Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 37
I. Upomina dobrych, żeby się szczęściem złych nie gorszyli, ale czyniąc dobrze w Panu się kochali, i na nim spolegali. II. Złych ludzi upadek przez rozmaite podobieństwa wyraziwszy dobrym rozmaite błogosławieństwo Pańskie obiecuie. III. Pokazuie, że się Bóg w dobrych ludziach kocha, a złośniki iawnie karze.
1. Pieśń Dawidowa.
Nie obruszay się[1] dla złośników ani zayrzy czyniącym nieprawość.
2. Bo iako trawa prędko podcięci będą, a iako liście zielone opadną.
3. Dufay w Panu, a czyń dobrze; mieszkayże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.
4. Kochay się w Panu, a dać proźby serca twego.
5. Spuść na Panu[2] drogę twoię, a ufay w nim, a on wszystko uczyni;
6. I wywiedzie iako światłość[3] sprawiedliwość twoię, a sąd twóy iako południe.
7. Podday się Panu, a oczekiway go; nie obruszay się na tego, któremu się szczęści w sprawach iego, na człowieka, który dokazuie cokolwiek zamyśli.
8. Przestań gniewu, a zaniechay popędliwości; nie zapalay się gniewem, abyś miał źle czynić.
9. Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekiwaią Pana, ci odziedziczą ziemię.
10. Po małéy chwili alić niemasz niezbożnika; poyrzyszli na mieysce iego, alić go iuż niemasz.
11. Lecz pokorni[4] odziedziczą ziemię, i rozkochaią się w wielkości pokoiu.
12. Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swymi;
13. Ale się Pan śmieie z niego; bo widzi, że przychodzi dzień iego.
14. Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli lud swóy, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;
15. Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.
16. Lepsza iest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;
17. Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwe Pan podpiera.
18. Znać Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.
19. Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;
20. Ale niezbożni poginą, a nieprzyiaciele Pańscy, iako tłustość barania z dymem niszczeie, tak oni zniszczeią.
21. Niezbożnik pożycza, a nie ma czym oddać; ale sprawiedliwy pokazuie łaskę, i rozdawa.
22. Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.
23. Od Pana bywaią sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga iego podoba mu się.
24. Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę iego.
25. Byłem młodym, i starzałem się, a nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia iego żebrzącego chleba.
26. Na każdy dzień pokazuie miłosierdzie i pożycza, a przecię nasienie iego iest w błogosławieństwie.
27. Odstąp od złego, a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.
28. Albowiem Pan miłuie sąd, a nie opuści świętych[5] swoich, na wieki w straży iego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.
29. Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niéy mieszkali na wieki.
30. Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a ięzyk[6] iego sąd opowiada.
31. Zakon Boga iego iest w sercu iego; przetoż nie zachwieią się nogi iego.
32. Wypatruie niepobożny sprawiedliwego, i szuka iakoby go zabił;
33. Ale Pan nie zostawi go w ręku iego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.
34. Oczekiway Pana, i strzeż drogi iego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni wytraceni będą.
35. Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego iako drzewo zielone samorosłe:
36. Ale przeminął, a oto, go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.
37. Poyrzy na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokoyne.
38. Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.
39. Wszakże zbawienie sprawiedliwych iest od Pana, który iest mocą ich czasu uciśnienia.
40. Wspomaga ich Pan, i wyrywa ie; wyrywa ie od niepobożnych, i zachowywa ie; bo w nim nadzieię maią.
 Ps 36 |
Ps 37 | Ps 38  |
|