Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Rzymianów 12

[1181]

ROZDZIAŁ XII.

 I. Upomina do rozumnéy służby Bożéy 1 — 8. II. i do nieobłudnéy, któraby przez cnoty iawna była, miłości 9 — 13. III. a któraby się i ku nieprzyiaciołom skłaniała 15 — 21.

Proszę was tedy, bracia! przez litości Boże, abyście stawiali ciała wasze^[1] ofiarą żywą, świętą, przyiemną Bogu, to iest, rozumną służbę waszę.
 2. A nie przypodobywaycie się^[2] temu światu, ale się przemieńcie przez [1182]odnowienie umysłu waszego na to, abyście doświadczyli, która^[3] iest wola Boża dobra, przyiemna i doskonała.
 3. Albowiem powiadam przez łaskę, która mi iest dana, każdemu, co iest między wami, aby więcéy o sobie nie rozumiał, niżeli potrzeba rozumieć; ale żeby o sobie rozumiał skromnie, tak iako komu^[4] Bóg udzielił miarę wiary.
 4. Albowiem iako w iedném^[5] ciele wiele członków mamy, ale wszystkie członki nie iednoż dzieło maią;
 5. Tak wiele nas iest iedném^[6] ciałem w Chrystusie, aleśmy z osobna iedni drugich członkami.]
 6. Maiąc tedy różne dary^[7] według łaski, która nam iest dana; ieźli proroctwo, niech będzie według sznuru wiary;
 7. Ieźli^[8] posługowanie, niech będzie w posługowaniu; ieźli kto naucza, niech trwa w nauczaniu;
 8. Ieźli kto napomina, w napominaniu; kto^[9] rozdawa, w szczerości; kto przełożony iest, w pilności; kto czyni miłosierdzie, niech czyni z ochotą.^[10]
 II. 9. Miłość niech będzie nie obłudna; mieycie w obrzydliwości^[11] złe, imaiąc się dobrego.
 10. Miłością braterską iedni ku drugim^[12] skłonni bądźcie, uczciwością^[13] iedni drugich uprzedzaiąc.
 11. W pracy nie leniwi, duchem pałaiący, Panu służący;
 12. W nadziei się^[14] weselący, w ucisku^[15] cierpliwi, w modlitwie^[16] ustawiczni;
 13. Potrzebom^[17] Świętych udzielaiący, gościnności^[18] naśladuiący.
 III. 14. Dobrorzeczcie tym, którzy was^[19] prześladuią; dobrorzeczcie a nie przeklinaycie.
 15. Weselcie się z weselącymi, a płaczcie z płaczącymi.
 16. Bądźcie między^[20] sobą iednomyślni, wysoko o sobie^[21] nie rozumieiąc, ale się do niskich nakłaniaiąc.]
 17. (Bracia!) nie bądźcie^[22] mądrymi sami u siebie; żadnemu złym^[23] za złe nie oddawaycie, obmyśliwaiąc^[24] to, co iest uczciwego przed wszystkimi ludźmi.
 18. Ieźli można, ile z was iest, ze wszystkimi ludźmi pokóy mieycie.
 19. Nie mściycie się^[25] sami, Naymilsi! ale daycie mieysce gniewowi; albowiem napisano: Mnie^[26] pomsta, a Ia oddam, mówi Pan.
 IV. 20. Ieźli tedy łaknie nieprzyiaciel twóy, nakarm go; ieźli pragnie, napóy go; bo to czyniąc, węgle rozpalone^[27] zgarniesz na głowę iego.
 21. Nie day się zwyciężyć złemu, ale złe dobrém zwyciężay.]

1. Rzym. 6, 13. Filip. 4, 18. 1 Piotr. 2, 5.
2. Iak. 4, 4. 1 Ian. 2, 15.
3. Efez. 5, 17. 1 Tess. 4, 3.
4. 1 Kor. 12, 11.
5. 1 Kor. 12, 12. Efez. 4, 16.
6. 1 Kor. 12, 25.
7. 1 Kor. 12, 4.
8. 1 Piotr. 4, 11.
9. Matt. 6, 1. 2. 3.
10. 2 Kor. 9, 7.
11. Amos. 5, 15.
12. Efez. 4, 3.
13. Filip. 2, 3.
14. Filip. 4, 4.
15. Żyd. 12, 2.
16. Łuk. 18, 1.
17. 1 Kor. 16, 1.
18. Żyd. 13, 2.
19. Matt. 5, 44.
20. Rzym. 15, 5.
21. Izai. 5, 21.
22. Ps. 131, 1.
23. Matt. 5, 39.
24. 2 Kor. 8, 21.
25. Matt. 5, 39.
26. 5 Moy. 32, 35.
27. Przyp. 25, 21.

Rz 11

Rz 12 Biblia Gdańska

Rz 13