Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 147
Do chwał Bożych wiedzie Izraelczyki dla dobrodzieystw własnych, i pospolitych, ludziom i bydłu służących, a na ostatek dla mądrości i mocy iego dziwnéy.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz iest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystoyna iest chwała.
2. Pan Ieruzalem buduie, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3. Który uzdrawia skruszone na sercu, a zawięzuie boleści ich.
4. Który rachuie liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem iéy nazywa.
5. Wielki iest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia iego niemasz liczby.
6. Pan pokorne[1] podnosi; ale niepobożne aż ku ziemi uniża.
7. Śpiewaycież Panu z chwałą; śpiewaycie Bogu naszemu na harfie;
8. Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuie; który czyni że roście trawa po górach;
9. Który dawa[2] bydłu pokarmu ich, i kruczętom[3] młodym, które wołaią do niego.
10. Nie kocha się w mocy końskiéy, ani się kocha w goleniach męskich.
11. Kocha[4] się Pan w tych, którzy się go boią, a którzy ufaią w miłosierdziu iego.
12. Chwalże, Ieruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13. Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi syny twoie w pośrzodku ciebie.
14. On czyni pokóy w granicach twoich, a naywybornieyszą[5] pszenicą nasyca cię.
15. On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok iego.
16. On dawa śnieg iako wełnę, śrzon iako popiół rozsypuie.
17. Rzuca lód swóy iako bryły; przed zimnem iego któż się ostoi?
18. Posyła słowo swoie, i roztapia ie; powienie wiatrem swym, a rozlewaią wody.
19. Oznaymuie słowo swe Iakubowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20. Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów iego. Halleluiah.
 Ps 146 |
Ps 147 | Ps 148  |
|