Biblia Gdańska/Księgi Przypowieści Salomonowe 9

[691]

ROZDZIAŁ IX.

 Od tego rozdziału IX. aż do XXX. Mądrzec niemal w każdym wierszu nowe rzeczy i nauki podawa.

Mądrość zbudowała dom swóy, i wyciosała siedm słupów swoich;
 2. Pobiła bydło swoie, roztworzyła wino swoie, i stół swóy przygotowała;
 3. A rozesłała dziéweczki swoie, woła na wierzchach naywyższych mieysc w mieście, mówiąc:
 4. Ktokolwiek iest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
 5. Póydźcie, iedzcie chléb móy, i piycie wino, którem roztworzyła.
 6. Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą rostropności.
 7. Kto strofuie naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuie niezbożnika, odnosi zelżywość.
 8. Nie strofuy naśmiewcę, aby cię niemiał w nienawiści; strofuy mądrego, a będzie cię miłował.
 9. Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umieiętnieyszym.
 10. Początek^[1] mądrości iest boiaźń Pańska, a umieiętność świętych iest rozum.
 11. Bo przez mię rozmnożą^[2] się dni twoie, i przedłużąc się lata żywota.
 12. Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a ieźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
 13. Niewiasta głupia świegotliwa^[3] iest, prostaczka, i nic nieumieiąca;
 14. A siedzi u drwi domu swego na stołku, na mieyscach wysokich w mieście,
 15. Aby wołała na idące drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
 16. Ktokolwiek iest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
 17. Wody kradzione^[4] słodsze są, a chléb pokątny^[5] smacnieyszy.
 18. Ale prostak nie wie, że tam są^[6] umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.

1. Iob. 28, 28. Ps. 111, 10. Przyp. 1, 7.
2. Przyp. 10, 27.
3. Przyp. 7, 11.
4. Przyp. 5, 15.
5. r. 20, 17.
6. Przyp. 2, 18. r. 4, 19.

Prz 8

Prz 9

Prz 10