Biblia Wujka (1923)/Księga Przysłów 21
Jako rozdziały wód, tak serce królewskie w ręce Pańskiéj: kędy jedno chce, nachyli go.
2 Wszelka droga człowiecza zda mu się być prawa: ale Pan uważa serca.
3 Czynić miłosierdzie i sprawiedliwość, więcéj się Panu podoba, niźli ofiary.
4 Wynoszenie oczu jest rozszerzenie serca, świeca niezbożnych grzech.
5 Myśli dużego zawsze w dostatku: lecz każdy leniwy zawsze jest w niedostatku.
6 Który zbiera skarby językiem kłamliwym, nikczemny i szalony jest i wpadnie w sidła śmierci.
7 Drapiestwo niezbożnych zrzuca je, iż nie chcieli czynić sądu.
8 Przewrótna droga człowiecza daleką jest: ale kto czysty jest, szczera sprawa jego.
9 Lepiéj jest siedzieć w kącie domu, niźli z żoną swarliwą, a w domu spółecznym.
10 Dusza niezbożnego żąda złego: nie zlituje się nad bliźnim swoim.
11 Skarawszy zaraźliwego mędrszy będzie prostak: a jeźli naśladuje mądrego, przyjmie naukę.
12 Myśli sprawiedliwy o domu niezbożnego, aby odciągnął niezbożne od złego.
13 Kto zatula uszy swe na wołanie ubogiego, będzie i sam wołał, a nie wysłuchają go.
14 Dar potajemnie dany gasi gniewy: a upominek w zanadrzu rozgniewanie wielkie.
15 Radość sprawiedliwemu jest, czynić sąd: a strach działającym nieprawość.
16 Człowiek, który zbłądzi z drogi nauki, we zborze olbrzymów mieszkać będzie.
17 Kto się kocha w używaniu, w niedostatku będzie: kto miłuje wino i tłuste kąski, nie zbogaci się.
18 Niezbożny będzie dan za sprawiedliwego, a nieprawy za prawe.
19 Lepiéj jest mieszkać w ziemi pustéj, niźli z żoną swarliwą a gniewliwą. [1]
20 Skarb pożądany i wonny olejek w mieszkaniu sprawiedliwego: a głupi człowiek rozleje go.
21 Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, najdzie żywot sprawiedliwość i chwałę.
22 Miasto mocnych ubiegł mądry, i zepsował moc ufania ich.
23 Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków dusze swojéj.
24 Hardego i pysznego zowią nieuczonym, który w gniewie pysznie się sprawuje.
25 Pożądliwości zabijają leniwego; albowiem nie chciały nic robić ręce jego.
26 Przez cały dzień pragnie i pożąda: a kto sprawiedliwy jest, daje bez przestanku.
27 Ofiary niezbożnych brzydliwe, iż się ofiarują z grzechu. [2]
28 Świadek kłamliwy zginie: mąż posłuszny będzie mówił zwycięstwo.
29 Człowiek niezbożny niewstydliwie zatwardza twarz swoję: ale kto prawy jest, poprawia drogi swojéj.
30 Niemasz mądrości, niemasz roztropności, niemasz rady przeciw Panu.
31 Konia gotują na dzień bitwy: ale Pan daje wybawienie.
