Przejdź do zawartości

Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 94

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Psalmów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150


Psalm XCIV.


I. Dawid woła Boga na pomstę przeciwko złym, mowy i sprawy ich opisuiąc. II. Upomina, żeby nie szaleli, gdyż Bóg wszystko widzi, słyszy, zrozumiewa, a dobrych, acz ie czasem ku ich dobremu karze, nie opuszcza.
Boże[1] pomst! Panie Boże pomst! roziaśniy się.
2. Podnieś się, o Sędzio wszystkiéy ziemi! a day zapłatę pysznym.
3. Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4. Długoż będą świegotać, i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5. Lud twóy, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoie trapić?
6. Wdowy i przychodnie mordować? a sierotki zabiiać?
7. Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg[2] Iakubów?
8. Zrozumiciesz, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9. Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10. Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umieiętności.
11. Pan zna myśli ludzkie, iż są[3] szczerą marnością.
12. Błogosławiony iest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13. Abyś mu sprawił pokóy od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14. Albowiem nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15. Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzeymego.
16. Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był uiął o mię przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17. By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moia w milczeniu.[4]
18. Iużem był rzekł: Zachwiała się noga moia; ale miłosierdzie twoie, o Panie! zatrzymało mię.
19. W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoie rozweselały duszę moię.
20. Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21. Którzy się zbieraią przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiaią?
22. Ale Pan iest twierdzą moią, a Bóg móy skałą dufności moiéy.
23. Onci obróci na nie nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ie; wytraci ie Pan, Bóg nasz.





 Ps 93 Ps 94 Ps 95