Biblia Gdańska/Księgi Przypowieści Salomonowe 25
1. Teć téż są przypowieści Salomonowe, które zebrali mężowie Ezechyasza, Króla Iudskiego.
2. Sława to Boża, taić sprawę; ale sława Królów, wywiadować się rzeczy.
3. Wysokość niebios, i głębokość ziemi i serce Królów nie są doścignione.
4. Odeym zużelicę od śrebra, a wynidzie odlewaiącemu naczynie kosztowne.
5. Odeym niezbożnika od oblicza królewskiego, a umocni się w sprawiedliwości[1] stolica iego.
6. Nie udaway się za zacnego przed Królem, a na mieyscu wielmożnych nie staway.
7. Bo lepiéy iest, iż ci rzeką: Postąp[2] sam; a niżeliby cię zniżyć miano przed Książęciem, co widywaią oczy twoie.
8. Nie pokwapiay się do swaru, byś snadź naostatek nie wiedział, co masz czynić, gdyby cię zawstydził bliźni twóy.
9. Prowadź do końca sprawę swoię z przyiacielem twoim, a taiemnice drugiego nie obiawiay.
10. By cię snadź nie zelżył ten, co cię słucha, a niesława twoia zostałaby na tobie.
11. Iakie iest iabłko złote z wyrzezaniem śrebrném, takieć iest słowo do rzeczy powiedziane.
12. Ten, który mądrze napomina, iest u tego, co słucha, iako nausznica złota i klenot z szczerego złota.
13. Iako zimno śnieżne[3] czasu żniwa: tak poseł wierny tym, którzy go posyłaią; bo dusze panów swych ochładza.
14. Człowiek, który się chlubi darem zmyślonym, iest iako wiatr i obłoki bez deszczu.
15. Książę cierpliwością[4] bywa zmiękczone, a ięzyk łagodny kości łamie.
16. Znaydzieszli miód, iedzże, ileć potrzeba, byś snadź obiadłszy się go, nie zwrócił.
17. Powściągniy nogę twoię od domu bliźniego twego, by snadź będąc ciebie syt, nie miał cię w nienawiści.
18. Każdy, kto mówi fałszywe świadectwo przeciw bliźniemu swemu, iest iako[5] młot, i miecz, i strzała ostra.
19. Ufność w człowieku przewrotnym iest w dzień ucisku iako ząb wyłamany i noga wywiniona.
20. Iako ten, który zewłoczy odzienie czasu zimy, albo leie ocet na saletrę, taki iest ten, który śpiewa pieśni sercu smutnemu.
21. Ieźliżeby łaknął ten,[6] co cię nienawidzi, nakarm go chlebem; a ieśliby pragnął, day mu się napić wody;
22. Bo węgle rozpalone zgromadzisz na głowę iego, a Panci nagrodzi.
23. Iako wiatr północny deszcz przynosi: tak przynosi twarz gniewliwą ięzyk uszczypliwy.
24. Lepiéy mieszkać w kącie[7] pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
25. Iako woda chłodna duszy pragnącéy: tak wieść dobra z ziemi dalekiéy.
26. Iako źrzódło nogami pomącone, albo zdróy zepsowany: tak sprawiedliwy, który upada przed niezbożnym.
27. Iako ieść wiele miodu nie iest rzecz dobra: tak szukanie własnéy sławy iest nie sławno.
28. Mąż, który niema[8] mocy nad duchem swoim, iest iako miasto rozwalone bez muru.
 Prz 24 |
Prz 25 | Prz 26  |
|