Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 50: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
linki poprawione |
m proof |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{BG Księga Psalmów}} |
{{BG Księga Psalmów}} |
||
==Ps 50== |
|||
1 Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.<br> |
|||
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/626" fromsection="Ps50" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/626" tosection="Ps50" /> |
|||
2 Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.<br> |
|||
3 Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.<br> |
|||
4 Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.<br> |
|||
5 Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.<br> |
|||
6 Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. Sela.<br> |
|||
7 Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.<br> |
|||
8 Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.<br> |
|||
9 Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.<br> |
|||
10 Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.<br> |
|||
11 Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.<br> |
|||
12 Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.<br> |
|||
13 Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?<br> |
|||
14 Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;<br> |
|||
15 A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.<br> |
|||
16 Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?<br> |
|||
17 Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.<br> |
|||
18 Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.<br> |
|||
19 Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.<br> |
|||
20 Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.<br> |
|||
21 Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.<br> |
|||
22 Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.<br> |
|||
23 Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże. |
|||
{{DG}} |
{{DG}} |
||
{{Przypisy}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Księga Psalmów|Ps 050]] |
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Księga Psalmów|Ps 050]] |
Wersja z 01:25, 31 mar 2013
Król Syoński, od wszystkich stron świata ludzkie syny zwoławszy, I. oświadcza się, że on nie korzysta w ofiarach pozwierzchnych, będąc Panem rzeczy wszystkich, ale się kocha w ofiarach chwał i modlitew świętych. II. Gromi niezbożniki, którzy się chlubią wiarą, a iarzmo ciągną z niezbożnymi.
1. Psalm Asafowi podany.
Bóg nad Bogi, Pan mówił i przyzwał ziemi od wschodu słońca aż do zachodu iego.
2. Obiaśnił się Bóg z Syonu w doskonałéy ozdobie.[1]
3. Przyydzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą iego będzie pożyrał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.
4. Przyzowie z góry niebios[2] i ziemi, aby sądził lud swóy.
5. Mówiąc: Zgromadźcie mi święte moie, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.
6. Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość iego; albowiem sam Bóg iest sędzią. Sela.
7. Słuchay, ludu móy! a będę mówił; słuchay, Izraelu! a oświadczę się[3] przed tobą: Iam Bóg, Bóg twóy Iam iest.
8. Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani z całopalenia twego, które są zawsze przedemną.
9. Nie wezmę z domu twoiego cielca, ani z okołu twego kozłów.
10. Albowiem móy iest wszelki zwiérz leśny, i tysiące bydła po górach.
11. Znam wszystko ptastwo po górach, i zwiérz polny iest przedemną.
12. Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo móy iest okrąg[4] ziemi, i napełnienie iego.
13. Izali iadam mięso wołowe? albo piiam krew kozłową?
14. Ofiaruy Bogu chwałę, i odday Naywyższemu śluby twoie;
15. A wzyway mię w dzień utrapienia, tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
16. Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moie, a bierzesz przymierze moie w usta twoie?
17. Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moie za się.
18. Widziszli złodzieia, bieżysz z nim, a z cudzołożniki masz skład twóy.
19. Usta twoie rozpuszczasz na złe, a ięzyk twóy składa zdrady.
20. Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twoiéy.
21. Toś czynił, a Iam milczał; dla tegoś mniemał, żem Ia tobie podobny, ale będę cię karał, stawięć to przed oczy twoie.
22. Zrozumieycież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snadź porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.
23. Kto mi ofiaruie chwałę, uczci mię; a temu, który naprawuie drogę swą, ukażę zbawienie Boże.
Ps 49 | Ps 50 | Ps 51 |