Przejdź do zawartości

Biblia Wujka (1923)/Księga Hioba 5

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Księga Hioba podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Hioba

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42


ROZDZIAŁ V.
O sprawiedliwości Bożéj, że on na dobre nic złego nie dopuszcza, a owszem je wyswobodza, a złe karze i gnębi.

Wołajże tedy, jeźli jest kto, być odpowiedział, a obróć się do którego z świętych[1].

Zaiste gniew zabija głupiego, a zawiść umarza malutkiego.

Jam widział głupiego mocnie wkorzenionego: i wnetem złorzeczył ozdobie jego.

Daleko będą synowie jego od zbawienia i starci będą w bramie, i nie będzie, ktoby wyrwał.

Którego żniwo głodny zje, a samego porwie zbrojny, a pragnący będą pić bogactwa jego.

Nic się na ziemi bez przyczyny nie dzieje, a z ziemie nie wschodzi boleść.

Człowiek się rodzi na pracą, a ptak na latanie.

Przetóż ja będę prosił Pana a u Boga przełożę mowę moję:

Który czyni wielkie rzeczy i nie wybadane i dziwne bez liczby.

10 Który dawa deszcz na ziemię i polewa wodami wszystkie rzeczy.

11 Który pokorne kładzie wysoko, a smętne wywyższa zdrowiem.

12 Który rozprasza myśli złośliwych, aby ręce ich nie mogły dokonać, co były poczęły.

13 Który chwyta mądre w ich chytrości a radę przewrotnych rozsypuje. [2]

14 We dnie wbieżą w ciemności, a jakoby w nocy tak będą macać w południe.

15 Ale zachowa ubogiego od miecza ust ich, od ręki gwałtownika niedostatecznego.

16 I będzie nadzieja ubogiemu, a nieprawość stuli gębę swoję.

17 Błogosławiony człowiek, którego Bóg karze: karania tedy Pańskiego nie odrzucaj.

18 Bo on zrania i leczy: uderza, i ręce jego uzdrowią.

19 W sześciu ucisków wybawi cię, a w siódmym nie tknie cię złe.

20 Wybawi cię od śmierci czasu głodu a na wojnie z ręki miecza.

21 Od bicza języka zakryt będziesz i nie ulękniesz się nieszczęścia, gdy przyjdzie.

22 Będziesz się śmiał w spustoszeniu i w głodzie, i nie będziesz się bał zwierząt ziemskich.

23 Ale z kamieńmi pól przymierze twoje, a bestye ziemne spokojneć będą.

24 I poznasz, że ma pokój przybytek twój, a nawiedzając ozdobę twoję nie zgrzeszysz.

25 Doznasz téż, iż rozliczne będzie nasienie twoje, i potomstwo twe jako ziele ziemie.

26 Wnidziesz w dostatku do grobu, jako wnoszą kopę pszenice czasu swego.

27 Oto jakośmy tego doszli, takci jest: co usłyszawszy umysłem rozbieraj.





  1. Po hebr. — a do którego się z świętych obrócisz?
  2. 1. Cor. 3, 19.