azaryaszów,

13 Zrodził Achaza, ojca Ezechiaszowego, z którego urodził się Manasses.

14 Ale i Manasses zrodził Amona, ojca Jozyaszowego.

15 A synowie Jozyaszowi byli: pierworodny Johanan, wtóry Joakim, trzeci Sedecyasz, czwarty Sellum.

16 Z Joakim urodził się Jechoniasz i Sedecyasz. [16]

17 Synowie Jechoniaszowi byli: Asyr, Salathiel,

18 Melchiram, Phadaja, Senneser i Jecemia, Sama i Nadabia.

19 Z Phadaja poszli Zorobabel i Semei. Zorobabel zrodził Mosollama, Hananiasza i Salomitę, siostrę ich:

20 Hasabana téż i Ohola i Barachiana i Hasadyana i Josabheseda, piąci.

21 A syn Hananiaszów: Phaltyas, ojciec Jesejaszów, którego syn Raphaja. Tego téż syn, Arnan, z którego poszedł Obdya, którego syn był Secheniasz.

22 Syn Secheniaszów, Semeja: którego synowie Hattus i Jegaal i Barya i Naarya i Saphat, liczbą sześć.

23 Syny Naaryaszowe: Elioenaj i Ezechiasz i Ezrykam, trzéj.

24 Synowie Elioenaj: Odwia i Eliasub i Pheleja i Akkub i Johanan i Dalaja i Anani, siedm.


ROZDZIAŁ IV.
Ród Judy, modlitwa Jabesowa: ród Symeonów, którzy porazili nieprzyjacioły, i mieszkali w ziemi ich.

Synowie Judowi: Phares, Hesron i Charmi i Hur i Sobal. [17]

A Raja, syn Sobalów, zrodził Johatha, z którego poszli Ahumaj i Laad. Te rodzaje Sarathi.

To téż pokolenie Etam: Jezrahel i Jesema i Jedebos. A imię siostry ich Asalelphuni.

A Phanuel, ojciec Gedor, a Ezer, ojciec Hosa: ci są synowie Hur, pierworodnego Ephrata, ojca Bethlehem.

Assur lepak, ojciec Thekui, miał dwie żony, Halaa i Naara.

I urodziła mu Naara, Oozama i Hephera i Themani i Ahastary: ci są synowie Naary.

A synowie Halai: Sereth, Isaar i Ethnan.

Kos lepak zrodził Anoba i Soboba, i naród Aharchela, syna Arum.

Lecz Jabes był zacniejszy nad bracią swą, a matka jego dała mu imię Jabes, mówiąc: Iżem go w boleści porodziła.

10 I wzywał Jabes Boga Izraelskiego, mówiąc: Jeźli błogosławiąc błogosławić mi będziesz i rozszerzysz granice moje, a ręka twoja będzie ze mną, a uczynisz, że mię złość nie potłumi. I dał Bóg, o co prosił.

11 A Kaleb, brat Sue, zrodził Machira, który był ojcem Esthon.

12 Esthon lepak zrodził Betrapha i Phesse i Tehinna, ojca miasta Naas: ci są mężowie Recha.

13 A synowie Cenez: Othoniel i Saraja: synowie Othonielowi: Hathath i Maonathi.

14 Maonathi zrodził Ophra: a Saraja zrodził Joaba, ojca doliny rzemieślników; bo tam rzemieślnicy byli.

15 A synowie Kaleba, syna Jephone: Hir i Ela i Naham: synowie téż Ele: Cenez.

16 A synowie Jaleleel: Zyph i Zypha, Thirya i Asrael.

17 A synowie Ezra: Jether i Mered i Epher i Jalon: I urodziła Maryą i Sammaja i Jesba, ojca Esthamo.

18 Żona téż jego Judaja urodziła Jared, ojca Gedo, i Hebera, ojca Socho, i Ikuthiela, ojca Zanoe. A to synowie Bethii, córki Pharaonowéj, którą był pojął Mered.

19 A synowie żony Odaje, siostry Nahama, ojca Ceili: Garmi i Estham, który był z Machaty.

20 Synowie téż Symonowi: Amnon i Rynna, syn Hanan, i Thilon. A synowie Jesy: Zoheth i Benzoheth.

21 Synowie Sele, syna Juda: Her, ojciec Lechy, i Laada, ojciec Maresy: i rodzaje domu robiących około bisioru w domu przysięgi. [18]

22 I który zastanowił słońce, i mężowie kłamstwa, i Bezpieczny i Rozpalający, którzy byli książęty w Moab i którzy się wrócili do Lahem. A to słowa stare.

23 Ci są garncarze, mieszkający w sadziech i między płoty, przy królu, około robót jego: i mieszkali tam.

24 Synowie Symeonowi: Namuel i Jamin, Jaryb, Zara, Saul. [19]

25 Sellum, syn jego: Mabsan, syn jego, Masma, syn jego.

26 Synowie Masma: Hamuel, syn jego, Zachur, syn jego, Semei, syn jego.

27 Synów Semei szesnaście, a córek sześć: ale bracia jego nie mieli synów wiele, a wszystek rodzaj nie mógł zrównać z liczbą synów Juda.

28 A mieszkali w Bersabee i Molada i Hasarsual.

29 I w Bala i w Asom i w Tholad.

30 I w Bathuel i w Horma i w Syceleg.

31 I w Bethmarchaboth i w Hasarsusym i w Bethberai i w Saarym. Te miasta ich aż do króla Dawida.

32 Wsi téż ich: Etam i Aen, Remmon i Thochen i Asan, miast pięć.

33 I wszystkie wioski ich około tych miast aż do Baal: to jest mieszkanie ich i rozdział osiadłości.

34 Mosobab téż i Jemlech i Josa, syn Amazyaszów,

35 I Joel i Jehu, syn Josabiei, syna Saraja, syna Asyel.

36 I Elioenaj i Jakóba i Isuhaja i Asaja i Adyel i Ismiel i Banaja.

37 Zyza téż, syn Sepheja, syna Allon, syna Idaja, syna Semry, syna Samaja.

38 Teć są mianowane książęta w rodziech ich, i w domu powinowactw swoich wielce się rozmnożyli.

39 I ruszyli się, aby weszli do Gador, aż na wschód słońca doliny, i żeby szukali paszy trzodom swoim.

40 I naleźli pasze obfite i bardzo dobre i ziemię szeroką i spokojną i rodzajną, w któréj pierwéj mieszkali z rodu Cham.

41 Ci tedy przyszli, któreśmy mianowicie wyżéj opisali, za czasu Ezechyasza, króla Judzkiego: i porazili namioty ich i obywatele, które tam naleźli: i wygładzili je aż do dnia dzisiejszego, i mieszkali miasto nich, iż tamże bardzo obfite pasze naleźli.

42 Z synów téż Symeon szli na górę Seir mężów pięć set, mając książęta Phaltyasza i Naaryasza i Raphajasza i Ozyel, syny Jesy.

43 I wybili ostatki, które były mogły ujść, z Amalekitów, i mieszkali tam miasto nich, aż po dziś dzień.


ROZDZIAŁ V.
Rodzaj Ruben, Gad, a pół Manasse, i mieszkania ich.

Synowie téż Ruben, pierworodnego syna Izraelowego; (ten bowiem był pierworodny jego: ale gdy zgwałcił łoże ojca swego, dano pierworództwo jego synom Józepha, syna Izraelowego, a onego nie poczytano za pierworodnego. [20]

Lecz Judas, który był najmocniejszy między bracią swą; z plemienia jego książęta się rodziły: ale pierworództwo było poczytane Józephowi.)

Synowie tedy Ruben pierworodnego Izraelowego: Enoch i Phallu, Esron i Charmi. [21]

Synowie Joel: Samia, syn jego: Gog, syn jego: Semei, syn jego.

Micha, syn jego: Reja, syn jego, Baal, syn jego.

Beera, syn jego, którego wziął w niewolą Theglath Phalasar, król Assyryjski: a był książęciem w pokoleniu Ruben.

A bracia jego i wszystek ród jego, gdy ich policzano według familii ich, mieli książęta Jehiela i Zacharyasza.

A Bala, syn Azaz, syna Summa, syna Joel, ten mieszkał w Aroer, aż do Nebo i Beelmeon.

Na wschodnią téż stronę mieszkał aż do wejścia w puszczą i do rzeki Euphrates; bo wielką liczbę mieli dobytków w ziemi Galaad.

10 A za czasów Saula walczyli z Agarejczykami i pobili je, i mieszkali miasto nich w ich przybytkach, na wszystkiéj stronie, która patrzy na wschód słońca Galaad.

11 A synowie Gad mieszkali przeciwko im w ziemi Bazan, aż do Selcha.

12 Joel na przodku, a Saphan wtóry: a Janai i Saphat w Bazan.

13 A bracia ich według domów rodzajów ich: Michael i Mosollam i Sebei i Jorai i Jacham i Zye i Heber, siedm.

14 Ci synowie Abihail, syna Hury, syna Jara, syna Galaad, syna Michael, syna Jesesy, syna Jeddo, syna Buz.

15 Bracia téż syna Abdyel, syna Guni, książęta domu w familiach ich,

16 I mieszkali w Galaad i w Bazan i w miasteczkach jego i we wszech przedmieściach Saron, aż do granic.

17 Ci wszyscy byli policzeni za dni Joathana, króla Judzkiego, i za dni Jeroboama, króla Izraelskiego.

18 Synowie Ruben i Gad i pół pokolenia Manasse, mężowie waleczni, noszący tarcze i miecze, i ciągnący łuk, i wyćwiczeni ku bojowi, czterdzieści i cztery tysiące i siedmset i sześćdziesiąt wychodzących ku bitwie.

19 Wiedli wojnę przeciw Agarejczykom: a Iturejczycy i Naphis i Nodab

20 Dodali im pomocy: i przyszli w ręce ich Agarejczycy i wszyscy, którzy z nimi byli; bo wzywali Boga, gdy się potykali: i wysłuchał ich przeto, iż wierzyli weń.

21 I pobrali wszystko, co mieli, wielbłądów pięćdziesiąt tysięcy, a owiec dwakroć sto tysięcy i pięćdziesiąt tysięcy, i osłów dwa tysiące, i dusz człowieczych sto tysięcy.

22 Wiele téż rannych poległo; bo była Pańska wojna. I mieszkali miasto nich aż do przeniesienia.

23 Synowie téż pół pokolenia Manasse posiedli ziemię od granic Bazan aż do Baal Hermon i Sanir i góry Hermon; bo wielka liczba była.

24 I te były książęta domu rodu ich: Epher i Jesy i Eliel i Ezryel i Jeremia i Odoja i Jedyel, mężowie bardzo mocni i możni, i sławni wodzowie w familiach ich.

25 A opuścili Boga ojców swych, i cudzołożyli z bogami ludzi ziemie, które zniósł Bóg przed nimi.

26 I pobudził Bóg Izraelów ducha Phula, króla Assyryjskiego, i ducha Theglath Phalasara, króla Assur, i przeniósł Ruben i Gad i pół pokolenia Manasse, i zaprowadził je do Lahela i do Habor i do Ara i rzeki Gozan, aż do dnia tego.


ROZDZIAŁ VI.
O syniech Lewi, którzy byli śpiewaki, a którzy ofiarowniki: i o mieściech, które mieli w pokoleniach Izraelskich.

Synowie Lewi: Gerson, Kaath i Merary. [22]

Synowie Kaath: Amram, Isaar, Hebron i Ozyel.

Synowie Amramowi: Aaron, Mojżesz i Marya. Synowie Aaronowi: Nadab i Abiu, Eleazar i Ithamar.

Eleazar zrodził Phinees, a Phinees zrodził Abisue.

A Abisue zaś zrodził Bokcy, a Bokcy zrodził Ozy.

Ozy zrodził Zaraję, a Zarajas zrodził Merajoth.

Merajoth lepak zrodził Amaryasza, Amaryasz zrodził Achitoba.

Achitob zrodził Sadoka, a Sadok zrodził Achimaasa.

Achimaas zrodził Azaryasza, Azaryasz zrodził Johanana,

10 Johanan zrodził Azaryasza: tenci jest, który kapłański urząd odprawował w domu, który zbudował Salomon w Jeruzalem.

11 A Azaryasz zrodził Amaryasza, a Amaryasz zrodził Achitoba,

12 Achitob zrodził Sadoka, a Sadok zrodził Selluma.

13 Sellum zrodził Helkiasza, a Helkiasz zrodził Azaryasza.

14 Azaryasz zrodził Sarajasza, a Sarajasz zrodził Josedeka.

15 Josedek lepak wyszedł, kiedy Pan przeniósł Judę i Jeruzalem przez ręce Nabuchodonozora.

16 A tak synowie Lewi: Gerson, Kaath i Merary. [23]

17 A te imiona synów Gersonowych: Lobni i Semei.

18 Synowie Kaathowi: Amram i Isaar i Hebron i Ozyel.

19 Synowie Merarego: Moholi i Musy. A te są rodzaje Lewi według domów ich.

20 Gerson: Lobni, syn jego: Jahath, syn jego: Zamma, syn jego:

21 Joah, syn jego: Addo, syn jego: Zara, syn jego: Jetraj syn jego.

22 Synowie Kaathowi: Aminadab, syn jego: Kore, syn jego: Asyr, syn jego,

23 Elkana, syn jego: Abiasaph, syn jego: Asyr, syn jego.

24 Thahath, syn jego: Uryel, syn jego: Ozyasz, syn jego: Saul, syn jego.

25 Synowie Elkanowi: Amasai i Achimoth,

26 I Elkana: Synowie Elkanowi: Sophai, syn jego: Nahath, syn jego:

27 Eliab, syn jego: Jeroham, syn jego: Elkana, syn jego.

28 Synowie Samuelowi: pierworodny Phasseni i Abia.

29 A synowie Merarego: Moholi; Lobni, syn jego: Semei, syn jego: Oza, syn jego.

30 Sammaa, syn jego: Haggia, syn jego: Asaja, syn jego.

31 Ci są, które postanowił Dawid nad śpiewaki domu Pańskiego, od tego czasu, gdy tam była skrzynia postanowiona.

32 I służyli przed przybytkiem świadectwa śpiewając, aż Salomon zbudował dom Pański w Jeruzalem a stali według rzędu swego na służbie.

33 A którzy stali z synmi swoimi, ci są, z synów Kaathowych: Hemam śpiewak, syn Johela, syna Samuelowego,

34 Syna Elkana, syna Jerohama, syna Eliela, syna Thohu,

35 Syna Suph, syna Elkana, syna Mahatha, syna Amasai,

36 Syna Elkana, syna Johela, syna Azaryasza, syna Sophoniasza,

37 Syna Thahatha, syna Asyra, syna Abiasapha, syna Korego, syna Isaara, syna Kaatha, syna Lewiego, syna Izraelowego.

38 A brat jego Asaph, który stał po prawicy jego. Asaph, syn Barachiasza, syna Samaa,

39 Syna Michaelowego, syna Basajowego, syna Melchie,

40 Syna Athanai, syna Zare, syna Adai,

41 Syna Ethan, syna Zamma, syna Semei,

42 Syna Jetho, syna Gerson, syna Lewi.

43 A synowie Merary, bracia ich, po lewéj stronie:

44 Ethan, syn Kusy, syna Abdy, syna Maloch,

45 Syna Hasabie, syna Amasyego, syna Helkiego,

46 Syna Amasai, syna Boni, syna Somer,

47 Syna Moholi, syna Musy, syna Merary, syna Lewi.

48 Bracia téż ich Lewitowie, którzy postawieni są do wszelakiéj służby przybytku domu Pańskiego.

49 Aaron lepak i synowie jego zapalili kadzidło na ołtarzu całopalenia i na ołtarzu kadzenia, ku wszystkiéj posłudze świętego świętych: ażeby się modlili za Izraela wedle wszego, co rozkazał Mojżesz, sługa Boży.

50 A synowie Aaronowi ci są: Eleazar, syn jego: Phinees, syn jego: Abisue, syn jego:

51 Bokcy, syn jego: Ozy, syn jego: Zarahia, syn jego.

52 Merajoth, syn jego: Amaryasz, syn jego: Achitob, syn jego.

53 Sadok, syn jego: Achimaas, syn jego.

54 A te mieszkania ich po wsiach i granicach, to jest synów Aaronowych, według rodów Kaathitów; bo się im były losem dostały.

55 A tak dali im Hebron w ziemi Judzkiéj i przedmieścia jego wokoło.

56 A pola miejskie i wsi Kalebowi, synowi Jephone. [24]

57 A synom Aaronowym dali miasta na ucieczkę Hebron i Lobna i przedmieścia jéj.

58 Jether téż i Esthemo z przedmieściami ich.

59 Asan téż i Bethsemes i przedmieścia ich.

60 A z pokolenia Benjamin, Gabee i przedmieścia jéj i Almathę z przedmieściami jéj i Anathoth z przedmieściami swemi, wszystkich miast trzynaście, według rodzajów ich.

61 A drugim synom Kaathowym z rodzaju swego dali od połowice pokolenia Manasse w osiadłość miast dziesięć.

62 A synom Gersonowym według rodzajów ich od pokolenia Issachar i od pokolenia Aser i od pokolenia Nephthali i od pokolenia Manasse w Bazan miast trzynaście.

63 A synom zaś Merary według rodzajów ich od pokolenia Ruben i od pokolenia Gad i od pokolenia Zabulon, dali losem miast dwanaście.

64 Dali téż synowie Izraelowi Lewitom miasta i przedmieścia ich.

65 A dali losem z pokolenia synów Juda i z pokolenia synów Symeon i z pokolenia synów Benjamin te miasta, które nazwali imiony swemi.

66 I tym, którzy byli z rodu synów Kaath, (i były miasta w granicach ich od pokolenia Ephraim.) [25]

67 A tak dali im miasta do ucieczki, Sychem z przedmieściami jego na górze Ephraim i Gazer z przedmieściami jego.

68 Jekmaę téż z przedmieściami jéj i Bethoron także.

69 Ktemu Helon z przedmieściami jego i Gethremmon tymże sposobem.

70 A od połowice pokolenia Manasse: Aner i przedmieścia jego, Balaam i przedmieścia jego: to jest tym, którzy z rodu synów Kaath zostawali.

71 A synom Gerson od rodu pół pokolenia Manasse, Gaulon w Bazan i przedmieścia jego i Astharoth z przedmieściami jego.

72 Z pokolenia Issachar: Cedes i przedmieścia jego i Dabereth z przedmieściami jego.

73 Ramoth téż i przedmieścia jego i Anem z przedmieściami jego.

74 A od pokolenia Aser: Masal z przedmieściami jego i Abadon także.

75 Hukak téż z przedmieściami jego i Rohob z przedmieściami jego.

76 A od pokolenia Nephthali: Cedes w Galilei i przedmieścia jego, Hamon z przedmieściami jego i Karyathaim i przedmieścia jego.

77 A ostatkowi synów Merary: z pokolenia Zabulon Remmon i przedmieścia jego i Thabor z przedmieściami jego.

78 Za Jordanem téż przeciw Jerycho na wschód słońca Jordana od pokolenia Ruben: Bozor w pustyni z przedmieściami jego i Jassa z przedmieściami jéj.

79 Kademoth téż i przedmieścia jego i Mephaat z przedmieściami jego.

80 Ktemu i od pokolenia Gad: Ramoth w Galaad i przedmieścia jego i Manaim z przedmieściami jego.

81 Ale i Hesebon z przedmieściami jego i Jezer z przedmieściami jego.


ROZDZIAŁ VII.
Ród Issachara, Benjamina, Nephthali, Manasse, Ephraim i Aser.

A synowie Issachar: Thola i Phua, Jasub i Symeron, czteréj. [26]

Synowie Thole: Ozy i Raphaja i Jeryel i Jemaj i Jebsem i Samuel, przedniejsi wedle domów rodzin swoich. Z rodzaju Thole mężów walecznych naliczono za dni Dawidowych dwadzieścia i dwa tysiące sześćset.

Synowie Ozy: Izrahia, z którego poszli Michael i Obadya i Joel: i Jesya, pięć, wszyscy książęta.

A z nimi według domów i narodów ich, przepasani na wojnę, mężów bardzo mocnych, trzydzieści i sześć tysięcy; bo mieli wiele żon i synów.

Braci téż ich według wszech rodzin Issachar dużych do bitwy, ośmdziesiąt i siedm tysięcy naliczono.

Synowie Benjamin; Bela i Bechor i Jadyel, trzéj. [27]

Synowie Bele: Esbon i Ozy i Ozyel i Jerymoth i Urai, pięć książąt domów i do boju bardzo mocnych: a poczet ich dwadzieścia dwa tysiące i czteréj a trzydzieści.

A synowie Bechorowi: Zamira i Joas i Eliezer i Elioenaj i Amry i Jerymoth i Abia i Anathoth i Almath: ci wszyscy synowie Bechor.

A naliczono wedle domów ich z książąt rodów ich na wojnę bardzo mocnych dwadzieścia tysięcy i dwieście.

10 A synowie Jadyel: Balan; a synowie Balan: Jehus i Benjamin i Aod i Chanana i Zethan i Tharsys i Ahisahar.

11 Ci wszyscy synowie Jadyel, książęta rodów swych, męże bardzo mocni, siedmnaście tysięcy i dwieście na wojnę wychodzących.

12 Sepham téż i Hapham, synowie Hir: i Hasym, synowie Aher.

13 A synowie Nephthali: Jasyel i Guni i Jeser i Sellum, synowie Bale.

14 A syn Manasse: Esryel: a nałożnica jego Syryanka urodziła Machyra, ojca Galaad.

15 Machyr lepak wziął żony synom swym Haphim i Saphan: a miał siostrę imieniem Maachę: imię zaś wtórego, Salphaad, i urodziły się córki Salphaadowi.

16 I porodziła Maacha, żona Machyr, syna i nazwała imię jego Phares: a imię brata jego Zares: a synowie jego, Ulam i Recem.

17 A syn Ulam: Badan. Ci są synowie Galaad, syna Machyr, syna Manasse.

18 A siostra jego, królowa, urodziła męża pięknego i Abiezera i Mohola.

19 A byli synowie Semida: Ahin i Sechem i Lecy i Aniam.

20 A synowie Ephraim: Suthala: Bared, syn jego: Thahath, syn jego: Elada, syn jego: Thahath, syn jego: tego syn Zabad,

21 A tego syn Suthala, a tego syn Ezer i Elad. Pobili je mężowie Geth obywatele, iż byli wtargnęli, aby byli najechali majętności ich.

22 Przetóż Ephraim, ojciec ich, płakał przez wiele dni, i przychodzili bracia jego, aby go cieszyli.

23 I wszedł do żony swéj, która poczęła i porodziła syna, i nazwał imię jego Berya, przeto że się urodził w utrapieniu domu jego.

24 A córka jego była Sara, która zbudowała Bethoron niższy i wyższy, i Ozensara.

25 A syn jego Bapha i Reseph i Thale, z którego poszedł Thaan.

26 Który zrodził Laadana: tego téż syn Ammiud, który zrodził Elisam,

27 Z którego poszedł Nun, który miał syna Jozue.

28 A osiadłość ich i mieszkanie, Bethel z córkami jego, a na wschód Noram, a na zachód Gazer i córki jego, aż do Gazy z córkami jego.

29 A podle synów Manasse, Bethsan i córki jego, Thanach i córki jego, Mageddo i córki jego, Dor i córki jego: w tych mieszkali synowie Józepha, syna Izrael.

30 Synowie Aser: Jemna i Jesua i Jesui i Barya i Sara, siostra ich. [28]

31 A synowie Barya: Heber i Melchiel: ten jest ojciec Barsaith.

32 A Heber zrodził Jephlath i Somor i Hotham i Suę, siostrę ich.

33 Synowie Jephlath: Phosech i Chamaal i Asoth: ci synowie Jephlath.

34 A synowie Somor: Ahi i Roaga i Haba i Aram.

35 A synowie Helem, brata jego: Supha i Jemna i Selles i Amal.

36 Synowie Supha: Sue, Harnapher i Sual i Bery i Jamra.

37 Bosor i Hod i Sama i Salusa i Jethran i Bera.

38 Synowie Jether: Jephone i Phaspha i Ara.

39 A synowie Olle: Aree i Haniel i Resya.

40 Ci wszyscy synowie Aser, książęta rodów, przebrani i najmocniejsi wodzowie wodzów: a liczba ich ku bitwie sposobnych, dwadzieścia i sześć tysięcy.


ROZDZIAŁ VIII.
Ród synów Benjamin i Saulów: także synów jego.

A Benjamin zrodził Balę, pierworodnego swego, Asbela wtórego, Aharę trzeciego, [29]

Nohaa czwartego i Rapha piątego.

A byli synowie Bale, Addar i Gera i Abiud.

Abisue téż i Naaman i Ahoe.

I Gera i Sephuphan i Huram.

Ci są synowie Achod, książęta rodów mieszkających w Gabaa, którzy przeniesieni są do Manachath.

A Naaman i Achia i Gera: ten je przeprowadził i zrodził Oza i Abiud.

Lecz Saharaim zrodził w krainie Moabskiéj, odprawiwszy Husym i Barę, żony swe.

A zrodził z Hodes, żony swéj, Jobaba i Sebia i Mosa i Molchoma.

10 Jehusa i Sechia i Marma. Ci są synowie jego, książęta w domiech ich.

11 A z Husym zrodził Abitob i Elphaal.

12 A synowie Elphaal: Heber i Misaam i Samad: ten zbudował Ono i Lod i córki jego.

13 Barya lepak i Sama książęta rodów mieszkających w Ajalon: ci wygnali obywatele Geth.

14 I Ahio i Sesak i Jerymoth,

15 I Zabadya i Arod i Heder,

16 Michael téż i Jespha i Josa, synowie Barya.

17 I Zabadya i Mosollam i Hezecy i Heber,

18 I Jesamary i Jezlia i Jobab, synowie Elphaal,

19 I Jacym i Zechry i Zabdy,

20 I Elioenaj i Selethaj i Eliel,

21 I Adaja i Baraja i Samarath, synowie Semei.

22 I Jespham i Heber i Eliel,

23 I Abdon i Zechry i Hanan,

24 I Hanania i Elam i Anathothia,

25 I Jephdaja i Phanuel, synowie Sesak.

26 I Samsary i Sohorya i Otholia,

27 I Jersya i Elia i Zechry, synowie Jeroham.

28 Ci Patryarchowie i książęta rodów, którzy mieszkali w Jeruzalem.

29 A w Gabaon mieszkali Abigabaon, a imię żony jego Maacha.

30 A syn jego pierworodny Abdon, i Sur i Cys i Baal i Nadab.

31 Gedor téż i Ahio i Zacher i Macelloth.

32 A Macelloth zrodził Samaa: i mieszkali przeciwko braci swojéj w Jeruzalem z bracią swą.

33 Ner lepak zrodził Cys, a Cys zrodził Saula: Saul zaś zrodził Jonathana i Melchisuę, Abniadaba i Esbaala. [30]

34 A syn Jonathanów Merybbaal, a Merybbaal spłodził Micha.

35 Synowie Micha: Phiton i Melech i Tharaa i Ahaz.

36 A Ahaz zrodził Joada, a Joada zrodził Alamath i Azmoth i Zamry: Zamry lepak zrodził Mosę.

37 A Mosa zrodził Banaa, którego syn był Rapha, z którego poszedł Elasa, który zrodził Asel.

38 A Asel miał sześci synów tych imion, Ezrykam, Bokru, Ismahel, Sarya, Obdya i Hanan: ci wszyscy synowie Asel.

39 A synowie Esek, brata jego: Ulam pierworodny, a Jehus wtóry, a Eliphaleth trzeci.

40 A byli synowie Ulam mężowie bardzo duży i wielką mocą łuk ciągnący: i mający wiele synów i wnuków, aż do stu i piącidziesiąt. Ci wszyscy synowie Benjamin.


ROZDZIAŁ IX.
Którzy pierwsi z synów Izraelskich mieszkali w Jeruzalem: uczynności a urzędy kapłanów i Lewitów: naród Saula i synów jego powtarza.

Wszystek tedy lud Izraelski policzon jest: a summa ich napisana jest w księgach królów Izraelskich i Judzkich: a byli przeniesieni do Babilonu dla przestępstwa swego.

Lecz którzy pierwsi mieszkali w osiadłościach, w mieściech swoich, Izrael i kapłani i Lewitowie i Nathynejczykowie.

Mieszkali w Jeruzalem z synów Juda i z synów Benjamin, z synów téż Ephraim i Manasse.

Othej, syn Ammiud, syna Amry, syna Omraj, syna Bonni, z synów Phares, syna Juda.

A z Sylon: Asaja, pierworodny i synowie jego.

A z synów Zare: Jehuel i bracia ich, sześćset i dziewięćdziesiąt.

A z synów Benjamin: Salo, syn Mosollam, syna Odwia, syna Asana.

I Jobania, syn Jeroham, i Ela, syn Ozy, syna Mochory, i Mosollam, syn Saphatyasza, syna Rachuel, syna Jebaniasza.

I bracia ich według domów ich dziewięćset pięćdziesiąt i sześć. Ci wszyscy książęta rodów wedle domów ojców swych.

10 Z kapłanów lepak: Jedaja, Jojaryb i Jachin.

11 Azaryasz téż, syn Helcyasza, syna Moholam, syna Sadok, syna Marajoth, syna Achitob, kapłan wielki domu Bożego.

12 A Adajas, syn Jeroham, syna Phassur, syna Melchiasza, i Maasaj, syn Adyel, syna Jezra, syna Mosollam, syna Mosolamith, syna Emer.

13 Braci téż ich, książąt wedle domów ich, tysiąc siedmset i sześćdziesiąt, bardzo mocnych siłą ku odprawowaniu dzieła posługi w domu Bożym.

14 A z Lewitów: Semeja, syn Hassub, syna Esrykam, syna Hasebia, z synów Merary.

15 Bakbakar téż, cieśla, i Galal i Mathania, syn Micha, syna Zechry, syna Asaph.

16 I Obdya, syn Semejasza, syna Galal, syna Idythun, i Barahia, syn Asa, syna Elkana, który mieszkał w sieniach Nethophaty.

17 A odźwierni: Sellum i Akkub i Thelmon i Ahimam i brat ich Sellum, przedniejszy,

18 Aż do onego czasu w bramie królewskiéj na wschód słońca strzegali na przemiany swe z synów Lewi.

19 A Sellum, syn Kore, syna Abiasaph, syna Kore, z bracią swą i z domem ojca swego, ci są Korytowie, nad sprawą służby, stróże sieni przybytku: a familie ich na przemiany strzegące wejścia obozu Pańskiego.

20 A Phinees, syn Eleazarów, był książęciem ich przed Panem.

21 Zacharyasz lepak, syn Mosollama, odźwierny drzwi przybytku świadectwa.

22 Ci wszyscy wybrani za odźwierne u drzwi, dwieście i dwanaście: i popisani we wsiach własnych, których postanowili Dawid i Samuel, widzący, w wierności ich.

23 Tak same, jako i syny ich, we drzwiach domu Pańskiego i w przybytku na przemianach swoich.

24 Wedle czterech wiatrów byli odźwierni: to jest na wschód i na zachód i na północy i na południe.

25 A bracia ich mieszkali we wsiach i przychodzili na soboty swoje od czasu aż do czasu.

26 Tym czterzem Lewitom zwierzony był wszystek poczet odźwiernych, a byli nad gmachami i nad skarby domu Pańskiego.

27 Około kościoła téż Pańskiego mieszkali na strażach swych, żeby czasu swego otwarzali rano drzwi.

28 Z tych téż rodzaju byli nad naczyniem służby; bo pod liczbą naczynie i wnoszono i wynoszono.

29 Z tychże i którzy mieli powierzone naczynia świątnice, mieli w mocy białą mąkę i wino i oliwę i kadzidło i wonności.

30 A synowie kapłanów olejki z wonnych rzeczy sprawowali.

31 A Mathathiasz Lewit, pierworodny Sellum, Koryt, przełożony nad temi rzeczami, które w panwiach smażono.

32 A z synów Kaath, braci ich, byli nad chleby pokładnymi, aby zawsze świeże na każdą sobotę gotowali.

33 Ci są książęta śpiewaków wedle domów Lewitów, którzy w gmachach mieszkali, aby we dnie i w nocy ustawicznie swéj posłudze dosyć czynili.

34 Głowy Lewitów, wedle domów swych przedniejsi, mieszkali w Jeruzalem.

35 A w Gabaonie mieszkali ojciec Gabaon, Jehiel, a imię żony jego Maacha.

36 Syn pierworodny jego Abdon, i Sur i Cys i Baal i Ner i Nadab,

37 Gedor téż i Ahio i Zacharyasz i Macelloth.

38 Macelloth zrodził Samaan: ci mieszkali naprzeciwko braci swéj w Jeruzalem, z bracią swą.

39 A Ner zrodził Cys, a Cys zrodził Saula, a Saul zrodził Jonathana i Melchisua i Abinadab i Esbaal.

40 A syn Jonathanów Merybbaal: a Merybbaal zrodził Micha.

41 Synowie zaś Micha: Phithon i Melech i Tharaa i Ahaz.

42 Ahaz lepak zrodził Jarę, a Jara zrodził Alamath i Asmoth i Zamry: a Zamry zrodził Mosę.

43 Mosa lepak zrodził Banaa, którego syn Raphaja zrodził Elasa, z którego poszedł Asel.

44 A Asel miał sześci synów temi imiony: Ezrykam, Bokru, Ismael, Sarya, Obdya i Hanan. Ci są synowie Asel.


ROZDZIAŁ X.
O Saulowéj śmierci, nieprzyjaciele mu głowę ścięli, mężowie Jabez Galaad pogrzebli go: przyczyna téż jego śmierci.

A Philistynowie walczyli przeciw Izrael, i uciekli mężowie Izraelscy przed Philistyny i polegli zranieni na górze Gelboe. [31]

A gdy się przybliżali Philistynowie goniąc Saula i syny jego, zabili Jonathana i Abinadaba i Melchisua, syny Saulowe.

I zmocniła się bitwa przeciw Saul, i naleźli go strzelcy i zranili strzałami.

I rzekł Saul do giermka swego: Dobądź miecza twego a zabij mię, aby snadź nie przyszli ci nieobrzezańcy a nie śmiali się ze mnie. A giermek jego uczynić tego nie chciał, bojaźnią przestraszony: a tak porwał miecz Saul i padł nań.

Co ujrzawszy giermek jego, to jest, że umarł Saul, padł téż sam na swój miecz i umarł.

A tak zginął Saul i trzéj synowie jego, i wszystek dom jego zaraz upadł.

Co gdy ujrzeli mężowie Izraelscy, którzy mieszkali na polach, pouciekali: a po śmierci Saulowéj i synów jego opuścili miasta swe i rozpierzchnęli się tam i sam: i przyszli Philistynowie i mieszkali w nich.

A drugiego dnia zwłócząc Philistynowie łupy z pobitych, naleźli Saula i syny jego, leżące na górze Gelboe.

I zewlókłszy go i głowę mu uciąwszy i zbroję zdjąwszy, posłali do ziemie swéj, aby go obnoszono i okazowano zborom bałwańskim i ludziom.

10 A zbroję jego poświęcili we zborze boga swego, a głowę zawiesili we zborze Dagon.

11 Co gdy usłyszeli mężowie Jabes Galaad, to jest, wszystko, co byli Philistynowie nad Saulem uczynili,

12 Wstał każdy z mężów mocnych i wzięli ciała Saulowe i synów jego i przynieśli je do Jabes i pogrzebli kości ich pod dębem, który był w Jabes, i pościli siedm dni.

13 A tak umarł Saul dla nieprawości swoich, przeto iż przestąpił przykazanie Pańskie, które był przykazał, a nie zachował go, ale nad to jeszcze radził się Pythonki:

14 A nie miał nadzieje w Panu: Dlaczego zabił go i przeniósł królestwo jego do Dawida, syna Isai.


ROZDZIAŁ XI.
Jako lud pomazał na królestwo Dawida: a którzy na dworze jego byli zacniejsi, wylicza.

Zebrał się tedy wszystek Izrael do Dawida w Hebron, mówiąc: Jesteśmy kość twoja i ciało twoje. [32]

Wczoraj téż i dziś trzeci dzień, gdy jeszcze królował Saul, tyś był, któryś wywodził i wwodził Izraela; bo tobie rzekł Pan, Bóg twój: Ty będziesz pasł lud mój Izraelski i ty będziesz książęciem nad nim.

Przyszli tedy wszyscy starsi Izraelscy do króla do Hebron. I uczynił z nimi Dawid przymierze przed Panem: i pomazali go za króla nad Izraelem według słowa Pańskiego, które powiedział w ręce Samuela.

Jechał téż Dawid i wszystek Izrael do Jeruzalem, to jest Jebus, gdzie byli Jebuzejczycy obywatele ziemie.

I mówili, którzy mieszkali w Jebus, do Dawida: Nie wnidziesz sam. Ale Dawid wziął zamek Syon, który jest miastem Dawidowem.

I rzekł: Każdy, ktoby najpierwéj pobił Jebuzejczyki, ten będzie książęciem i hetmanem. Wstąpił tedy pierwszy Joab, syn Sarwii, i został hetmanem.

A Dawid mieszkał na zamku, i przeto nazwano go miastem Dawidowem.

I zbudował miasto wokoło od Mella aż wokrąg: a Joab ostatek miasta pobudował.

A Dawid pomnażał się postępując i rosnąc, a Pan zastępów był z nim.

10 Ci przedniejsi mężów mocnych Dawid, którzy mu pomogli, aby był królem nade wszystkim Izraelem, według słowa Pańskiego, które mówił do Izraela. [33]

11 I ten poczet mocarzów Dawidowych: Jesbaam, syn Hachamoni, przedniejszy między trzydziestą: ten podniósł oszczep swój na trzysta ranionych jednym razem.

12 A po nim Eleazar, syn stryja jego, Ahohitczyk, który był między trzema potężnymi.

13 Ten był z Dawidem w Phesdomim, gdy się Philistynowie byli zgromadzili na ono miejsce ku bitwie: a było pole onéj dziedziny pełne jęczmienia, a lud był uciekł przed obliczem Philistynów.

14 Ci stanęli w pośród pola i obronili go: a gdy porazili Philistyny, dał Pan zbawienie wielkie ludowi swemu.

15 I przyszli trzéj ze trzydziestu przedniejszych na skałę, na któréj był Dawid, do jaskinie Odollam, gdy Philistynowie obozem leżeli w dolinie Raphaim. [34]

16 A Dawid był na twierdzy, a stanie Philistynów w Bethlehem. [35]

17 Pragnął tedy Dawid i rzekł: Oby mi kto dał wody z studnie Bethlehem, która jest u bramy.

18 A tak ci trzéj szli przez pośród obozu Philistynów i naczerpnęli wody z studnie Bethlehem, która była u bramy, i przynieśli do Dawida, żeby pił: który nie chciał, ale raczéj ofiarował ją Panu,

19 Mówiąc: Zachowaj, Boże, żebym przed oblicznością Boga mego to miał uczynić i krew tych mężów pić; bo z niebezpieczeństwem dusz swoich przynieśli mi wody. I dla téj przyczyny pić nie chciał. To uczynili trzéj bardzo mocni.

20 Abisai téż, brat Joabów, ten był czelniejszy między trzema: i ten podniósł oszczep swój na trzysta rannych, i ten był między trzema najsławniejszy.

21 I między trzema wtórymi znakomitszy i książęciem ich: wszakże onych trzech pierwszych nie doszedł.

22 Banajas, syn Jojady, męża bardzo mocnego, który wiele rzeczy dokazował, z Kabseel: ten zabił dwu Azyel Moab, i tenże zszedł i zabił lwa w pośrodku studnie czasu śniegu.

23 Tenże téż zabił męża Egiptyanina, którego wzrost był na piąci łokci, a miał oszczep jako nawój tkacki, a tak stąpił do niego z laską i wyrwał oszczep, który trzymał w ręce, i zabił go oszczepem jego.

24 To uczynił Banajas, syn Jojady, który był między trzema mocnymi najsławniejszy,

25 Pierwszy między trzydziestą, wszakże aż do onych trzech nie doszedł był: i postawił go Dawid u ucha swego.

26 A w wojsku co mocniejsi mężowie: Hazael, brat Joabów, i Elchanan, syn stryja jego z Bethlehem.

27 Sammoth Arorytczyk: Helles Phalonitczyk.

28 Ira, syn Akces, Thekuitczyk: Abieser Anathothczyk.

29 Sabbochaj Husatczyk: Ilaj Achaitczyk.

30 Macharaj Nethophatczyk: Helet, syn Banna, Nethophatczyk.

31 Ethaj, syn Rybai, z Gabaath synów Benjamin: Banaja Pharatończyk.

32 Hura z potoku Gaas: Abiel Arbathczyk: Azmoth Bauramitczyk, Eliaba Salabonitczyk.

33 Synowie Asam Gezonitczyka: Jonathan, syn Sage, Aratczyk:

34 Ahiam, syn Sachar, Ararytczyk.

35 Eliphal, syn Ur.

36 Hepher Mecheratczyk: Ahia Phelonitczyk:

37 Hesro Karmelitczyk: Naraj, syn Asbai.

38 Joel, brat Nathan: Mibahar, syn Agaraj.

39 Selek Ammonitczyk: Naraaj Berothczyk, giermek Joaba, syna Sarwii.

40 Ira Jethrejczyk: Gareb Jethrejczyk.

41 Uryasz Hethejczyk: Zabad, syn Oholi.

42 Adyna, syn Syze, Rubenitczyk, książę Rubenitów, a z nim trzydzieści.

43 Hanan, syn Maacha, i Jozaphat Mathanitczyk.

44 Ozya Astbarothczyk: Samma i Jehiel, synowie Hotham, Arorytczyka.

45 Jedybel, syn Samry, i Joha, brat jego, Thosajczyk.

46 Eliel Mahumitczyk, i Jerybai i Josaja, synowie Elnaem, i Jethma Moabitczyk: Eliel i Obed i Jasyel z Masobii.


ROZDZIAŁ XII.
Książęta wszech pokoleń, którzy byli przyszli do Dawida, aby go sobie obrali królem, te tu opisuje.

Ci téż przyszli do Dawida do Syceleg, gdy jeszcze uciekał przed Saulem, synem Cys, którzy byli mężni i wyborni bojownicy,

Ciągnący łuk i obiema rękoma z proce kamienie ciskający i strzałami ugadzający: z braci Saulowéj z Benjamina.

Książę Ahiezer i Joas, synowie Samaa Gabaatczyka: i Jazyel i Phallet, synowie Azmoth, i Baracha i Jehu Anathothczyk.

Samajas téż Gabaończyk, najmocniejszy między trzydziestą i nad trzydziestą: Jeremiasz i Jehezyel i Johanan i Jezabad Gaderothczyk.

I Eluzaj i Jerymoth i Baalia i Samarya i Saphatya Haruphitczyk.

Elkana i Jesya i Azareel i Jeezer i Jesbaam z Karehim.

Joela téż i Zabadya, synowie Jerohamowi z Gedor.

Lecz i z Gaddy zbiegli do Dawida, gdy się krył na puszczy, rycerze bardzo mocni i żołnierze niepospolici, noszący tarcz i kopiją: twarze ich jako lwie twarze, a prędcy jako sarny po górach.

Ezer przedniejszy, Obdyas wtóry, Eliab trzeci.

10 Masmana czwarty, Jeremiasz piąty.

11 Ethy szósty, Eliel siódmy.

12 Johanan ósmy, Elzebad dziewiąty.

13 Jeremiasz dziesiąty, Machbanaj jedenasty.

14 Ci z synów Gad hetmani wojska: ostatni nad stem żołnierzów był przełożony, a największy nad tysiącem.

15 Ci są, którzy przeszli Jordan miesiąca pierwszego, kiedy zwykł wylewać z brzegów swoich: i wygnali wszystkie, którzy mieszkali w dolinach, na wschodnią stronę i na zachodnią.

16 A przyszli z Benjamin i z Juda na twierdzą, w której mieszkał Dawid.

17 I wyszedł Dawid przeciwko im i rzekł: Jeźliście spokojnie do mnie przyszli, abyście mię ratowali, serce moje niech się złączy z wami: ale jeźliście mi na zdradzie za nieprzyjacioły mymi, gdyż ja nie mam nieprawości w rękach moich, niech widzi Bóg ojców naszych, a niech sądzi.

18 A duch odział Amasai, przedniejszego między trzydziestą, i rzekł: Twoiśmy, o Dawidzie, i z tobą, synu Isai: pokój, pokój tobie, i pokój pomocnikom twoim! Bo ciebie Bóg twój wspomaga. A tak przyjął je Dawid i poczynił je przełożonymi hufcu.

19 A z Manasse zbiegli do Dawida, kiedy ciągnął z Philistyny przeciw Saulowi, aby walczył: i nie potykał się z nimi; bo naradziwszy się książęta Philistyńskie odesłali go, mówiąc: Z niebezpieczeństwem głów naszych wróci się do pana swego Saula. [36]

20 Gdy tedy wrócił się do Syceleg, zbiegli do niego z Manasse, Ednas i Jozabad i Jedyhel i Michael i Jozabad i Eliu i Salathi, przełożeni nad tysiącmi Manasse.

21 Ci pomagali Dawidowi przeciw łotrzykom; bo wszyscy byli mężowie mocni, i zostali hetmany w wojsku.

22 Lecz i na każdy dzień ściągali się do Dawida na pomoc jemu, aż wielki poczet był, jako wojsko Boże.

23 Ta téż jest liczba przedniejszych wojska, którzy przyszli do Dawida, gdy był w Hebron, aby przenieśli królestwo Saulowe do niego, według słowa Pańskiego.

24 Synów Juda noszących tarcze i kopije, sześć tysięcy i ośmset, gotowych ku potrzebie.

25 Z synów Symeon, mężów mocnych ku bitwie, siedm tysięcy i sto.

26 Z synów Lewi, cztery tysiące i sześćset.

27 Jojada téż, książę z pokolenia Aaron, a z nim trzy tysiące i siedmset.

28 Sadok téż, młodzieniec osobliwy, i dom ojca jego, książąt dwadzieścia i dwoje.

29 A z synów Benjamin, bratów Saulowych, trzy tysiące; bo wielka część ich jeszcze naśladowała domu Saulowego.

30 A z synów Ephraim, dwadzieścia tysięcy i ośmset, siłą dużych mężów, sławnych w rodziech ich.

31 A z połowice pokolenia Manasse, ośmnaście tysięcy, którzy każdy wedle imion swych przyjechali, aby Dawida królem uczynili.

32 Z synów téż Issachar, mężowie umiejętni, którzy znali każde czasy ku rozkazowaniu, coby czynić miał Izrael, książąt dwieście: a wszystek ostatek pokolenia rady ich naśladował.

33 A z Zabulon, którzy wychodzili na wojnę, i stawali w szyku opatrzeni orężem wojennym, pięćdziesiąt tysięcy przyszli na pomoc, z sercem nie dwoistem.

34 A z Nephthali książąt tysiąc, a z nimi uzbrojeni tarczą i kopiją trzydzieści i siedm tysięcy.

35 Z Dan téż gotowi ku bitwie dwadzieścia ośm tysięcy i sześćset.

36 A z Aser wychodzących na wojnę i na czele wyzywających czterdzieści tysięcy.

37 A z Za-Jordania z synów Ruben i z Gad i z połowice pokolenia Manasse, opatrzonych orężem wojennym, sto i dwadzieścia tysięcy.

38 Ci wszyscy mężowie waleczni, sprawni ku bitwie, sercem statecznem przyszli do Hebron, aby uczynili królem Dawida nad wszystkim Izraelem: lecz i wszyscy inni z Izraela jednego serca byli, aby Dawid był królem.

39 I byli tam u Dawida trzy dni, jedząc i pijąc; bo im byli nagotowali bracia ich.

40 Lecz i którzy blisko ich byli aż do Issachar i Zabulon i Nephthali, przynosili chleb na oślech i na wielbłądziech i na mulech i na wolech ku jedzeniu: mąkę, figi, rózynki, wino, oliwę, woły i barany wielkim dostatkiem; bo była radość w Izraelu.


ROZDZIAŁ XIII.
Archę Bożą z Karyathyarym wieźli na wozie, i dotkną się jéj Oza, i umorzył go przeto Bóg: i zostawił ją Dawid u Obededoma.

A Dawid wszedł w radę z hetmany i z rotmistrzami i ze wszystkimi książęty.

I rzekł do wszystkiego zgromadzenia Izraelskiego: Jeźli się wam podoba, a jeźli od Pana, Boga naszego, pochodzi mowa, którą mówię, roześlijmy do braci naszéj innéj po wszystkich krainach Izraelskich i do kapłanów i Lewitów, którzy mieszkają po przedmieściach miejskich, aby się do nas zgromadzili:

I żebyśmy przeprowadzili skrzynię Boga naszego do nas; bośmy jéj nie szukali za dni Saulowych.

I odpowiedziało wszystko zgromadzenie, aby się tak stało; bo się mowa wszystkiemu ludowi była podobała.

Zgromadził tedy Dawid wszystkiego Izraela od Syhor Egipskiego, aż gdy wnidziesz do Emath, aby przyprowadził skrzynię Bożą z Karyathyarym. [37]

I wstąpił Dawid i wszystek lud Izraelski na pagórek Karyathyarym, który jest w Juda, aby ztamtąd przyniósł skrzynię Pana Boga, siedzącego nad Cherubim, gdzie wzywano jest imię jego.

I wstawili skrzynię Bożą na wóz nowy z domu Abinadab: a Oza i brat jego prowadzili wóz.

Lecz Dawid i wszystek lud Izraelski grali przed Bogiem ze wszystkiéj mocy w pieśniach i w cytrach, w arfach i bębnach i cymbałach i trąbach.

A gdy przyszli na plac Chidon, ściągnął Oza rękę swą, aby zadzierżał skrzynię; bo wół skacząc trochę nachylił ją był.

10 Rozgniewał się tedy Pan na Ozę i zabił go dlatego, iż się dotknął skrzynie: i umarł tam przed Panem.

11 I zafrasował się Dawid, przeto że Pan rozdzielił Ozę: i nazwał ono miejsce Rozdzielenie Ozy aż do dnia tego.

12 I ulękł się Boga na on czas, mówiąc: Jakóż mogę do siebie wprowadzić skrzynię Bożą?

13 I dla téj przyczyny nie przywiózł jéj do siebie, to jest, do miasta Dawid, ale obrócił do domu Obededom, Gethejczyka.

14 Mieszkała tedy skrzynia Boża w domu Obededom trzy miesiące. I błogosławił Pan domowi jego i wszystkiemu, co miał.


ROZDZIAŁ XIV.
Hiram, Tyrski król, Dawida cedrowem drzewem darował, synowie Dawidowi: o dwojakiem zwycięstwie, które odniósł z Philistynów.

Posłał téż Hiram, król Tyrski, posły do Dawida i drzewa cedrowe i rzemieślniki około ścian i drzewa, żeby mu dom budowali. [38]

I poznał Dawid, iż go Pan utwierdził królem nad Izraelem, a iż królestwo jego było wywyższone nad ludem jego Izraelskim.

Pojął téż Dawid drugie żony w Jeruzalem i zrodził syny i córki. [39]

A te imiona tych, którzy się mu urodzili w Jeruzalem: Samua i Sobad, Nathan i Salomon,

Jebahar i Elisua i Eliphaleth,

Noga téż i Napheg i Japhia,

Elisama i Baaliada i Elipheleth.

A usłyszawszy Philistynowie, że pomazano Dawida królem nad wszystkim Izraelem, wyciągnęli wszyscy, aby go szukali. Co gdy usłyszał Dawid, wyszedł przeciwko nim. [40]

Lecz Philistynowie przyciągnąwszy, rozpostarli się w dolinie Raphaim.

10 I radził się Dawid Pana, mówiąc: Mamli iść na Philistyny, a podaszli je w ręce moję? I odpowiedział mu Pan: Idź, a dam je w rękę twoję.

11 A gdy oni ciągnęli do Baalpharasym, poraził je tam Dawid, i rzekł: Rozerwał Bóg nieprzyjacioły moje przez rękę moję, jako się rozrywają wody: i dlatego nazwano imię miejsca onego Baalpharasym.

12 I zostawili tam bogi swe, które Dawid kazał popalić.

13 Drugi raz téż przypadli Philistynowie i rozpostarli się w dolinie.

14 I radził się zaś Dawid Boga, i rzekł mu Bóg: Nie ciągnij za nimi, odjedź od nich, i pociągniesz przeciwko nim naprzeciwko gruszkom.

15 A gdy usłyszysz szum idącego po wierzchu gruszek, tedy wynidziesz ku bitwie; bo wyszedł Bóg przed tobą, aby poraził wojska Philistyńskie.

16 Uczynił tedy Dawid, jako mu był Bóg rozkazał, i poraził wojska Philistyńskie od Gabaon aż do Gazer.

17 I rozsławiło się imię Dawidowe po wszystkich krainach, a Pan dał strach jego na wszystkie narody.


ROZDZIAŁ XV.
Wylicza kapłany, którzy z domu Obededomowego nieśli Archę Bożą do domu Dawidowego, ofiary czyniąc z radością: Dawid przed Archą pląsze, i wzgardziła nim Michol, córka Saulowa.

Pobudował téż sobie domy w mieście Dawidowem, i zbudował miejsce skrzyni Bożéj i rozbił jéj namiot.

Tedy rzekł Dawid: Nie godzi się, żeby lada kto nosił skrzynię Bożą jedno Lewitowie, które obrał Pan, aby ją nosili i służyli mu aż na wieki.

I zebrał wszystek lud Izraelski do Jeruzalem, aby przyniesiono skrzynię Bożą na miejsce swe, które jéj był nagotował.

Syny téż Aaronowe i Lewity.

Z synów Kaath Uryel był książęciem, a braci jego sto dwadzieścia.

Z synów Merary: Asaja książęciem, a braci jego sto dwadzieścia.

Z synów Gerson: Joel książęciem, a braci jego sto trzydzieści.

Z synów Elisaphan: Semejas książęciem, a braci jego dwieście.

Z synów Hebron: Eliel książęciem, a braci jego ośmdziesiąt.

10 Z synów Ozyel: Aminadab książęciem, a braci jego sto dwanaście.

11 I wezwał Dawid Sadoka i Abjathara, kapłanów, i Lewitów Uryela, Asaje, Joela, Semeja, Eliela i Aminadaba:

12 I rzekł do nich: Wy, którzyście książęta domów Lewitskich, poświęćcie się z bracią waszą i przynieście skrzynię Pana, Boga Izraelskiego, na miejsce, które jéj zgotowane jest:

13 Aby, jako z przodku, (że was nie było), skarał nas Pan, tak się i teraz nie stało, gdybyśmy co niesłusznego czynili.

14 Poświęcili się tedy kapłani i Lewitowie, aby nieśli skrzynię Pana, Boga Izraelskiego.

15 I nieśli synowie Lewi skrzynię Bożą, jako był rozkazał Mojżesz, według słowa Pańskiego ramionami swemi na drążkach.

16 I rzekł Dawid książętom Lewitskim, aby postanowili z braci swéj gracze na instrumenciech muzyckich, to jest na arfach i na skrzypicach i cymbalech, aby się rozlegał na wysokości głos wesela.

17 I postanowili Lewity Heman, syna Joel, a z braci jego Asapha, syna Barachiaszowego: a z synów Merary, braci ich, Ethan, syna Kassajowego.

18 A z nimi bracią ich we wtórym rzędzie: Zacharyasza i Bena i Jazyela i Semiramotha i Jahiela i Aniego, Eliaba i Banajasza i Maasyasza i Mathathiasza i Eliphalu, i Mathseniasza i Obededom i Jehiel, odźwierne.

19 A gracze: Heman, Asaph i Etham, na cymbalech miedzianych brząkający.

20 A Zacharyasz i Jazyel i Semiramoth i Jahiel i Ani i Eliab i Maasyasz i Banajasz na arfach tajemnice grali.

21 A Mathathias i Eliphalu i Mathsenias i Obededom i Jehiel i Ozazyasz, na cytrach na oktawę grali zwycięzką.

22 Choneniasz lepak, książę Lewitów, był nad proroctwem, ku zaczynaniu pieśni; bo był bardzo mądry.

23 A Barachiasz i Elkana byli odźwiernymi skrzynie.

24 A Sebeniasz i Jozaphat i Nathanael i Amasaj i Zacharyasz i Banajasz i Eliezer kapłani trąbili w trąby przed skrzynią Bożą: a Obededom i Jehiasz byli odźwiernymi skrzynie.

25 A tak Dawid i wszyscy starsi Izraelscy i hetmani szli, aby przynieśli skrzynię przymierza Pańskiego z domu Obededom z radością. [41]

26 A gdy Bóg wspomógł Lewity, którzy nieśli skrzynię przymierza Pańskiego, ofiarowano siedm byków i siedm baranów.

27 A Dawid był obleczon w szatę bisiorową, i wszyscy Lewitowie, którzy nieśli skrzynię, i śpiewacy i Choneniasz, przełożony nad proroctwem między śpiewaki, a Dawid był obleczony w Ephod lniany.

28 A wszystek Izrael prowadził skrzynię przymierza Pańskiego z weselem i z dźwiękiem kornetu i z trąbami i z cymbały i z arfami i z cytrami, grając.

29 A gdy przyszła skrzynia przymierza Pańskiego aż do miasta Dawidowego, Michol, córka Saulowa, wyglądając oknem, ujrzała króla Dawida skaczącego i grającego, i wzgardziła go w sercu swojem.


ROZDZIAŁ XVI.
Postawiono Archę Bożą tam, gdzie jéj Dawid miejsce zgotował: porządek uczynił między rozmaitymi urzędy Lewitów, którzy mieli służyć u Archy. Pieśń Asaphowa.

Przynieśli tedy skrzynię Bożą i postawili ją w pośród namiotu, który jéj był Dawid rozbił: i ofiarowali całopalenia i zapokojne przed Bogiem.

A gdy dokończył Dawid ofiarować całopalenia i zapokojnych, błogosławił ludowi w imię Pańskie.

I rozdał wszystkim, od męża aż do niewiasty, każdemu bochen chleba i sztukę pieczeni wołowéj i białą mąkę w oliwie smażoną.

I postanowił przed skrzynią Pańską z Lewitów, którzy by służyli i wspominali sprawy jego i wielbili a chwalili Pana, Boga Izraelowego.

Asapha przedniejszego, a wtórego po nim Zacharyasza: a Jahiela i Semiramotha i Jehiela i Mathathiasza i Eliaba i Banaja i Obededoma: Jehiela nad instrumentami arfy i nad skrzypicami, Asapha zasię, aby na cymbalech brząkał.

Banajas lepak i Jazyel kapłani, rodów, przynoście Panu chwałę i żeby ustawicznie trąbili przed skrzynią przymierza Pańskiego.

Onego dnia uczynił Dawid książęciem na wyznawanie Panu Asapha i bracią jego.

Wyznawajcie Panu i wzywajcie imienia jego, oznajmujcie między narody wynalazki jego. [42]

Śpiewajcie mu i grajcie mu, a opowiadajcie wszystkie dziwy jego.

10 Chwalcie imię święte jego, niech się weseli serce szukających Pana.

11 Szukajcie Pana i mocy jego: szukajcie oblicza jego zawsze.

12 Wspominajcie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.

13 Nasienie Izraela, słudzy jego, synowie Jakóbowi, wybrani jego!

14 On Pan, Bóg nasz: po wszystkiéj ziemi sądy jego.

15 Wspominajcie wiecznie przymierze jego: mowę, którą przykazał na tysiąc pokolenia:

16 Którą uczynił z Abrahamem, i przysięgę jego z Izaakiem.

17 I postanowił ją Jakóbowi za przykazanie, a Izraelowi za przymierze wieczne.

18 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chanaan, sznur dziedzictwa waszego.

19 Gdy ich była liczba mała, mali i obywatele jéj:

20 I przeszli od narodu do narodu, a z królestwa do innego ludu:

21 Nie dopuścił żadnemu potwarzać ich, ale karał dla nich króle.

22 Nie tykajcie pomazańców moich, a na proroki moje nie bądźcie złośliwymi.

23 Śpiewajcie Panu, wszystka ziemio, opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.

24 Opowiadajcie między narody chwałę jego, między wszystkimi ludźmi dziwy jego.

25 Bo wielki Pan i bardzo chwalebny i straszliwy nade wszystkie bogi.

26 Wszyscy bowiem bogowie pogańscy bałwani: a Pan niebiosa uczynił.

27 Wyznanie i wielmożność przed nim: moc i wesele na miejscu jego.

28 Przynoście Panu, familie narodów, przynoście Panu chwałę i panowanie.

29 Dawajcie Panu chwałę, imieniowi jego podnieście ofiarę a przyjdźcie przed oblicze jego, i kłaniajcie się Panu w ozdobie świętéj.

30 Niech się wzruszy od oblicza jego wszystka ziemia; on bowiem utwierdził okrąg nieporuszony.

31 Niech się weselą niebiosa, a niech się raduje ziemia, i niech mówią w narodziech: Pan królował.

32 Niech zagrzmi morze i napełnienie jego: niech się rozweselą pola i wszystko, co jest na nich.

33 Tedy będą chwalić drzewa leśne przed Panem, iż przyszedł sądzić ziemię.

34 Wyznawajcie Panu; bo dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.

35 A mówcie: Zbaw nas, Boże, zbawicielu nasz, i zgromadź nas i wybaw od narodów, abyśmy wyznawali świętemu imieniowi twemu i radowali się w pieśniach twoich.

36 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelów, od wieku aż do wieku; i niech mówi wszystek lud: Amen, i pieśń Panu.

37 Zostawił tedy tam przed skrzynią przymierza Pańskiego Asapha i bracią jego, aby służyli przed obliczem skrzynie ustawicznie na każdy dzień i na przemiany swe.

38 Lecz Obededoma i bracią jego, sześćdziesiąt i ośm, i Obededoma, syna Idythun, i Hosę uczynił odźwiernymi.

39 A Sadoka kapłanem i bracią jego kapłany przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która była w Gabaon,

40 Aby ofiarowali całopalenia Panu na ołtarzu całopalenia ustawicznie po ranu i w wieczór według wszystkiego, co napisano jest w zakonie Pańskim, który przykazał Izraelowi.

41 A po nim Hemana i Idythun i inne wybrane, każdego imieniem jego, aby wyznawali Panu, iż na wieki miłosierdzie jego.

42 Heman téż i Idythun, trąbiący na trąbiech, i grający na cymbalech i na wszelakich naczyniach muzyckich, na śpiewanie Bogu: a syny Idythun poczynił odźwiernymi.

43 I wrócił się wszystek lud do domu swego: i Dawid, aby téż błogosławił domowi swemu.


ROZDZIAŁ XVII.
Gdy Dawid zamyślił budować dom Boży, obiecał mu Pan syna, który go miał budować, za co Dawid dzięki czyni, wynosząc dobrodziejstwo a dobrotliwość Bożą, któremi go podejmował Pan.

A gdy mieszkał Dawid w domu swym, rzekł do Nathana proroka: Oto ja mieszkam w domu cedrowym, a skrzynia przymierza Pańskiego jest pod skórami. [43]

I rzekł Nathan do Dawida: Uczyń wszystko, co jest w sercu twojem; albowiem Bóg jest z tobą.

Onéj tedy nocy stała się mowa Boża do Nathana, mówiąc:

Idź a powiedz słudze memu Dawidowi: To mówi Pan: Nie będziesz ty mnie budował domu ku mieszkaniu.

Albowiemem nie mieszkał w domu od onego czasu, któregom wywiódł Izraela, aż do dnia tego, alem zawsze odmieniał miejsca przybytku: i w namieciem

Mieszkał ze wszystkim Izraelem. Azam mówił aby jednemu z sędziów Izraelskich, (którymem był rozkazał, aby paśli lud mój) i rzekłem: Czemuście mi nie zbudowali domu cedrowego?

Teraz tedy tak mówić będziesz do sługi mego Dawida: To mówi Pan zastępów: Jam ciebie wziął, gdyś po pastwiskach za trzodą chodził, abyś był wodzem ludu mego Izraelskiego.

I byłem z tobą, gdziekolwiekeś chodził, i wytraciłem wszystkie nieprzyjacioły przed tobą: i uczyniłem ci imię jako jednemu z wielkich, którzy są sławni na ziemi.

I dałem miejsce ludowi memu Izraelskiemu: będzie wszczepion, i będzie mieszkał na niem, a więcéj nie będzie poruszon, ani ich zetrą synowie niezbożni, jako na początku.

10 Ode dni, którychem dał sędzię ludowi memu Izraelskiemu i poniżyłem wszystkie nieprzyjacioły twoje. A tak ci oznajmuję, iż tobie Pan dom zbuduje.

11 A gdy wypełnisz dni twoje, że pójdziesz do ojców twoich, wzbudzę nasienie twoje po tobie, które będzie z synów twoich, i utwierdzę królestwo jego.

12 Ten mi zbuduje dom, i utwierdzę stolicę jego aż na wieki.

13 Ja mu będę ojcem, a on mi będzie synem: a miłosierdzia mego nie odejmę od niego, jakom odjął od tego, który był przed tobą.

14 I postanowię go w domu moim i w królestwie moim aż na wieki: a stolica jego trwała będzie na wieki.

15 Według tych wszystkich słów i według wszystkiego widzenia tego mówił Nathan do Dawida.

16 A gdy przyszedł król Dawid i siadł przed Panem, rzekł: Któżem ja jest, Panie Boże, i co za dom mój, żeś mi dał takie rzeczy?

17 Ale i to zdało się mało przed oczyma twemi, przetóżeś mówił o domie sługi twego téż na przyszły czas: i uczyniłeś mię znamienitym nad wszystkie ludzie, Panie Boże.

18 Cóż więcéj może przydać Dawid, gdyżeś tak uwielbił sługę twego i poznałeś go?

19 Panie, dla sługi twego według serca twego uczyniłeś wszystkę tę wielmożność i chciałeś, aby znajome były te wszystkie wielkie rzeczy.

20 Panie, niemasz podobnego tobie i niemasz innego Boga oprócz ciebie, ze wszystkich, o którycheśmy słyszeli uszyma naszemi.

21 Bo któryż inny jest, jako lud twój Izraelski, naród jeden na ziemi, do którego chodził Bóg, aby wybawił i uczynił sobie ludem, i wielkością swoją i strachami wyrzucił narody przed obliczem jego, który był z Egiptu wyzwolił?

22 I położyłeś lud twój Izraelski sobie za lud aż na wieki: a ty, Panie, zostałeś Bogiem jego.

23 Teraz tedy, Panie, mowa, którąś powiedział słudze twemu i o domie jego, niech będzie utwierdzona na wieki, a uczyń, jakoś rzekł.

24 A imię twoje niechaj trwa i niech będzie uwielbione aż na wieki, i niech mówią: Pan zastępów, Bóg Izraelów, a dom Dawida, sługi jego, trwający przed nim.

25 Ty bowiem, Panie, Boże mój, odkryłeś ucho sługi twego, żebyś mu dom zbudował: i przetóż nalazł sługa twój ufanie, żeby się modlił przed tobą.

26 Teraz tedy, Panie, tyś jest Bóg, i mówiłeś do sługi twego tak wielkie dobrodziejstwa.

27 I począłeś błogosławić domowi sługi twego, aby był zawżdy przed tobą; bo, gdy ty Panie błogosławisz, będzie błogosławion na wieki.


ROZDZIAŁ XVIII.
Dawidowe zwycięstwa nad nieprzyjacioły jego za pomocą Bożą, i urzędniki jego opisuje.

I stało się potem, że poraził Dawid Philistyny i poniżył je i wziął Geth i córki jego z ręki Philistynów. [44]

I poraził Moab, i stali się Moabitowie niewolniki Dawidowymi, dawając mu dary.

Tego czasu poraził Dawid téż Adarezer, króla Soba, krainy Emath, gdy wyjechał, aby rozszerzył państwo swoje aż do rzeki Euphrates.

Wziął tedy Dawid tysiąc poczwornych jego i siedm tysięcy jezdnych i dwadzieścia tysięcy mężów pieszych, i poderznął żyły wszystkich koni wozowych, wyjąwszy sto poczwornych, które sobie zachował.

Nadjechał i Syryjczyk z Damaszku, aby ratował Adarezera, króla Soba: lecz i tego poraził Dawid dwadzieścia i dwa tysięcy mężów.

I osadził żołnierze w Damaszku, aby mu téż Syrya służyła i dary dawała. I wspomagał go Pan we wszystkiem, do czego się był obrócił.

Pobrał téż Dawid sajdaki złote, które mieli słudzy Adarezerowi, i przyniósł je do Jeruzalem.

Ale i z Thebath i z Chun, miast Adarezerowych, miedzi bardzo wiele, z któréj uczynił Salomon morze miedziane i słupy i naczynie miedziane.

Co gdy usłyszał Thou, król Emath, to jest, że Dawid poraził wszystko wojsko Adarezera, króla Soba,

10 Posłał Adorama, syna swego, do króla Dawida, aby prosił od niego pokoju i poradował się z nim, że poraził i zwojował Adarezera; bo Thou był nieprzyjacielem Adarezerowym.

11 Lecz i wszystkie naczynia złote i śrebrne i miedziane poświęcił Dawid król Panu, ze śrebrem i złotem, które był pobrał ze wszech narodów, tak z Idumei i z Moab i synów Ammon, jako z Philistynów i z Amalekitów.

12 Abisai zaś, syn Sarwii, poraził Edom w dolinie Żup solnych ośmnaście tysięcy.

13 I osadził Edom żołnierzem, aby Idumea służyła Dawidowi: i zachował Pan Dawida we wszem, do czego się obrócił.

14 Królował tedy Dawid nade wszystkim Izraelem i czynił sąd i sprawiedliwość wszystkiemu ludowi swemu.

15 A Joab, syn Sarwii, był nad wojskiem, a Jozaphat, syn Ahilud, był kanclerzem.

16 A Sadok, syn Achitob, i Ahimelech, syn Abjathar, kapłani, a Susa pisarzem.

17 Banajas téż, syn Jojady, nad hufcami Cerethy i Phelety: a synowie Dawidowi pierwsi przy ręce królewskiéj.


ROZDZIAŁ XIX.
Hanon, król Ammoński, służebniki Dawidowe haniebnie zelżywszy, odesłał: którego Dawid poraził i zwyciężył społu, i z Syryjczyki, pomocniki jego.

I przydało się, że umarł Naas, król synów Ammon, i królował syn jego miasto niego. [45]

I rzekł Dawid: Uczynię miłosierdzie nad Hanonem, synem Naas; bo mi ojciec jego łaskę pokazał. I posłał Dawid posły, aby go cieszyli z śmierci ojca jego: którzy gdy przyjechali do ziemie synów Ammon, aby cieszyli Hanona,

Rzekły książęta synów Ammon do Hanona: Mniemasz ty podobno, żeby Dawid dla poczciwości przeciw ojcu twemu posłał, coby cię cieszyli? nie baczysz, że dlatego, aby wyszpiegowali i wypatrzyli i wyśledzili ziemię twoję, przyjechali do ciebie słudzy jego?

Przeto Hanon obłysił i ogolił sługi Dawidowe, i pourzynał szaty ich od zadu aż do nóg i puścił je.

Którzy gdy odjechali i z tem wskazali do Dawida, posłał przeciwko im; (bo byli wielką zelżywość podjęli), i rozkazał, aby mieszkali w Jerychu, ażby urosła broda ich, a tedy żeby się wrócili.

A widząc synowie Ammon, że krzywdę uczynili Dawidowi, tak Hanon, jako i inny lud, posłali tysiąc talentów śrebra, aby sobie najęli z Mezopotamii i z Syryi Maacha, i z Soba wozy i jezdne.

I najęli dwa i trzydzieści tysięcy wozów i króla Maacha z ludem jego. Którzy przyciągnąwszy, położyli się obozem przeciwko Medaba: synowie téż Ammon zebrawszy się z miast swoich, wyciągnęli na wojnę.

Co gdy usłyszał Dawid, posłał Joaba i wszystko wojsko mężów mocnych.

A wyszedłszy synowie Ammon, zszykowali się u bramy miejskiéj: a królowie, którzy mu na pomoc przyjechali, osobno w polu stanęli.

10 Joab tedy bacząc, że miał na się wojnę i z przodku i z tyłu, wybrał męże najmocniejsze ze wszystkiego Izraela i udał się przeciw Syryjczykowi.

11 A ostatek ludu dał pod rękę Abisai, brata swego, i udali się przeciw synom Ammon.

12 I rzekł: Jeźliby mię przemagał Syryjczyk, dasz mi ratunek: a jeźli ciebie przemagać będą synowie Ammon, będęć na pomoc.

13 Zmacniaj się, a mężnie sobie poczynajmy o lud nasz i o miasta Boga naszego: a Pan uczyni, co w oczach jego dobre jest.

14 Ruszył się tedy Joab i lud, który był z nim przeciwko Syryjczykowi ku bitwie, i w tył je obrócił.

15 A synowie Ammonowi ujrzawszy, że tył podał Syryjczyk, uciekli téż sami przed Abisai, bratem jego, i wpadli do miasta: a Joab się téż wrócił do Jeruzalem.

16 A widząc Syryjczyk, iż upadł przed Izraelem, wyprawił posły i przywiódł Syryjczyka, który był za rzeką, a Sophach, hetman żołnierstwa Adarezer, był wodzem ich.

17 Co gdy dano znać Dawidowi, zebrał wszystkiego Izraela i przeprawił się przez Jordan i przypadł na nie i zszykował się przeciwko im, a oni przeciw niemu walczyli.

18 I uciekł Syryjczyk przed Izraelem, i pobił Dawid Syryjczyków siedm tysięcy wozów i czterdzieści tysięcy piechoty, i Sophacha, hetmana wojska.

19 A widząc słudzy Adarezer, iż byli od Izraela zwyciężeni, zbiegli do Dawida i służyli mu. I nie chciała więcéj Syrya dawać pomocy synom Ammon.


ROZDZIAŁ XX.
Wojny, które się Dawidowi szczęśliwie wiodły przeciw Ammonitom i Philistynom: złotą koronę uczynił sobię Dawid: olbrzyma o czterech dwudziestu palców zabito.

I stało się po roku o tym czasie, gdy królowie zwykli wyjeżdżać na wojnę, zebrał Joab wojsko i co mocniejsze rycerstwo i spustoszył ziemię synów Ammon i ciągnął daléj i obległ Rabba: lecz Dawid mieszkał w Jeruzalem, gdy Joab zburzył Rabba i skaził ją. [46]

I wziął Dawid koronę Melchom z głowy jego i nalazł w niéj talent złota i kamienie bardzo drogie i uczynił sobie z niéj koronę, korzyści téż miasta wziął bardzo wiele.

A lud, który w nim był, wywiódł i kazał po nich włóczyć wózki młodziebne i sanie i wozy żelazne, tak że je rozsiekano i potarto. Tak uczynił Dawid wszystkim miastom synów Ammon, i wrócił się ze wszystkim ludem swym do Jeruzalem.

Potem zaczęła się wojna w Gazer przeciw Philistynom, na któréj poraził Sobochaj Husathczyk, Saphaja, z narodu Raphaim, i poniżył je. [47]

Była téż druga wojna przeciw Philistynom, na któréj zabił Bogdan, syn Lasu, Bethlehemczyk, brata Goliatha Gethejczyka, którego drzewo oszczepu było jako nawój tkacki.

Ale i druga wojna przypadła w Geth, na któréj był człowiek bardzo długi, mający po sześci palców, to jest wespół dwadzieścia i czterzy: który téż był z pokolenia Rapha zrodzony.

Ten bluźnił Izraela: i zabił go Jonathan, syn Sammaa, brata Dawidowego. Ci są synowie Rapha w Geth, którzy upadli od ręki Dawidowéj i sług jego.


ROZDZIAŁ XXI.
Dawid tem, że lud policzyć kazał, zgrzeszył, Pana rozgniewał, ukorzywszy się zaś ubłagał, że przestał morem lud karać: wywiódł ołtarz na placu Ornana Jebuzejczyka.

A szatan powstał na Izraela i podwiódł Dawida, żeby policzył Izraela. [48]

I rzekł Dawid do Joaba i do przełożonych nad ludem: Idźcie a obliczcie Izraela od Bersabee aż do Dan, a przynieście mi liczbę, żebych wiedział.

I odpowiedział Joab: Niech przysporzy Pan ludu swego stokroć więcéj niźli go jest: aza nie wszyscy, panie mój, królu, są słudzy twoi? przeczże się tego dowiaduje pan mój, coby za grzech było poczytano Izraelowi?

Ale słowo królewskie więcéj przemogło, i wyszedł Joab i obszedł wszystkiego Izraela i wrócił się do Jeruzalem.

I dał Dawidowi liczbę tych, które był obszedł: i nalazła się wszystka liczba Izraela tysiąc tysięcy i sto tysięcy mężów, dobywających miecza, a z Juda czterysta i siedmdziesiąt tysięcy waleczników.

Bo Lewi i Benjamina nie liczył; przeto iż Joab przez dzięki czynił rozkazanie królewskie.

I nie podobało się Bogu, co było rozkazano: i skarał Izraela.

I rzekł Dawid do Boga: Zgrzeszyłem wielce, żem to uczynił: proszę, oddal nieprawość sługi twego; bomci głupie uczynił.

I rzekł Pan do Gada, widzącego Dawidowego, mówiąc:

10 Idź a mów do Dawida i rzecz mu: To mówi Pan: Ze trzech rzeczy dajęć obierać: obierz jedno, które będziesz chciał, i uczynięć.

11 I przyszedłszy Gad do Dawida rzekł mu: To mówi Pan: Obierz, co chcesz:

12 Albo głód przez trzy lata, albo przez trzy miesiące uciekać przed nieprzyjacioły twymi a nie módz ujść miecza ich, albo że przez trzy dni miecz Pański i mór będzie w ziemi, i Aniół Pański zabijać we wszystkich granicach Izraelskich: a tak teraz obacz, co mam odpowiedzieć temu, który mię posłał.

13 I rzekł Dawid do Gad: Ze wszech stron ucisk mię ciśnie, ale mi lepiéj wpaść w ręce Pańskie; bo mnogie są miłosierdzia jego, niźli w ręce człowiecze.

14 Przepuścił tedy Pan mór na Izraela, i poległo z Izraela siedmdziesiąt tysięcy mężów.

15 Posłał téż Anioła do Jeruzalem, aby je wytracił: a gdy je wytracił, ujrzał Pan i zlitował się nad wielkością złego i rozkazał Aniołowi, który wytracał: Dosyć już, niech przestanie ręka twoja. A Aniół Pański stał podle bojewiska Ornan, Jebuzejczyka.

16 I podniósłszy Dawid oczy swe, ujrzał Anioła Pańskiego stojącego między niebem a ziemią, a dobyty miecz w ręce jego i obrócony na Jeruzalem. I padli, tak sam jako starsi obleczeni we włosiennicę, twarzą na ziemię.

17 I rzekł Dawid do Boga: Azam nie ja jest, którym rozkazał, aby lud policzono? Ja, którym zgrzeszył, ja, którym źle uczynił: ta trzoda co zawinęła? Panie, Boże mój, niech się obróci ręka twoja na mię i na dom ojca mego, a lud twój niech tracon nie będzie.

18 A Aniół Pański przykazał Gadowi, aby rzekł Dawidowi, żeby wstąpił i zbudował ołtarz Panu Bogu na bojewisku Ornan, Jebuzejczyka.

19 Wstąpił tedy Dawid według mowy Gad, którą mu mówił imieniem Pańskiem.

20 Lecz Ornan gdy wejrzał w górę i ujrzał Anioła i czteréj synowie jego z nim, skryli się; bo na ten czas młócił na bojewisku pszenicę.

21 A tak gdy szedł Dawid do Ornan, ujrzał go Ornan i wyszedł przeciw jemu z bojewiska i pokłonił mu się twarzą do ziemie.

22 I rzekł mu Dawid: Daj mi plac bojewiska twego, abych zbudował na nim ołtarz Panu: tak żebyś wziął śrebra, za co stoi, i żeby ustała plaga od ludu.

23 I rzekł Ornan do Dawida: Weźmij, a niech uczyni pan mój, król, cokolwiek mu się podoba: ale i woły daję na całopalenie i wózki na drwa i pszenicę na ofiarę: wszystko z chęcią dam.

24 I rzekł mu król Dawid: Nie będzie tak, ale dam śrebro, za co stoi; bo tobie brać nie mam, i tak ofiarować Panu całopalenie darowne.

25 Dał tedy Dawid Ornan za miejsce syklów złota sześćset wagi sprawiedliwéj.

26 I zbudował tam ołtarz Panu i ofiarował całopalenie i zapokojne i wzywał Pana, i wysłuchał go w ogniu z nieba na ołtarz całopalenia. [49]

27 I rozkazał Pan Aniołowi, i obrócił miecz swój w pochwy.

28 Natychmiast tedy widząc Dawid, że go wysłuchał Pan na bojewisku Ornan, Jebuzejczyka, ofiarował tam ofiary.

29 A przybytek Pański, który był sprawił Mojżesz na puszczy, i ołtarz całopalenia na on czas był na wyżynie Gabaon. [50]

30 I nie mógł Dawid iść do ołtarza, aby tam prosił Boga, zbytnim bowiem był strachem przestraszony, widząc miecz Anioła Pańskiego.


ROZDZIAŁ XXII.
Dawid nakłady Salomonowi nagotował na budowanie kościoła Bożego, i poruczył mu to, aby budował, ponieważ sam nie mógł przez zakazanie Pańskie.

I rzekł Dawid: To jest dom Boży, i to ołtarz na całopalenie Izraelowi.  [51]

I przykazał, aby zgromadzeni byli wszyscy nowonawróceni z ziemie Izraelskiéj, i postanowił z nich kamienniki na łamanie kamieni i ciosanie, aby był budowany dom Boży.

Żelaza téż bardzo wiele na gwoździe do drzwi i na spuszczanie i na spajanie nagotował Dawid i miedzi wagę niezliczoną.

Drzewa téż cedrowe nie mogły być oszacowane, których Sydończycy i Tyryjczycy nawieźli byli do Dawida.

I rzekł Dawid: Salomon, syn mój, jest dziecię maluczkie i kochane, a dom, który chcę, aby zbudowany był Panu, taki ma być, żeby był po wszech ziemiach sławny: a tak nagotuję mu potrzeby. I dlatego przed śmiercią swą nagotował wszystkie nakłady.

I zawołał Salomona, syna swego, i przykazał mu, aby zbudował dom Panu, Bogu Izraelowemu.

I rzekł Dawid do Salomona: Synu mój, była wola moja, zbudować dom imieniowi Pana, Boga mego.

Ale stała sie mowa Pańska do mnie, mówiąc: Rozlałeś wiele krwie i walczyłeś wiele walek, nie będziesz mógł budować domu imieniowi memu, tak wiele krwie rozlawszy przedemną.

Syn, który się tobie narodzi, będzie mąż bardzo spokojny; bo go uspokoję ode wszech nieprzyjaciół jego wokoło: i dla téj przyczyny będzie zwan Spokojny: i dam pokój i odpoczynienie w Izraelu po wszystkie dni jego.

10 On zbuduje dom imieniowi memu i on mi będzie za syna, a ja mu będę za ojca, i utwierdzę stolicę królestwa jego nad Izraelem na wieki. [52]

11 Teraz tedy, synu mój, niech Pan będzie z tobą, i niech ci się szczęści, i zbuduj dom Panu, Bogu twemu, jako mówił o tobie.

12 Niech ci téż Pan da roztropność i zmysł, abyś mógł rządzić Izraela, i strzedz zakonu Pana, Boga twego.

13 Albowiem tedy będziesz mógł postąpić, jeźli będziesz strzegł przykazań i sądów, które przykazał Pan Mojżeszowi, aby nauczył Izraela. Zmacniajże się, a czyń mężnie, nie bój się, ani się lękaj.

14 Oto ja w ubóstwie mojem nagotowałem nakłady na dom Pański, złota talentów sto tysięcy, a śrebra tysiąc tysięcy talentów: a miedzi i żelaza wagi niemasz; bo wielkość przechodzi liczbę: drzewa i kamienia przygotowałem na wszystkie nakłady.

15 Masz téż rzemieślników bardzo wiele, kamienników i murarzów i rzemieślników około drzewa i wszelkich rzemiosł, do czynienia dzieła bardzo roztropych:

16 Ze złota, ze śrebra i z miedzi i z żelaza, któremu niemasz liczby. A tak wstań a czyń, a będzie Pan z tobą.

17 Przykazał téż Dawid wszystkim książętom Izraelskim, aby pomagali Salomonowi, synowi jego, mówiąc:

18 Widzicie, iż Pan, Bóg wasz, jest z wami, i dał wam odpoczynek wokoło i dał wszystkie nieprzyjacioły wasze w ręce wasze, i poddana jest ziemia przed Panem i przed ludem jego.

19 Podajcież tedy serca wasze i dusze wasze, abyście szukali Pana, Boga waszego: a wstańcie i budujcie świątnicę Panu Bogu, aby wniesiona była skrzynia przymierza Pańskiego i naczynia Panu poświęcone do domu, który się buduje imieniowi Pańskiemu.


ROZDZIAŁ XXIII.
Dawid stary naznaczywszy królem Salomona, policzonym Lewitom urzędy rozdaje: Mojżeszowi synowie Lewitom przyliczeni.

Dawid tedy stary i pełen dni, postanowił królem Salomona, syna swego, nad Izraelem.

I zgromadził wszystkie książęta Izraelskie i kapłany i Lewity.

I policzono Lewity od trzydzieści lat i wyżéj: i nalazło się ich trzydzieści i ośm tysięcy mężów.

Z tych wybrano i rozłożono na posługę domu Pańskiego dwadzieścia i cztery tysiące: a przełożonych i sędziów sześć tysięcy.

A odźwiernych cztery tysiące, i także wiele muzyków, grających Panu na instrumenciech, które był nasprawiał ku graniu.

I rozdzielił je Dawid na odmiany synów Lewi, to jest, Gerson i Kaath i Merary.

Synowie Gerson: Leedan i Semei.

Synowie Leedan: przedniejszy Jahiel, i Zethan i Joel, trzéj.

Synowie Semei: Salomith i Hosyel i Aran, trzéj: ci przedniejsi familii Leedan.

10 A synowie Semejowi: Leheth, Zyza, Jaus, Barya: ci synowie Semei czteréj.

11 I był Leheth pierwszy, Zyza wtóry: lecz Jaus i Barya nie mieli wiele synów, i przetóż w jednéj familii i w jednym domu byli policzeni.

12 Synowie Kaath: Amram i Isaar, Hebron i Ozyel, czteréj.

13 Synowie Amram: Aaron i Mojżesz. I odłączony jest Aaron, aby służył w świętem świętych, sam i synowie jego na wieki, a żeby palił kadzenie Panu, według obyczaju swego, a błogosławił imieniowi jego na wieki.

14 Mojżesza téż, męża Bożego, synowie policzeni są w pokoleniu Lewi.

15 Synowie Mojżeszowi: Gerson, i Eliezer. [53]

16 Synowie Gerson: Subuel pierwszy.

17 A synowie Eliezerowi byli: Rohobia pierwszy: i nie miał Eliezer innych synów; ale synowie Rohobia rozmnożyli się wielce.

18 Synowie Isaar: Salomith pierwszy.

19 Synowie Hebron: Jeryaw pierwszy, Amaryasz wtóry, Jahazyel trzeci, Jekmaam czwarty.

20 Synowie Ozyel: Micha pierwszy, Jesya wtóry.

21 Synowie Merary: Moholi i Musy. Synowie Moholi: Eleazar i Cys.

22 A umarł Eleazar i nie miał synów, ale córki: i pojęli je synowie Cys, bracia ich.

23 Synowie Musy: Moholi i Eder i Jerymoth, trzéj.

24 Ci synowie Lewi w rodach i domiech swych, książęta na przemiany, i liczby głów każdego z osobna, którzy odprawowali roboty służby domu Pańskiego, ode dwudziestu lat i wyżéj.

25 Mówił bowiem Dawid: Dał Pan Bóg odpoczynienie Izraelowi, ludu swemu, i mieszkanie w Jeruzalem aż na wieki.

26 A nie będzie urząd Lewitów, żeby więcéj nosili przybytek i wszystko naczynie jego ku posługowaniu.

27 Według rozkazania téż Dawidowego pośledniego będzie brana liczba synów Lewi ode dwudziestu lat i wyżéj.

28 I będą pod ręką synów Aaronowych na posługę domu Pańskiego, w sieniach i w gmachach i na miejscu oczyszczania i w świątnicy i we wszystkich robotach służby kościoła Pańskiego.

29 A kapłani nad chlebem pokładnym i nad obiatą z białéj mąki, i około kreplów przaśnych i około panewek i około pieczenia, i nad wszelką wagą i miarą.

30 A Lewitowie żeby stali rano ku wyznawaniu i śpiewaniu Panu, także téż ku wieczorowi.

31 Tak przy ofiarowaniu całopalenia Pańskiego, jako i w Soboty i nowie księżyców i w insze uroczyste święta, według liczby i Ceremonii każdéj rzeczy ustawicznie przed Panem.

32 A żeby strzegli zachowania przybytku przymierza i obyczaju świątnice i zachowania synów Aaronowych, braci swéj, aby służyli w domu Pańskim.


ROZDZIAŁ XXIV.
Na dwadzieścia cztery losów podzieleni synowie Aaronowi i insze familie Lewitów od Dawida.

A synowie Aaronowi tym sposobem rozdzieleni byli: Synowie Aaronowi: Nadab i Abiu i Eleazar i Ithamar.

A Nadab i Abiu umarli przed ojcem swym bez potomstwa: i odprawował kapłański urząd Eleazar i Ithamar. [54]

I podzielił je Dawid, to jest Sadoka z synów Eleazarowych, i Ahimelecha z synów Ithamarowych według przemian ich i posługi.

I nalazło się daleko więcéj synów Eleazarowych w mężach czelniejszych niźli synów Ithamarowych. I rozdzielił im, to jest synom Eleazarowym, książąt wedle domów szesnaście: a synom Ithamarowym wedle familii i domów ich ośm.

I podzielił obie familie między sobą losami; bo były książęta świątnice i książęta Boży, tak z synów Eleazarowych, jako i z synów Ithamarowych.

I rozpisał je Semejas, syn Nathanaelów, pisarz Lewit, przed królem i książęty i Sadokiem kapłanem i Ahimelechem, synem Abjatharowym, książęty téż domów kapłańskich i Lewitskich: jeden dom, który był nad innymi, Eleazarowi, a drugi dom, który miał inne pod sobą, Ithamarowi.

I wyszedł los pierwszy Jojaryb, wtóry Jedei,

Trzeci Harym, czwarty Seorym,

Piąty Melchia, szósty Maiman,

10 Siódmy Akkos, ósmy Abia,

11 Dziewiąty Jesua, dziesiąty Sechenia,

12 Jedenasty Eliasyb, dwunasty Jacym,

13 Trzynasty Hoppha, czternasty Isbaab,

14 Piętnasty Belga, szesnasty Emmer,

15 Siedmnasty Hezyr, ośmnasty Aphses,

16 Dziewiętnasty Pheteja, dwudziesty Hezechiel,

17 Dwudziesty pierwszy Jachin, dwudziesty wtóry Gamul,

18 Dwudziesty trzeci Dalajau, dwudziesty czwarty Maazjau.

19 Te przemiany ich, według służby ich, aby wchodzili do domu Pańskiego, i według obyczaju swego, pod ręką Aarona, ojca ich, jako był rozkazał Pan, Bóg Izraelów.

20 A z synów Lewi, którzy byli pozostali: z synów Amram był Subael: a z synów Subael, Jehedeja.

21 Z synów zaś Rohobasza przedniejszy Jesyasz.

22 A Isaarów syn Salemoth, a syn Salemothów Jahath:

23 A syn jego Jeryau pierwszy, Amaryasz wtóry, Jahazyel trzeci, Jekmaan czwarty.

24 Syn Ozyel Micha, syn Micha Samir.

25 Brat Micha Jesya: a syn Jesyaszów: Zacharyasz.

26 Synowie Merary: Moholi i Musy. Syn Ozyau Benno.

27 Synowie téż Merary: Ozyau i Soam i Zachur i Hebry.

28 A syn Moholi: Eleazar, który nie miał synów.

29 A syn Cys, Jerameel.

30 Synowie Musy: Moholi, Eder i Jerymoth. Ci synowie Lewi według domów familii ich.

31 I ci téż puścili losy naprzeciw bratom swym, synom Aaronowym, przed Dawidem królem i Sadokiem i Ahimelechem, i książęty domów kapłańskich i Lewitskich: tak większy jako i mniejszy, wszystkie los równie dzielił.


ROZDZIAŁ XXV.
Rozdzielił Dawid z synów Asaphowych, Hemanowych i Idythun, Kantory, Organisty na cztery dwadzieścia familii i losów.

Dawid tedy i urzędnicy wojenni odłączyli na posługowanie syny Asaph i Heman i Idythun, którzyby prorokowali, na cytrach i na arfach i na cymbalech, według liczby swojéj poruczonemu sobie urzędowi służąc.

Z synów Asaph: Zachur i Józeph i Nathania i Asarela, synowie Asaph, pod ręką Asaph prorokującego przy królu.

A Idythun: synowie Idythun: Godoliasz, Sory, Jesejasz i Hasabiasz i Mathathiasz, sześć pod ręką ojca ich Idythun, który na cytrze prorokował nad wyznającymi i chwalącymi Pana.

Heman téż: synowie Heman: Bokcyasz, Mathaniasz, Ozyel, Subuel i Jerymoth, Hananiasz, Hanani, Eliatha, Geddelthi i Romemthiezer i Jesbakaza, Mellothy, Othir, Mahazyoth.

Ci wszyscy synowie Heman, widzącego królewskiego w rzeczach Bożych, aby wywyższał róg: i dał Bóg Hemanowi synów czternaście i trzy córki.

Wszyscy pod ręką ojca ich rozdzieleni byli ku śpiewaniu w kościele Pańskim, na cymbalech i na arfach i na cytrach ku posługom domu Pańskiego przy królu, to jest: Asaph i Idythun i Heman.

A było ich pocztu z bracią ich, którzy uczyli pieśni Pańskiéj, wszyscy mistrzowie, dwieście ośmdziesiąt i ośm.

I miotali losy na przemiany swoje, za równo tak większy jako i mniejszy, uczony równo i nieuczony.

I wyszedł pierwszy los Józeph, który był od Asapha: wtóry Godoliaszowi i synom jego i braci jego dwunaście.

10 Trzeci Zachur, synom i braci jego dwunaście.

11 Czwarty Isary, synom i braci jego dwunaście.

12 Piąty Nathaniaszowi, synom i braci jego dwunaście.

13 Szósty Bokcyaszowi, synom i braci jego dwunaście.

14 Siódmy Izraelowi, synom i braci jego dwunaście.

15 Ósmy Jesejaszowi, synom i braci jego dwunaście.

16 Dziewiąty Mathaniaszowi, synom i braci jego dwunaście.

17 Dziesiąty Semejaszowi, synom i braci jego dwunaście.

18 Jedenasty Asarelowi, synom i braci jego dwunaście.

19 Dwunasty Hasabiaszowi, synom i braci jego dwunaście.

20 Trzecinasty Subuelowi, synom i braci jego dwunaście.

21 Czternasty Mathathiaszowi, synom i braci jego dwunaście.

22 Piętnasty Jerymoth, synom i braci jego dwunaście.

23 Szesnasty Hananiaszowi, synom i braci jego dwunaście.

24 Siedmnasty Jesbakazowi, synom i braci jego dwunaście.

25 Ośmnasty Hananiaszowi, synom i braci jego dwunaście.

26 Dziewiętnasty Mellothy, synom i braci jego dwunaście.

27 Dwudziesty Eliatha, synom i braci jego dwunaście.

28 Dwudziesty i pierwszy Othir, synom i braci jego dwunaście.

29 Dwudziesty i wtóry Geddelthi, synom i braci jego dwunaście.

30 Dwudziesty i trzeci Mahazyoth, synom i braci jego dwunaście.

31 Dwudziesty i czwarty Romemthiezer, synom i braci jego dwunaście.


ROZDZIAŁ XXVI.
Rozdział wrotnych losem, którzy mają których drzwi patrzyć, z któréj strony: którzy skarbu i naczynia poświęconego przestrzegać.

A rozdziały wrotnych z Korytów: Meselimia, syn Kore, z synów Asaph.

Synowie Meselimiasza: Zacharyasz pierworodny, Jadyhel wtóry, Zabadyasz trzeci, Jathanael czwarty.

Elam piąty, Johanan szósty, Elioenaj siódmy.

A synowie Obededom: Semejas pierworodny, Jozabad wtóry, Joaha trzeci, Zachar czwarty, Nathanael piąty.

Ammiel szósty, Issachar siódmy, Phollathy ósmy; bo mu Pan błogosławił.

A Semei, synowi jego, narodzili się synowie przełożeni domów swych; bo byli mężowie bardzo mocni.

Synowie tedy Semejasza: Othni i Raphael i Obed, Elzabad: bracia jego, mężowie bardzo mocni: Eliu téż i Samachiasz.

Ci wszyscy z synów Obededom, sami i synowie i bracia ich, bardzo mocni ku posługowaniu, sześćdziesiąt i dwa z Obededom.

A synowie Meselimiasza i bracia ich bardzo duży, ośmnaście.

10 A od Hosa, to jest z synów Merary: Semry czelniejszy; (bo nie miał pierworodnego, a przeto uczynił go ojciec jego przedniejszym.)

11 Helkiasz wtóry, Tabeliasz trzeci, Zacharyasz czwarty. Ci wszyscy synowie i bracia Hose, trzynaście.

12 Ci są rozdzieleni na odźwierne, aby zawsze przełożeni nad strażą, jako i bracia ich służyli w domu Pańskim.

13 Puszczono tedy losy za równo, i małym i wielkim, według domów ich, do każdéj bramy.

14 Padł tedy los wschodni Selemiaszowi. A Zacharyaszowi, synowi jego, mężowi bardzo mądremu i uczonemu, losem się dostała północna strona.

15 Obededomowi lepak i synom jego na południe, na któréj stronie domu była rada starszych.

16 Sephim i Hosa na zachód, podle bramy, która wiedzie ku drodze wstępowania:

17 Straż przeciw straży. A na wschód Lewitów sześć: a na północy czteréj na dzień: na południe także czteréj na dzień: gdzie była rada, dwaj a dwaj.

18 W komorach téż odźwiernych na zachód słońca czteréj na drodze, a po dwu w komorach.

19 Teć są rozdziały odźwiernych synów Kore i Merary.

20 A Achiasz był nad skarbami domu Bożego i naczyniem świętych.

21 Synowie Ledan, syna Gersonni: z Ledana przedniejsi domów, Ledan i Gersonni, Jehiel.

22 Synowie Jehieli: Zathan i Joel, brat jego, nad skarby domu Pańskiego.

23 Z Amramitów i z Isaarytów i z Hebronitów i z Ozyelitów.

24 A Subuel, syn Gerson, syna Mojżeszowego przełożonym nad skarby.

25 Bracia téż jego Eleezer, którego syn Rahabia, a tego syn Isajasz, i tego syn Joram, tego téż syn Zechry, i tego syn Selemith.

26 Ten Selemith i bracia jego nad skarby świętych, które poświęcił król Dawid i książęta domów i tysiącznicy i setnicy i hetmani wojska:

27 Z wojen i z korzyści bitew, które byli poświęcili na poprawę i sprzęt kościoła Pańskiego.

28 A to wszystko poświęcił Samuel widzący i Saul, syn Cys, i Abner, syn Ner, i Joab, syn Sarwii: wszyscy, którzy je byli poświęcili przez rękę Selemitha i braci jego.

29 A nad Isaarytami był przełożony Choneniasz i synowie jego ku sprawom znadworza nad Izraelem, aby je nauczali i sądzili.

30 Z Hebronitów lepak Hasabiasz i bracia jego, mężowie bardzo mocni, tysiąc i siedmset przełożeni byli nad Izraelem za Jordanem na zachód słońca, we wszystkich sprawach Pańskich i ku posłudze królewskiéj.

31 A Hebronitów przedniejszy był Jerya według domów i rodzin ich.

32 Czterdziestego roku królestwa Dawidowego policzono je, i naleziono mężów bardzo mocnych w Jazer Galaad,

33 Braci téż jego lat dłuższych, dwa tysiące i siedmset przełożonych domów. I postawił je Dawid król nad Rubenitczyki i Gadczyki i nad połowicą pokolenia Manasse, ku wszelkiéj posłudze Bożéj i królewskiéj.


ROZDZIAŁ XXVII.
Urzędniki królewskie opisuje, kto nad czem był przełożonym, także i radę jego.

A synowie Izraelowi według liczby ich, przedniejsi z domów, tysiącznicy i setnicy i przełożeni, którzy służyli królowi według hufów swoich, wchodzący i wychodzący na każdy miesiąc przez rok, każdy z nich przełożon był nad cztery i dwadzieścia tysięcy.

Nad pierwszym hufem pierwszego miesiąca przełożony był Jesboam, syn Zabdyel, a pod nim dwadzieścia i cztery tysiące.

Z synów Phares, hetman wszystkich hetmanów, w wojsku miesiąca pierwszego.

Wtórego miesiąca trzymał huf Dudya Ahohitczyk, a po nim drugi imieniem Macelloth, który rządził część wojska dwudziestu i czterech tysięcy.

Hetman téż trzeciego hufu miesiąca trzeciego był Banajas, syn Jojady kapłana: a w dziale jego dwadzieścia cztery tysiące.

Tenci jest Banajas najmocniejszy między trzydziestą i nad trzydziestą: a nad hufem jego był przełożony Amizabad, syn jego.

Czwarty, miesiąca czwartego, Azahel, brat Joabów, i Zabadyasz, syn jego, po nim: a w hufie jego dwadzieścia cztery tysiące.

Piąty, miesiąca piątego, hetman Samaoth, Jezerytczyk; a w hufie jego dwadzieścia cztery tysiące.

Szósty, miesiąca szóstego, Hira, syn Accys, Thekuitczyk: a w hufie jego cztery dwadzieścia tysięcy.

10 Siódmy, miesiąca siódmego, Helles, Phallonitczyk z synów Ephraim: a w hufie jego cztery dwadzieścia tysięcy.

11 Ósmy, miesiąca ósmego, Sobochaj, Husathczyk, z rodu Zarahi: a w hufie jego cztery dwadzieścia tysięcy.

12 Dziewiąty, miesiąca dziewiątego, Abiezer, Anathothczyk, z synów Jemini: a w hufie jego cztery dwadzieścia tysięcy.

13 Dziesiąty, miesiąca dziesiątego, Maraj, i ten Netophatczyk, z rodu Zarahi: a w hufie jego cztery dwadzieścia tysięcy.

14 Jedenasty, miesiąca jedenastego, Banajas, Pharatończyk, z synów Ephraim: a w hufie jego dwadzieścia cztery tysiące.

15 Dwunasty, miesiąca dwunastego, Holdaj, Netophatczyk, z rodu Gothoniel: a w hufie jego cztery dwadzieścia tysięcy.

16 A nad pokoleńmi Izraelowemi przełożeni byli: na Rubenity książę Eliezer, syn Zechry: nad Symeonity książę Saphatyas, syn Maacha.

17 Nad Lewitami Hasabias, syn Kamuel: nad Aaronitami Sadok.

18 Nad Judą Eliu, brat Dawidów: nad Issachar Amry, syn Michael.

19 Nad Zabulonitami Jesmajas, syn Abdyaszów: nad Nephthalitami Jerymoth syn Ozyel.

20 Nad syny Ephraim Ozee, syn Ozazyu: nad połowicą pokolenia Manasse Joel, syn Phadajasza.

21 A nad połowicą pokolenia Manasse w Galaad Jaddo, syn Zacharyaszów: a nad Benjaminowem Jasyel, syn Abnerów.

22 A nad Dan Ezryhel, syn Jeroham. Ci książęta synów Izraelowych.

23 A nie chciał Dawid liczyć ich ode dwudziestu lat niżéj, iż był rzekł Pan, że miał rozmnożyć Izraela jako gwiazdy niebieskie.

24 Joab, syn Sarwii, począł był liczyć, i nie dokonał: że dlatego przypadł był gniew Boży na Izraela: a przetóż nie wwiedziono liczby tych, które było popisano, w Kroniki Dawida króla.

25 Nad skarby zaś królewskimi był Azmoth, syn Adyelów: a nad tymi skarby, które były w mieściech i w wsiach i w zamkach, był Jonathan, syn Ozyów.

26 A nad robotami wiejskiemi i nad oraczmi, którzy sprawowali ziemię, był urzędnikiem Ezry, syn Chelub.

27 I nad sprawcami winnic Semejas, Romathczyk: a nad piwnicami wina Zabdyas, Aphonitczyk.

28 Bo nad oliwnicami i nad figami, które po polu były, Balanan, Gederczyk, a nad komorami oliwy Joas.

29 A nad bydłem, które paszono w Saron, przełożonym był Setraj, Sarończyk, a nad woły po dolinach Saphath, syn Adli.

30 Nad wielbłądy lepak Ubil, Ismaelczyk: a nad osłami Jadyas, Moronathczyk.

31 Nad owcami téż Jazyz, Agarczyk. Ci wszyscy byli urzędnicy nad majętnością króla Dawida.

32 A Jonathan lepak, stryj Dawidów, radnym panem, mąż mądry i uczony: ten i Jahiel, syn Hachamoni, byli z synmi królewskimi.

33 Achitophel téż radny pan królewski i Chusai, Arachitczyk, przyjaciel królewski.

34 Po Achitophelu był Jojada, syn Banajów, i Abjathar. A hetmanem wojska królewskiego był Joab.


ROZDZIAŁ XXVIII.
Dawid upomina lud i Salomona, syna swego, i dał mu wizerunek kościoła Pańskiego, i naczynia wszystkiego, i wagę złota i śrebra na spisku, na rozmaite potrzeby tego kościoła.

Zwołał tedy Dawid wszystkie książęta Izraelskie, przełożone nad pokoleńmi i przełożone nad hufami, którzy służyli królowi: tysiączniki téż i setniki i przełożone nad majętnością i nad osiadłością królewską, i syny swe z rzezańcami, i możne i co mężniejsze wszystkie w wojsku, do Jeruzalem.

A wstawszy król i stanąwszy rzekł: Posłuchajcie mię, bracia moi a ludu mój: Myśliłem, abym zbudował dom, w którymby odpoczywała skrzynia przymierza Pańskiego i podnóżek Boga naszego, i zgotowałem wszystko na budowanie.

Ale mi Bóg rzekł: Nie będziesz budował domu imieniowi memu, przeto iżeś mąż waleczny i rozlewałeś krew. [55]

Ale mię obrał Pan, Bóg Izraelów, ze wszystkiego domu ojca mego, abych był królem nad Izraelem na wieki; bo z pokolenia Judowego obrał książęta, a z domu Judowego dom ojca mego, a z synów ojca mego podobało mu się, aby mię obrał królem nade wszystkim Izraelem.

Ale i z synów moich; (bo mi dał Pan wiele synów), obrał Salomona, syna mego, aby siedział na stolicy królestwa Pańskiego nad Izraelem.

I rzekł mi: Salomon, syn twój, zbuduje dom mój i sieni moje; bom tego sobie obrał za syna a ja mu będę za ojca.

I umocnię królestwo jego aż na wieki, jeźli będzie trwał w pełnieniu przykazania mego i sądów moich, tak jako i dziś.

Teraz tedy przede wszystkiem zgromadzeniem Izraelskiem, gdzie słyszy Bóg nasz: Strzeżcie a szukajcie wszystkich przykazań Pana, Boga naszego, abyście posiedli ziemię dobrą i zostawili ją po sobie synom waszym aż na wieki.

A ty, Salomonie, synu mój, znaj Boga ojca twego, a służ mu sercem doskonałem i umysłem dobrowolnym; bo wszelakie serca przegląda Pan i wszystkie myśli serc rozumie. Jeźli go szukać będziesz, najdziesz: ale jeźli go opuścisz, odrzuci cię na wieki. [56]

10 Teraz tedy, ponieważ cię obrał Pan, abyś zbudował dom świątnice, zmacniaj się a wykonaj.

11 A Dawid dał Salomonowi, synowi swemu, opisanie przysionka i kościoła i komór i sale i pokojów wnętrznych i domu ubłagalnice.

12 I nadto, wszystkich, które był umyślił, sieni i gmachów wokoło, na skarby domu Pańskiego i na skarby świętych.

13 I na rozdziały kapłanów i Lewitów, na wszystkie dzieła domu Pańskiego i na wszystkie naczynia służby kościoła Pańskiego.

14 Złota pod wagą na każde naczynie do służby: śrebra téż wagę według rozmaitości naczynia i robót.

15 Ale i na lichtarze złote i na lampy ich złoto według miary każdego lichtarza i lamp: także i na lichtarze śrebrne i na lampy ich, według rozmaitéj miary wagę śrebra oddał.

16 Dał téż złota na stoły wykładania chleba, według różności stołów: także téż śrebro na drugie stoły śrebrne.

17 Na widełki téż i czasze i kadzidlnice ze złota szczerego i na lewki złote, według miary wagę podzielił na lewka i lewka: także téż i na lwy śrebrne różną wagę śrebra oddzielił.

18 A na ołtarz, na którym palą kadzidło, dał szczere złoto, aby z niego uczyniono podobieństwo wozu Cherubów, rozciągających skrzydła i zasłaniających skrzynię przymierza Pańskiego.

19 Wszystko to, prawi, przyszło spisano ręką Pańską do mnie, abych wyrozumiał wszystkę robotę wizerunku.

20 Rzekł téż Dawid Salomonowi, synowi swemu: Czyń mężnie a zmacniaj się i działaj; nie bój się i nie lękaj się; bo Pan, Bóg mój, z tobą będzie i nie opuści cię ani ostawi, aż dokonasz wszystkiéj roboty służby domu Pańskiego.

21 Oto rozdziały kapłanów i Lewitów do wszelkiéj służby domu Pańskiego stoją przy tobie i gotowi są, i umieją tak książęta jako lud czynić wszystkie przykazania twoje.


ROZDZIAŁ XXIX.
Co za nadanie uczynił Dawid na kościół Boży, i książęta: modlitwa Dawidowa i ofiary. Salomona pomazano na królestwo, a Dawid umarł.

I mówił król Dawid do wszystkiego zgromadzenia: Salomona, syna mego jedynego, Bóg obrał, jeszcze dziecięciem i młodziuchnym; bo jest wielkie dzieło; nie człowiekowi bowiem gotuje się mieszkanie, ale Bogu.

A jam ze wszystkich sił moich nagotował nakłady na dom Boga mego. Złoto na naczynie złote, a śrebro na śrebrne, miedź na miedziane, żelazo na żelazne, drzewo na drzewiane, i kamienie onychiny i jakoby alabastrowe i rozmaitych maści i wszelaki kamień drogi, i białego marmuru dostatek wielki.

A nadto, com ofiarował do domu Boga mego z zdobyczy mojéj, złoto i śrebro dałem na kościół Boga mego, oprócz tego, com nagotował na dom święty.

Trzy tysiące talentów złota ze złota Ophir, a siedm tysięcy talentów śrebra najczystszego na pozłocenie ścian kościelnych.

I gdziekolwiek złota jest potrzeba, ze złota, a gdziekolwiek śrebra potrzeba, ze śrebra niech się roboty odprawują przez ręce rzemieślników: a jeźli kto dobrowolnie co ofiaruje, niechaj dziś napełni rękę swoję i ofiaruje, co chce, Panu.

Obiecały tedy książęta domów i przedni pokoleń Izraelskich i tysiącznicy i setnicy i przełożeni majętności królewskich.

I dali na robotę domu Bożego złota talentów pięć tysięcy, i dziesięć tysięcy czerwonych złotych, śrebra talentów dziesięć tysięcy, a miedzi talentów ośmnaście tysięcy i żelaza talentów sto tysięcy.

I u kogokolwiek się nalazło kamienie, dali do skarbu domu Pańskiego, przez ręce Jahiela, Gersończyka.

I weselił się lud, gdy śluby dobrowolnie ślubowali; bo całem sercem ofiarowali je Panu: ale i król Dawid weselił się weselem wielkiem.

10 I błogosławił Panu przede wszystkiem zebraniem i mówił: Błogosławionyś jest Panie, Boże Izraela, ojca naszego, od wieku do wieku.

11 Twoja jest, Panie, wielmożność i moc i sława i zwycięstwo, i tobie chwała; bo wszystko, co jest na niebie i na ziemi, twoje jest: twoje, Panie, królestwo, i tyś jest nade wszystkiemi książęty.

12 Twoje są bogactwa i twoja jest sława: ty panujesz nad wszystkimi, w ręce twojéj moc i możność, w ręce twojéj wielkość i rozkazowanie wszystkich.

13 Teraz tedy, Boże nasz, wyznawamy tobie i chwalimy imię twoje sławne.

14 Cóżem ja i co jest lud mój, żebyśmyć mogli to wszystko obiecować? twoje jest wszystko, a cośmy z ręki twéj wzięli, daliśmy tobie.

15 Bośmy goście przed tobą i przychodniowie, jako i wszyscy ojcowie nasi: dni nasze jako cień na ziemi, a niemasz żadnego przedłużenia.

16 Panie, Boże nasz, wszystek ten dostatek, któryśmy zgotowali na budowanie domu imieniowi twemu świętemu, jest z ręki twojéj, i twoje jest wszystko.

17 Wiem, Boże mój, że serc doświadczasz i szczerość miłujesz: przetóż i ja w szczerości serca mego ochotniem ofiarował to wszystko, i twój lud, który się tu nalazł, widziałem z wielkiem weselem ofiarujący tobie dary.

18 Panie, Boże Abrahama i Izaaka i Izraela, ojców naszych, zachowajże na wieki tę wolą serca ich, a niech zawżdy ta ich myśl trwa ku czci twojéj.

19 Salomonowi téż, synowi memu, daj serce doskonałe, aby strzegł przykazania twego, świadectw twych i Ceremonii twoich, i czynił wszystko i zbudował dom, na którym nakłady zgotował.

20 I przykazał Dawid wszystkiemu zgromadzeniu: Błogosławcie Panu, Bogu naszemu. I błogosławiło wszystko zgromadzenie Panu, Bogu ojców swych, i nachylili się i pokłonili się Bogu a potem królowi.

21 I ofiarowali ofiary Panu: a całopalenia ofiarowali nazajutrz, byków tysiąc, baranów tysiąc, jagniąt tysiąc, z mokremi ofiarami ich i ze wszystkim obrzędem hojnie na wszystkiego Izraela.

22 I jedli i pili przed Panem onego dnia z wielkiem weselem. I pomazali po wtóre Salomona, syna Dawidowego. A pomazali go Panu, aby był książęciem, a Sadoka najwyższym kapłanem. [57]

23 I siadł Salomon na stolicy Pańskiéj za króla miasto Dawida, ojca swego, i podobał się wszystkim: i był mu posłuszny wszystek Izrael.

24 Lecz i wszystkie książęta i możni i wszyscy synowie króla Dawida dali rękę, i poddani byli Salomonowi królowi.

25 Uwielmożył tedy Pan Salomona nade wszystkim Izraelem i dał mu sławę królestwa, jakiéj żaden nie miał przed nim król Izraelski.

26 A tak Dawid, syn Isajego, królował nade wszystkim Izraelem.

27 A dni, których królował nad Izraelem, było czterdzieści lat: w Hebronie królował siedm lat, a w Jeruzalem trzydzieści i trzy lata. [58]

28 I umarł w starości dobréj, pełny dni i bogactw i sławy. I królował Salomon, syn jego, miasto niego.

29 A dzieje Dawida króla pierwsze i ostateczne napisane są w księgach Samuela widzącego i w księgach Nathana proroka i w księgach Gada widzącego:

30 I wszystkiego królowania jego i męstwa i czasów, które przeszły za niego, tak w Izraelu, jako i we wszech królestwach ziemskich.