Biblia Wujka (wyd. 1839-40)/Księgi Genesis/Rozdział XXIX

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Biblia, to iest księgi Starego i Nowego Testamentu
Wydawca Bartłomiej Jabłoński i syn
Data powstania 1599
Data wyd. 1839-1840
Miejsce wyd. Lwów
Tłumacz Jakub Wujek
Inne Cały tekst
Indeks stron



Biblia Wujka - Stary Testament - Księgi Genesis

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXIIXIIIXIVXVXVIXVIIXVIIIXIXXXXXIXXIIXXIIIXXIVXXVXXVIXXVIIXXVIIIXXIXXXXXXXIXXXIIXXXIIIXXXIVXXXVXXXVIXXXVIIXXXVIIIXXXIXXLXLIXLIIXLIIIXLIVXLVXLVIXLVIIXLVIIIXLIXL

ROZDZIAŁ XXIX.

Przyszedłszy Iakob do Labana, służył mu za Rachel, córkę iego śiedm lat, a gdy go Lią przy pokładźinach podeszło: zaś y drugą śiedm lat za Rachel służył. Będąc potym Rachel niepłodną, Lia czterzech synów porodźiła.

POszedszy tedy Iakob, przyszedł do źiemie na wschód słońca.

Y uyźrzał studnią na polu, troie téż stada owiec, leżące przy niéy; bo z niéy napawano bydło, a wiérzch iéy wielkim kamieniem zawierano.

A był obyczay, iż gdy się wszystkie owce zeszły, tedy odwalali kamień: a napoiwszy stada, zaśię na wiérzch studnie kładli.

Y rzékł do pastérzów: Braćia, z kądeśćie? którzy odpowiedźieli, Z Haran.

Których pytaiąc, rzékł: Znaćieli Labana, syna Nachorowego? odpowiedźieli: Znamy.

Rzékł: Zdrówli? Odpowiedźieli: Zdrów: a oto Rachel, córka iego idźie z stadem swoim.

Y rzékł Iakob: Ieszczeć daleko do wieczora, a ieszcze nie czas gnać stada do owczarniéy: napóyćie pierwéy owce, a tak ie zaśię na paszą żeńćie.

Którzy odpowiedźieli: Niemożemy, aż się wszystkie stada zgromadzą, y odwalimy kamień z wiérzchu studnie, abyśmy napoili stada.

Ieszcze mówili, a oto Rachel przychodźiła z owcami oyca swego: bo sama pasła trzodę.

10 Którą uyźrzawszy Iakob, a wiedząc, iż była wuieczna śiostra iego, y owce Labana wuia iego: odwalił kamień, którym się studnia zawiérała.

11 Y napoiwszy trzodę pocałował ią: y podniózszy głos płakał,

12 Y oznaymił iéy, iż był bratem oyca iéy, a synem Rebeki: a ona pośpieszywszy się powiedźiała to oycu swemu.

13 Który usłyszawszy, iż przyszedł Iakob, syn śiostry iego, wybieżał przećiw iemu: y obłapiwszy go y pocałowawszy w wiódł do domu swego. A usłyszawszy przyczyny drogi,

14 Odpowiedźiał: Iesteś kość moia y ćiało moie. A gdy się wypełniły dni Mieśiąca iednego,

15 Rzékł mu: Izaż, żeśmi brat, darmo mi służyć będźiesz? powiédz, co za wysługę chcesz wźiąć.

16 A miał dwie córce, imię starszéy Lia, a młodszą zwano Rachel.

17 Ale Lia była ćiekących oczu: Rachel oblicza pięknego, y weyźrzenia wdźięcznego.

18 Którą miłuiąc Iakob, rzékł: Będęć służył za Rachelę, córkę twoię młodszą, śiedm lat.

19 Odpowiedźiał Laban: Lepiéyći, żeć ią tobie dam, niż inszemu mężowi, mieszkay u mnie.

20 Służył tedy Iakob za Rachelę śiedm lat: a zdały mu się kilka dni dla wielkiéy miłośći.

21 Y rzékł do Labana: Day mi żonę moię, gdyż się iuż czas wypełnił, abych wszedł do niéy.

22 Który wezwawszy wiele gromad przyiaćiół na gody, sprawił wesele.

23 A w wieczór Lią, córkę swą w wiódł do niego,

24 Dawszy sługę córce imieniem Zelphę. Do któréy według obyczaiu wszedszy Jakób, gdy było rano uyźrzał Lią:

25 Y rzékł do Swiekra swego: Cóż iest, coś chćiał uczynić? Izalim nie za Rachelę tobie służył? Czemuś mię oszukał?

26 Odpowiedźiał Laban: Nie iest to w zwyczaiu u nas, abyśmy piérwéy młodsze za mąż wydawali.

27 Wypełniy tydźień dni tego złączenia: a damći y tę drugą za pracą, którą mi będźiesz służył drugie śiedm lat. Wyższéy 16. v. 3.

28 Przestał na zdaniu: a gdy tydźień minął, poiął Rachelę za żonę:

29 Którey oćiec dał za służebnicę Balę.

30 Y tak dostąpiwszy pożądanego wesela, miłość wtóréy przékładał nad piérwszą, służąc u niego drugie śiedm lat.

31 A widząc Pan, iż niedbał o Lią, otworzył żywot iéy, a śiostra niepłodną została.

32 Która począwszy porodźiła syna, y nazwała imię iego Ruben, mówiąc: Uyźrzał Pan uniżenie moie, teraz mię będźie miłował małżonek móy.

33 Y zaśię poczęła y porodźiła syna y rzékła: Iż usłyszał Pan, żem pogardzona, dał mi téż y tego, y nazwała imię iego Symeon.

34 Y poczęła trzeći raz y urodźiła innego syna y rzekła: Y tą razą przyłączy się ku mnie małżonek móy, gdyżem mu trzech synów urodźiła: y dlatego nazwała imię iego Lewi.

35 Poczwarte poczęła y porodźiła syna, y rzékła: Teraz iuż będę wyznawać Panu: y przetóż nazwała go Iudą, y przestała rodźić.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: zbiorowy i tłumacza: Jakub Wujek.