Biblia Gdańska/Księgi Przypowieści Salomonowe 24

[704]

ROZDZIAŁ XXIV.

Nie naśladuy^[1] ludzi złych, ani żąday, przebywać z nimi;
 2. Albowiem^[2] serce ich myśli o drapiestwie, a wargi ich mówią o uciśnieniu.
 3. Mądrością bywa dom zbudowany, a rostropnością umocniony.
 4. Zaiste przez umieiętność komory napełnione bywaią wszelakiémi bogactwy kosztownemi i wdzięcznemi.
 5. Człowiek mądry mocny iest, a mąż umieiętny przydawa siły.
 6. Albowiem przez mądrą radę^[3] zwiedziesz bitwę, a wybawienie przez mnóstwo rayców mieć będziesz.
 7. Wysokie są głupiemu mądrości; w bramie nie otworzy ust swoich.^[4]
 8. Kto myśli źle czynić, tego złośliwym zwać będą.
 9. Zła myśl głupiego iest grzechem, a pośmiewca iest obrzydliwością ludzką.
 10. Ieźli będziesz gnuśnym, tedy w dzień ucisku słaba będzie siła twoia.
 11. Wybawiay poimane^[5] na śmierć, a od tych, którzy idą na stracenie, nie odwracay się.
 12. Ieźli rzeczesz: Otośmy o tym nie wiedzieli; izali ten, który waży serca nie rozumie? a ten, który strzeże duszy twoiéy, nie rozezna? i nie odda człowiekowi^[6] według uczynków iego?
 13. Iedz miód, synu móy! bo dobry, i plastr słodki podniebieniu twemu.
 14. Tak umieiętność mądrości duszy twoiéy, ieźliże ią znaydziesz; onać będzie nadgrodą, a nadzieia twoia nie będzie wycięta.^[7]
 15. Nie czyń zasadzki, niezbożniku! na przybytek sprawiedliwego, a nie przekażay odpoczynieniu iego.
 16. Bo choć siedm kroć upada sprawiedliwy, przecię zaś powstawa; ale niezbożni wpadną w nieszczęście.
 17. Gdy upadnie^[8] nieprzyiaciel twóy, nie ciesz się; i gdy się potknie, niech się nie raduie serce twoie;
 18. Aby snadź nie uyrzał Pan, a nie podobałoby się to w oczach iego, i odwróciłby od niego gniew swóy na cię.
 19. Nie gnieway się^[9] dla złośników, ani się udaway za niepobożnymi;
 20. Boć nie weźmie złośnik nadgrody; pochodnia^[10] niepobożnych zgaśnie.
 21. Synu móy! bóy się Pana i Króla, a z niestatecznymi nie mieszay się;
 22. Boć znagła powstanie zginienie ich, a upadek obudwu któż wié?
 23. I toć téż mądrym należy: Wzgląd mieć^[11] na osobę u sądu, nie dobra.
 24. Tego, który mówi niepobożnemu: Iesteś^[12] sprawiedliwy; będą ludzie przeklinać, a narodowie się nim brzydzić będą.
 25. Ale którzy go karzą, szczęśliwi będą, a przyidzie na nie błogosławieństwo każdego dobrego.
 26. Pocałuią wargi tego co mówi słowa prawdziwe.
 27. Rozrządź na polu robotę twoię, a sprawuy pilnie rolą swoię; a potym będziesz budował dom twóy.
 28. Nie bądź świadkiem lekkomyślnym przeciw bliźniemu swemu, ani czyń łagodnych namów wargami swemi.
 29. Nie mów: Iako mi^[13] uczynił, tak mu uczynię; oddam mężowi temu według uczynku iego.
 30. Szedłem przez pole męża leniwego, a przez winnicę człowieka głupiego;
 31. A oto, porosła wszędy ostem; pokrzywy wszystko pokryły, a płot kamienny iéy rozwalił się.
 32. Co ia uyrzawszy złożyłem to do serca mego, a widząc to wziąłem to ku przestrodze.
[705] 33. Trochę się^[14] prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał;
 34. A w tym ubostwo twoie przyidzie iako podróżny, a niedostatek twóy iako mąż zbroyny.

1. Ps. 37, 1. Przyp. 23, 17.
2. Ps. 10, 7. Przyp. 1, 11.
3. Przyp. 11, 14. r. 15, 22. r. 20, 18.
4. Przyp. 14, 6.
5. Ps. 82, 4.
6. Iob. 34, 11. Ps. 62, 13. Ier. 32, 19. Rzym. 2, 6. Obiaw. 22, 12.
7. Przyp. 23, 18.
8. Przyp. 17, 5. Iob. 31, 29.
9. Ps. 37, 1.
10. Przyp. 13, 19.
11. 2 Moy. 23, 8. 3 Moy. 19, 15. 5 Moy. 16, 19. Przyp. 18, 5. r. 28, 21. Ian. 7, 24.
12. Przyp. 17, 15. Izai. 5, 23. 24.
13. Rzym. 12, 19.
14. Przyp. 6, 10.

Prz 23

Prz 24

Prz 25