Biblia Wujka (1923)/Księga Hioba 21
A odpowiadając Job, rzekł:
2 Słuchajcie, proszę, mów moich, a czyńcie pokutę.
3 Znoście mię, a ja mówić będę: a po moich słowach, będzieli się zdało, śmiejcie się.
4 Izali przeciwko człowiekowi jest gadanie moje, abych się słusznie smucić nie miał?
5 Patrzcie na mię i zdumiejcie się, a włóżcie palec na usta wasze.
6 I ja, gdy wspomnię, lękam się, a wstrząsa drżenie ciało moje.
7 Przeczże tedy niepobożni żywią, podniesieni są i zmocnieni bogactwy? [1]
8 Nasienie ich trwa przed nimi, bliskich gromada i wnuków przed ich oczyma.
9 Domy ich przespieczne są i spokojne, i niemasz rózgi Bożéj nad nimi.
10 Krowa ich poczęła a nie poroniła: jałowica się ocieliła a płodu swego nie stradała.
11 Wychodzą dziatki ich jako trzody, a maluczkie ich igrając skaczą.
12 Trzymają bęben i arfę i weselą się przy głosie muzyki.
13 Prowadzą w dobrach dni swoje, a we mgnieniu oka do piekła zstępują.
14 Którzy mówili Bogu: Idź precz od nas: i wiadomości dróg twoich nie chcemy.
15 Któż jest Wszechmogący, żebyśmy mu służyli? a co nam pomoże, choćbyśmy się mu modlili? [2]
16 Wszakże iż nie są w ręce ich dobra ich, rada niezbożnych niechaj będzie daleko odemnie.
17 Ilekroć świeca niezbożników zgaśnie, i przyjdzie na nie powódź? i rozdzieli boleści zapalczywości swojéj.
18 Będą jako plewy przed wiatrem: i jako pérz, który wicher rozwiewa.
19 Zachowa synom jego boleść ojcowską: a gdy odda, tedy pozna.
20 Ujrzą oczy jego zabicie swe, a z zapalczywości Wszechmogącego pić będzie.
21 Bo co do niego należy o domie jego po nim, choćby liczba miesiąców jego była na poły ukrócona?
22 Aza Boga będzie kto uczył rozumu, który wysokie sądzi?
23 Ten umiera duży i zdrowy, bogaty i szczęśliwy.
24 Wnętrzności jego są pełne sadła, a kości jego napiły się szpiku.
25 A drugi umiera w gorzkości dusze bez żadnéj majętności.
26 A przecię pospołu w prochu spać będą, a robacy okryją je.
27 Zaiste wiem myśli wasze i wyroki nieprawe przeciwko mnie.
28 Bo mówicie: Gdzie jest dom książęcy, a gdzie przybytki niezbożnych ludzi?
29 Zapytajcie kogóżkolwiek z podróżnych, a doznacie, że on téż to rozumie.
30 Iż na dzień zatracenia chowają złego, a na dzień zapalczywości wiedzion będzie.
31 Któż będzie strofował przed nim drogę jego? a co czynił, kto mu odda?
32 On do grobów wiedzion będzie, a w gromadzie umarłych czuć będzie.
33 Słodki był piaskowi Kocytu: a za sobą wszelkiego człowieka pociągnie, a przed sobą niezliczone.
34 Jakóż tedy cieszycie mię próżno, gdyż wasza odpowiedź pokazała się być przeciwna prawdzie.
- ↑ Jerem. 12, 1. Habak. 1, 3.13. (
Błąd w druku. Najprawdopodobniej mowa tu o całym fragmencie: Habak. 1, 3—13.)
- ↑ Mal. 3, 14.
