Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/682

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

20. Strzeże Pan wszystkich, którzy go miłuią; ale wszystkie niepobożne wytraci.
21. Chwałę Pańską wysławiać będą usta moie; a błogosławić będzie wszelkie ciało imię święte iego na wieki wieków.

Psalm CXLVI.


I. Samego siebie do chwały Bożéy upomniawszy, II. nie w ludziach śmiertelnych, ale w Bogu, który iest możny Pan, stworzyciel wszystkiego, ufność pokładac radzi.
1. Halleluiah.
2. Chwal, duszo moia! Pana. Chwalić będę Pana, pókim żyw; będę śpiewał Bogu memu, póki mię stawa.
3. Nie ufaycie w Książętach, ani w żadnym synu ludzkim, w którym niemasz[1] wybawienia.
4. Wynidzie duch iego, i nawróci się do ziemi swoiéy; w onże dzień zginą wszystkie myśli iego.
5. Błogosławiony, którego Bóg Iakubów iest pomocnikiem, którego nadzieia iest w Panu, Bogu iego;
6. Który uczynił[2] niebo, i ziemię, morze, i wszystko, co w nich iest; który przestrzega prawdy aż na wieki;
7. Który czyni sprawiedliwość ukrzywdzonym, i dawa chléb zgłodniałym; Pan rozwięzuie więźnie.
8. Pan otwiera oczy ślepych; Pan podnosi upadłe; Pan miłuie sprawiedliwe.
9. Pan strzeże[3] przychodniów, sierotce i wdowie pomaga; ale drogę niepobożnych podwraca.
10. Pan będzie królował[4] na wieki; Bóg twóy, o Syonie! od narodu do narodu. Halleluiah.

Psalm CXLVII.


Do chwał Bożych wiedzie Izraelczyki dla dobrodzieystw własnych, i pospolitych, ludziom i bydłu służących, a na ostatek dla mądrości i mocy iego dziwnéy.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz iest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystoyna iest chwała.
2. Pan Ieruzalem buduie, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3. Który uzdrawia skruszone na sercu, a zawięzuie boleści ich.
4. Który rachuie liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem iéy nazywa.
5. Wielki iest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia iego niemasz liczby.
6. Pan pokorne[5] podnosi; ale niepobożne aż ku ziemi uniża.
7. Śpiewaycież Panu z chwałą; śpiewaycie Bogu naszemu na harfie;
8. Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuie; który czyni że roście trawa po górach;
9. Który dawa[6] bydłu pokarmu ich, i kruczętom[7] młodym, które wołaią do niego.
10. Nie kocha się w mocy końskiéy, ani się kocha w goleniach męskich.
11. Kocha[8] się Pan w tych, którzy się go boią, a którzy ufaią w miłosierdziu iego.
12. Chwalże, Ieruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13. Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi syny twoie w pośrzodku ciebie.
14. On czyni pokóy w granicach twoich, a naywybornieyszą[9] pszenicą nasyca cię.
15. On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok iego.
16. On dawa śnieg iako wełnę, śrzon iako popiół rozsypuie.
17. Rzuca lód swóy iako bryły; przed zimnem iego któż się ostoi?
18. Posyła słowo swoie, i roztapia ie; powienie wiatrem swym, a rozlewaią wody.
19. Oznaymuie słowo swe Iakubowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20. Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów iego. Halleluiah.

Psalm CXLVIII.


I. Prorok do wielbienia imienia Pańskiego rzeczy niebieskie i ziemskie pobudza, II. dla tego, iż on wszystkie stworzył, i zatrzymywa, lud swóy wywyższa i zachowuie.

1. Halleluiah.

  1. Ps. 118, 9.
  2. Dzie. 14, 15. Obiaw. 14, 7.
  3. Ps. 147, 6.
  4. 2 Moy. 15, 18.
  5. Ps. 146, 9.
  6. Ps. 104, 14.
  7. Iob. 39, 3. Matt. 6, 26.
  8. Dzie. 10, 35.
  9. 5 Moy. 32, 14.