Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0617

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


26.Kto frasuje ojca a wypędza matkę, bezecny jest i nieszczęśliwy.

27.Nie przestawaj, synu, słuchać nauki, a umiéj słowa umiejętności.

28.Świadek nieprawy śmieje się z sądu: a usta niezbożnych żrą nieprawość.

29.Nagotowano pośmiewcom sądy, i młoty bijące ciałom głupich.


ROZDZIAŁ XX.
Wino, gniew królewski, waga i miara nieprawa, jakie to są rzeczy; snu się warować, i chleba zdradliwego, złego za złe nie oddawać, ojcu nie złorzeczyć, co twierdzi stolicę królewską.

Rozpustna rzecz wino, i zwadliwe pijaństwo: ktokolwiek się w nich kocha, nie będzie mądrym.

2.Jako ryk lwi, tak i strach królewski: kto go drażni, grzeszy przeciw duszy swojéj.

3.Poczciwość jest człowiekowi, który się odłącza od zwady: a wszyscy głupi wdawają się w swary.

4.Dla zimna leniwiec orać nie chciał: przetóż będzie żebrał lecie, a nie dadzą mu.

5.Jako woda głęboka, tak rada w sercu męża: ale człowiek mądry wyczerpnie ją.

6.Wiele ludzi miłosiernymi zowią: ale męża wiernego kto najdzie?

7.Sprawiedliwy, który chodzi w prostocie swojéj, błogosławione po sobie syny zostawi.

8.Król, który siedzi na stolicy sądowéj, rozprasza wszystko złe pojrzeniem swojem.

9.Któż może mówić: Czyste jest serce moje, jestem próżen grzechu? [1]

10.Waga i waga, miara i miara: oboje obrzydłe jest u Boga.

11.Po zabawach jego poznać dziecię, jeźli czyste i prawe są uczynki jego.

12.Ucho słuchające a oko widzące, Pan oboje uczynił.

13.Nie kochaj sie w spaniu, aby cię ubóstwo nie ścisnęło: otwórz oczy swoje, a najedz się chleba.

14.Złe jest, złe jest, mówi każdy kupujący: a odszedłszy tedy się będzie chwalił.

15.Jest złoto i obfitość pereł i naczynie drogie usta umiejętności.

16.Weźmij suknią tego, który ręczył za obcego: a za obce weźmij fant od niego.

17.Słodki jest człowiekowi chleb kłamstwa, a potem napełnią się piaskiem usta jego.

18.Myśli poradami się utwierdzają: a rządem mają być sprawowane wojny.

19.Z tym, który objawia tajemnice, a chodzi zdradliwie, a rozwodzi wargi swe, nie miéj towarzystwa.

20.Kto złorzeczy ojcu swemu i matce, pochodnia jego zgaśnie w pośród ciemności. [2]

21.Dziedzictwo, do którego się z przodku kwapią, na końcu błogosławieństwa mieć nie będzie.

22.Nie mów: Oddam złość. Czekaj na Pana a wybawi cię. [3]

23.Brzydliwość jest u Pana waga i waga: szala zdradliwa nie jest dobra.

24.Od Pana bywają prostowane kroki męża: a któryż z ludzi może zrozumieć drogę swoję?

25.Upadek jest człowiekowi, pożreć święte: a ślubiwszy odmienić.

26.Król mądry rozpędza niezbożniki i obraca na nie koło.

27.Duch człowieczy jest pochodnia Pańska, która wypatruje wszystkie skrytości wnętrzne.

28.Miłosierdzie i prawda strzegą króla: a łaskawością umacnia się stolica jego.

29.Wesele młodych, moc ich: i ozdoba starych szędziwość.

30.Siność rany otrze złości, i razy we wnętrznościach brzucha.


ROZDZIAŁ XXI.
Że serce królewskie jest w ręce Bożéj: miłosiernego chwali, gani drapieżnika, o żonie swarliwéj, o pysznym mężu.

Jako rozdziały wód, tak serce królewskie w ręce Pańskiéj: kędy jedno chce, nachyli go.

2.Wszelka droga człowiecza zda mu się być prawa: ale Pan uważa serca.

3.Czynić miłosierdzie i sprawiedliwość, więcéj się Panu podoba, niźli ofiary.

4.Wynoszenie oczu jest rozszerzenie serca, świeca niezbożnych grzech.

5.Myśli dużego zawsze w dostatku: lecz każdy leniwy zawsze jest w niedostatku.

  1. 3.Król. 8, 46. 2.Par. 6, 36. Eccl. 7, 21 1.Joan. 1, 8.
  2. Exod. 21, 16.
  3. Rzym. 12, 17. 1.Thess. 5, 15. 1.Petr 3, 9.