Przejdź do zawartości

Biblia Wujka (1923)/Księga Przysłów 29

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Księga Przysłów podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Przysłów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31


ROZDZIAŁ XXIX.
Co na tego przychodzi, co się karać nie da: co działa król sprawiedliwy, co łakomcy, co czyni mądrość, a jaki ma być służebnik, co przyjdzie na człowieka gniewliwego i pysznego.

Człowiekowi, który karzącego twardym karkiem wzgardza, nagłe zginienie nań przyjdzie, a nie przyjdzie ku zdrowiu.

Kiedy się mnożą sprawiedliwi, będzie się radowało pospólstwo: gdy niezbożni władzą wezmą, wzdychać będzie lud.

Człowiek, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego: ale który chowa wszeteczne niewiasty, utraci majętność. [1]

Król sprawiedliwy wynosi ziemię: mąż łakomy wywróci ją.

Człowiek, który łagodnemi a obłudnemi słowy mówi przyjacielowi swemu, sieć zastawia na nogi jego.

Grzeszącego męża niesprawiedliwego uwikle sidło: a sprawiedliwy chwalić i weselić się będzie.

Zna sprawiedliwy sprawę ubogich: niezbożny nie rozumie umiejętności.

Ludzie zaraźliwi rozpraszają miasto: a mądrzy gniew odwracają.

Człowiek mądry, będzieli się z głupim prawował, choć się gniewa, choć się śmieje, nie najdzie pokoju.

10 Mężowie krwawi nienawidzą prostego: ale sprawiedliwi szukają dusze jego.

11 Wszystkiego ducha swego pokazuje głupi: mądry odkłada i chowa na potem.

12 Pan, który rad słucha słów kłamliwych, wszystkie sługi ma niezbożne.

13 Ubogi, a ten, który pożycza, zabieżeli sobie: obudwu Pan oświeca.

14 Król, który sądzi według prawdy ubogie, stolica jego będzie na wieki utwierdzona.

15 Rózga i karanie daje mądrość: ale dziecię puszczone na swą wolą, zawstydza matkę swoję.

16 Gdy się mnożą niezbożni, mnożyć się będą złości: a sprawiedliwi ujrzą ich upadek.

17 Ćwicz syna twego, a ochłodzi cię i da kochanie duszy twojéj.

18 Gdy ustanie proroctwo, rozproszy się lud: a kto strzeże zakonu, jest błogosławiony.

19 Niewolnik nie może być słowy ukarany; bo rozumie, co mówisz, a odpowiadać nie chce.

20 Widziałeś człowieka prędkiego do mówienia? więcéj się trzeba głupstwa spodziewać, niż ukarania jego.

21 Kto w rozkoszy z młodu chowa sługę swego, potem go dozna krnąbrnego.

22 Człowiek gniewliwy wzbudza zwady: a kto jest prędki do gniewu, będzie ku zgrzeszeniu skłonniejszy.

23 Za pysznym chodzi uniżenie: a pokornego duchem ogarnie chwała. [2]

24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję: słucha poprzysięgającego, a nie wydaje.

25 Kto się boi człowieka, prędko upadnie: kto ma nadzieję w Panu, podniesion będzie.

26 Wiele szukają twarzy pańskiéj: a od Pana wychodzi sąd każdego.

27 Brzydzą się sprawiedliwi mężem niezbożnym: a niezbożni brzydzą się tymi, którzy są na prostéj drodze. Syn strzegący słowa, ujdzie zatracenia.