36. Ale kto grzeszy przeciwko mnie, krzywdę czyni duszy swoiéy; wszyscy, którzy mię nienawidzą, miłuią śmierć.
Mądrość zbudowała dom swóy, i wyciosała siedm słupów swoich;
2. Pobiła bydło swoie, roztworzyła wino swoie, i stół swóy przygotowała;
3. A rozesłała dziéweczki swoie, woła na wierzchach naywyższych mieysc w mieście, mówiąc:
4. Ktokolwiek iest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5. Póydźcie, iedzcie chléb móy, i piycie wino, którem roztworzyła.
6. Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą rostropności.
7. Kto strofuie naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuie niezbożnika, odnosi zelżywość.
8. Nie strofuy naśmiewcę, aby cię niemiał w nienawiści; strofuy mądrego, a będzie cię miłował.
9. Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umieiętnieyszym.
10. Początek[1] mądrości iest boiaźń Pańska, a umieiętność świętych iest rozum.
11. Bo przez mię rozmnożą[2] się dni twoie, i przedłużąc się lata żywota.
12. Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a ieźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13. Niewiasta głupia świegotliwa[3] iest, prostaczka, i nic nieumieiąca;
14. A siedzi u drwi domu swego na stołku, na mieyscach wysokich w mieście,
15. Aby wołała na idące drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16. Ktokolwiek iest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17. Wody kradzione[4] słodsze są, a chléb pokątny[5] smacnieyszy.
18. Ale prostak nie wie, że tam są[6] umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.
Syn mądry[7] rozwesela oyca: ale syn głupi smutkiem iest matki swoiéy.
2. Nie pomogą skarby[8] niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci.
3. Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale maiętność niezbożników rozproszy.
4. Do nędzy przywodzi ręka[9] zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca.
5. Kto zbiera w lecie, iest syn rostropny; kto dosypia we żniwa, iest syn pohańbienia.
6. Błogosławieństwo iest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywaią nieprawość.
7. Błogosławiona iest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.
8. Mądre serce przyimie przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie.
9. Kto chodzi w szczerości, chodzi bespiecznie; ale kto iest przewrotnym w drogach swoich, wyiawion będzie.
10. Kto mruga[10] okiem, przynosi frasunek; ale głupi od warg swoich upadnie.
11. Usta sprawiedliwego są źrzódło[11] żywota; ale usta niezbożników pokrywaią nieprawość.
12. Nienawiść wzbudza[12] swary; ale miłość wszystkie[13] przestępstwa pokrywa.
13. W wargach rostropnego znayduie się mądrość; ale kiy[14] na grzbiecie szalonego.
14. Mądrzy taią umieiętność; ale usta głupiego bliskie upadku.
15. Maiętność bogatego[15] iest miastem iego mocném; ale nędza iest ubogich zniszczeniem.
