Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 63

[632]Psalm LXIII.

 I. Dawid uciekaiąc przed Saulem, do pocztów chwalców Bożych pragnie. II. Boga przed sobą upatruiąc, nadzieię sobie czyni o iego pomocy, że go Pan zachowa.
 1. Psalm Dawidów, gdy był na puszczy^[1] Iudskiéy.
 2. Boże! tyś iest Bogiem moim; z poranku cię szukam; pragnie^[2] cię dusza moia, tęskni po tobie ciało moie w ziemi suchéy i upragnionéy, w któréy nie masz wody;
 3. Abym cię oglądał w świątnicy twoiéy, i widział moc twoię i chwałę twoię;
[633] 4. (Albowiem lepsze iest miłosierdzie twoie, niż żywot,) aby cię chwaliły wargi moie;
 5. Abym cię błogosławił za żywota mego, a w imieniu twoiém, abym podnosił ręce moie.
 6. Iako tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moia, a radosném warg śpiewaniem wychwalałyby cię usta moie.
 7. Zaprawdęć na cię wspominam, i na łożu moiém każdéy straży nocnéy rozmyślam o tobie.
 8. Boś mi bywał na pomocy; przetoż w cieniu skrzydeł twoich śpiewać będę.
 9. Przylgnęła dusza moia do ciebie; prawica twoia podpiera mię.
 10. Ale ci, którzy szukaią upadku duszy moiéy, sami wnidą do naygłębszéy niskości ziemi.
 11. Zabiie każdego z nich ostrość miecza, i przyydą liszkom na podział.
 12. Lecz Król będzie się weselił w Bogu, a będzie się chlubił każdy, kto przezeń przysięga; albowiem zatkane będą usta mówiących kłamsto^[3].

1. 1 Sam. 23, 14.
2. Ps. 42, 2. 3. 5.
3.  Błąd w druku; powinno być – kłamstwo.

Ps 62

Ps 63

Ps 64