Przejdź do zawartości

Biblia Wujka (1923)/Księga Hioba 39

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Księga Hioba podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Hioba

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42


ROZDZIAŁ XXXIX.
Powiada Bóg Jobowi wielkie rzeczy o swem stworzeniu i opisuje wielu zwierząt przyrodzenie.

Izali wiesz czas porodzenia dzikich kóz na skałach, alboś widział, gdy łanie rodzą?

Rozliczyłeś miesiące poczęcia ich, i wiedziałeś czas rodzenia ich?

Skurczają się na płód i rodzą i ryk wypuszczają.

Oddzielają się dzieci ich i idą na paszą: wychodzą i nie wracają się do nich.

Kto wypuścił osła dzikiego wolno? a pęta jego kto rozwiązał?

Któremum dał dom na puszczy i mieszkanie jego w słonéj ziemi.

Gardzi zgrają miejską: nie słucha głosu wycięgacza.

Patrzy po górach pastwy swojéj i wszelkie zieleniejące wyszukiwa.

Izali rynoceros będzie chciał tobie służyć, albo zmieszka u żłobu twego?

10 Izali uwiążesz rynocerota na oranie lecem twoim? albo będzie łamał skiby dolin za tobą?

11 Aza będziesz miał ufanie w wielkiéj mocy jego, i zostawisz mu roboty twoje?

12 Izali mu wierzyć będziesz, żeć wróci nasienie twoje, i gumno twoje zgromadzi?

13 Pióro strusiowe podobne jest piórom herodyona i jastrząbowym.

14 Gdy zostawia jajca swoje na ziemi, ty je podobno w piasku zagrzejesz?

15 Zapomnina, że je noga podeptać może, albo zwierz polny zetrzeć.

16 Zatwardza się przeciw dzieciom swoim, jakoby nie jego były: próżno pracował, gdyż żadna bojaźń nie przymuszała.

17 Bo mu Bóg odjął mądrość i nie dał wyrozumienia.

18 Gdy czas przyjdzie, skrzydła ku górze podnosi: śmieje się z konia i z jeźdźca jego.

19 Izali dasz koniowi moc, a obtoczysz szyję jego rżaniem?

20 Izali go spędzisz jako szarańczą? sława nozdrzy jego strach.

21 Kopie ziemię kopytem, wyskakuje śmiele: bieży przeciw zbrojnym.

22 Gardzi strachem, ani ustępuje mieczowi.

23 Nad nim chrzęścić będzie sajdak, błyskać się będzie drzewce i tarcza.

24 Pałając i rżając żre ziemię, ani uważa, że brzmi głos trąby.

25 Gdy usłyszy trąbę, mówi: wah: zdaleka czuje wojnę, napominanie hetmanów i krzyk wojska.

26 Izali twą mądrością obrasta pierzem jastrząb, rozszerzając skrzydła swe na południe?

27 Aza na rozkazanie twe wzbije się orzeł, i na wysokich miejscach położy gniazdo swoje?

28 Na opokach mieszka, i na przykrych krzemieniach przebywa i na nieprzystępnych skałach.

29 Ztamtąd upatruje pokarm, a zdaleka oczy jego widzą.

30 Dzieci jego lizać będą krew: a gdziekolwiek będzie ścierw, wnet przybywa.

31 I przydał Pan i rzekł do Joba:

32 Izali, kto się spiera z Bogiem, tak się łatwie uspokoja? wżdyć, kto strofuje Boga, ma mu odpowiadać.

33 A Job odpowiadając Panu rzekł:

34 Którym lekce mówił, cóż mogę odpowiedzieć? rękę moje włożę na usta moje.

35 Jednęm rzecz mówił, któréj bodajem był nie mówił: i drugą, do któréj więcéj nie przydam.