I. Boiącym sie Boga i szczodrobliwym obiecuie od Pana błogosławieństwo. II. Niezbożnych zazdrość dla szczęścia pobożnych wytyka, a iż się w nadziei swéy omylą, upewnia.
1 Halleluiah.
Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach[1] iego ma wielkie kochanie.
2. Możne będzie na ziemi nasienie iego; rodzina szczerych błogosławiona będzie.
3. Maiętność i bogactwa są w domu iego, a sprawiedliwość iego trwa na wieki.
4. Szczerym w ciemnościach światłość wschodzi; łaskawy, miłosierny, i sprawiedliwy iest Bóg.
5. Dobry człowiek litościwym iest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuie rozsądkiem.
6. Bo na wieki nie będzie poruszony; w pamięci wiecznéy będzie sprawiedliwy.
7. Słysząc złe nowiny, nie boi się; stateczne serce iego dufa w Panu.
8. Umocnione serce iego nie boi się, aż ogląda pomstę nad nieprzyiacioły swymi.
9. Rozprasza, i dawa[2] ubogim; sprawiedliwość iego trwa na wieki; róg iego wywyższy się w sławie.
10. Widząc niepobożny, będzie się gniewał, i zębami swymi zgrzytał, i schnąć będzie; żądość niepobożnych zginie.
Napomina ludzie do ustawicznego po wszystkim świecie chwał Bogu oddawania, dla wielmożności i dobrotliwości iego przeciwko ludziom, a osobliwie przeciw ubogim.
1. Halleluiah.
Chwalcie słudzy Pańscy, chwalcie imię Pańskie.
2. Niechay będzie imię Pańskie[3] błogosławione, odtąd aż na wieki.
3. Od wschodu[4] słońca, aż do zachodu iego, niech będzie chwalebne imię Pańskie.
4. Pan iest nad wszystkie narody wywyższony; chwała iego nad niebiosa.
5. Któż taki, iako Pan Bóg nasz, który mieszka na wysokości?
6. Który się zniża, aby widział, co iest na niebie i na ziemi.
7. Podnosi z prochu[5] nędznego, a z gnoiu wywyższa ubogiego,
8. Aby go posadził z Książęty, z Książęty ludu swego;
9. Który sprawuie, że niepłodna w domu bywa matką weselącą się z dziatek. Halleluiah.
Izrael dzięki czyni Bogu, że go z Egiptu wywiódł, za własny lud przyiął, przez morze czerwone i przez Iordan przeprowadził.
Gdy wychodził[6] Izrael z Egiptu, i dom Iakubów z narodu obcego,
2. Stał się Iuda poświęceniem iego, Izrael panowaniem iego.
3. To widząc morze,[7] uciekło, a Iordan[8] wrócił się nazad.
4. Góry skakały iako barany, pogórki iako iagnięta.
5. Morze! cóżci się stało, iżeś uciekło? O Iordanie! żeś się nazad wrócił?
6. Góry! żeście skakały iako barany? pagórki! iako iagnięta?
7. Przed obliczem Pańskiém zadrzała ziemia, przed obliczem Boga Iakubowego,
8. Który obraca opokę[9] w iezioro wód, a krzemień w źrzódło wód.
I. Izraelczycy proszą Pana o ratunek przeciwko narodom służącym bałwanom, których marność szeroko przypominaią. II. Ciesząc się opatrznością Pańską, z niéy sobie dobre rzeczy obiecuią.
