Biblia Gdańska/Księgi Przypowieści Salomonowe 5

[687]

ROZDZIAŁ V.

 I. Nierządu i wszeteczeństwa zakazuie 1 — 3. II. szkody 4 — 8. III. i pozdną żałość ztąd idącą przypominaiąc 9 — 14. IV. Do uczciwego małżeństwa radzi 15 — 20. V. gdyż Bóg wszystko widzi 21 — 23.

Synu móy! bądź pilen mądrości moiéy, a ku moiéy rostropności nakłoń ucha twego,
 2. Abyś strzegł ostróżności, a umieiętność aby wargi twoie zachowywały.
 3. Bo choć niewiasty obcéy^[1] wargi miodem opływaią, a gładsze niż oliwa usta iéy;
 II. 4. Ale ostatnie rzeczy iéy gorzkie iako piołun, a ostre, iako miecz na obie strony ostry.
 5. Nogi iéy zstępuią do śmierci, a do piekła chód iéy prowadzi.
 6. Ieźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota iéy, nie pewne są drogi iéy, nie poznasz ich.
 7. Przetoż teraz, synowie! słuchaycie mię, a nie odstępuycie od powieści ust moich.
 8. Oddal od niéy drogę twoię, a nie przybliżay się ku drzwiom domu iéy,
 III. 9. Byś snadź nie podał obcym sławy twoiéy, a lat twoich^[2] okrutnikowi;
 10. By się snadź nie nasycili obcy siłą twoią, a prace twoie nie zostały w domu cudzym;
 11. I narzekałbyś w ostateczne czasy twoie, gdybyś zniszczył czerstwość twoię i ciało twoie;
 12. I rzekłbyś: O iakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moie!
 13. Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
 14. Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośrzód zebrania i zgromadzenia!
 IV. 15. Piy wodę ze zdroiu twego, a wody płynące ze źrzódła twego!
 16. Niech się precz rozchodzą [688]źrzódła twoie, a po ulicach strumienie wód.
 17. Miéy ie sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
 18. Niech będzie zdróy twóy błogosławiony, a wesel się z żony młodości twoiéy.
 19. Niechżeć będzie iako łani wdzięczna, i sarna roskoszna; niech cię nasycaią piersi iéy na każdy czas, w miłości^[3] iéy kochay się ustawicznie.
 20. Bo przeczże się masz kochać w obcéy, synu móy! i odpoczywać na łonie cudzéy?
 V. 21. Gdyż przed oczyma^[4] Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki iego waży.
 22. Nieprawości własne poimaią niezbożnika, a w powroziech grzechu swego uwikle się.
 23. Onci umrze, przeto że nie przyimował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.

1. Przyp. 2, 16.
2. Przyp. 6, 34.
3. Efez. 5, 25.
4. Iob. 14, 16. r. 31, 4. r. 34, 21. Przyp. 15, 3. Ier. 15, 3. Ier. 16, 17.

Prz 4

Prz 5

Prz 6