Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 112
I. Boiącym sie Boga i szczodrobliwym obiecuie od Pana błogosławieństwo. II. Niezbożnych zazdrość dla szczęścia pobożnych wytyka, a iż się w nadziei swéy omylą, upewnia.
1 Halleluiah.
Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach[1] iego ma wielkie kochanie.
2. Możne będzie na ziemi nasienie iego; rodzina szczerych błogosławiona będzie.
3. Maiętność i bogactwa są w domu iego, a sprawiedliwość iego trwa na wieki.
4. Szczerym w ciemnościach światłość wschodzi; łaskawy, miłosierny, i sprawiedliwy iest Bóg.
5. Dobry człowiek litościwym iest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuie rozsądkiem.
6. Bo na wieki nie będzie poruszony; w pamięci wiecznéy będzie sprawiedliwy.
7. Słysząc złe nowiny, nie boi się; stateczne serce iego dufa w Panu.
8. Umocnione serce iego nie boi się, aż ogląda pomstę nad nieprzyiacioły swymi.
9. Rozprasza, i dawa[2] ubogim; sprawiedliwość iego trwa na wieki; róg iego wywyższy się w sławie.
10. Widząc niepobożny, będzie się gniewał, i zębami swymi zgrzytał, i schnąć będzie; żądość niepobożnych zginie.
Ps 111 | Ps 112 | Ps 113 |