Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 96

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Psalmów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150


Psalm XCVI.


Wszystkich wiernych z Żydów i z Poganów do ustawicznéy Chrystusa Pana chwały upomina, dla tego, iż on iest Bogiem prawdziwym, i iest postanowiony sędzią wszystkiego świata.
Spiewaycie[1] Panu pieśń nową; śpiewaycie Panu wszystka ziemio.
2. Spiewaycież Panu dobrorzeczcie imieniowi iego, opowiadaycie ode dnia do dnia zbawienie iego.
3. Opowiadaycie między narody chwałę iego, między wszystkimi ludźmi cuda iego.
4. Albowiem wielki Pan i wszelkiéy chwały godny, i straszliwy iest nad wszystkie bogi.
5. Wszyscy bowiem bogowie narodów są bałwani; ale Pan niebiosa uczynił.
6. Zacność i ochędostwo przed obliczem iego, moc i piękność w świątnicy iego.
7. Oddaycie Panu pokolenia narodów, oddaycie Panu chwałę i moc.
8. Oddaycie Panu chwałę imienia iego; przynieście dary, a wnidźcie do sieni iego.
9. Kłaniaycie się Panu w ozdobie świętobliwości; niech się lęka oblicza iego wszystka ziemia.
10. Powiadaycie między Pogany: Pan króluie, a że i krąg świata utwierdzony będzie, tak aby się nie poruszył, a iż będzie sądził ludzi w sprawiedliwości.[2]
11. Niech się weselą niebiosa, a niech pląsa ziemia; niech zaszumi morze, i co w nim iest.
12. Niech pląsaią pola, i wszystko co iest na nich; tedy niech wykrzykaią wszystkie drzewa leśne.
13. Przed obliczem Pańskiém; boć idzie, idzie zaiste, aby sądził[3] ziemię. Będzie sądził okrąg świata w sprawiedliwości, a narody w prawdzie swoiéy.





 Ps 95 Ps 96 Ps 97