Biblia Wujka (wyd. 1839-40)/Księgi Genesis/Rozdział VI
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Biblia, to iest księgi Starego i Nowego Testamentu |
| Wydawca | Bartłomiej Jabłoński i syn |
| Data powstania | 1599 |
| Data wyd. | 1839-1840 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Tłumacz | Jakub Wujek |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
| Biblia Wujka - Stary Testament - Księgi Genesis | |
|---|---|
|
I • II • III • IV • V • VI • VII • VIII • IX • X • XI • XII • XIII • XIV • XV • XVI • XVII • XVIII • XIX • XX • XXI • XXII • XXIII • XXIV • XXV • XXVI • XXVII • XXVIII • XXIX • XXX • XXXI • XXXII • XXXIII • XXXIV • XXXV • XXXVI • XXXVII • XXXVIII • XXXIX • XL • XLI • XLII • XLIII • XLIV • XLV • XLVI • XLVII • XLVIII • XLIX • L | |
Przyczyna potopu grzéch ludzki; wszakże sprawiedliwy był Noé, któremu Bóg nakazuie budować korab, aby w nim Noé z swoim narodem, y naśienie wszystkich źwierząt zachowane było.
1 A gdy się ludźie poczęli rozmnażać na źiemi, y zrodźili córki:
2 Widząc synowie Boży córki ludzkie, iż były piękne, wźięli sobie za żony ze wszystkich, które obrali.
3 Y rzékł Bóg: Nie będźie trwał duch móy na wieki w człowieku, gdyż iest ćiałem: y będą dni iego sto y dwadźieśćia lat.
4 A Olbrzymowie byli na źiemi w one dni; bo gdy weszli synowie Boży do córek ludzkich, a one porodźiły: ći są mocarze od wieku, mężowie sławni.
5 A widząc Bóg, że wiele było złośći ludzkiéy na źiemi, a wszystka myśl serca była napięta ku złému po wszystek czas:
6 Żal mu było, że uczynił człowieka na źiemi: y ruszony serdeczną boleśćią wewnątrz rzékł:
7 Wygładzę człowieka, któregom stworzył z oblicznośći źiemie: od człowieka aż do zwierząt: od źiemopłazu aż do ptastwa powietrznego; bo mi żal, żem ie uczynił.
8 Noé zaś nalazł łaskę przed Panem.
9 Noégo rodzaie te są. Noé mąż sprawiedliwy y doskonały był w rodzaiach swoich, z Bogiem chodźił.
10 Y zrodźił trzech synów, Sema, Chama, y Japhetha.
11 Ale źiemia skaźiła się przed Bogiem, y napełniła się nieprawośćią.
12 A gdy uyrzał Bóg źiemię bydź skażoną; (bo wszelkie ćiało popsowało było drogę swą na źiemi):
13 Rzékł do Noégo: Koniec wszelkiemu ćiału przyszedł przedemną: napełniona iest źiemia nieprawośćią od oblicza ich: a ia wytracę ie z źiemią.
14 Uczyń sobie korab z drzewa heblowanego: mieszkaniczka w nim poczynisz, y namażesz kliiem wewnątrz y zewnątrz.
15 A uczynisz go tak: Trzysta łokiet będźie długość korabia, pięćdźieśiąt łokiet szérokość, a trzydźieśći łokiet wysokość iego.
16 Okno w korabiu uczynisz, a na łokćiu dokonasz wiérzch iego: a drzwi w korabiu postawisz z boku: na dole gmachy y troie piętra uczynisz w nim.
17 Oto ia przywiodę wody potopu na źiemię, abych wytraćił wszelkie ćiało, w którym iest duch żywota pod niebem. Wszystko, co na źiemi iest, zniszczeie.
18 Y uczynię przymierze moie z tobą: y wnidźiesz do korabia ty y synowie twoi, żona twoia, y żony synów twoich z tobą.
19 Y ze wszech źwierząt wszelkiego ćiała, po dwoygu w wiedźiesz do korabia, aby zostały żywe z tobą: samca y samicę:
20 Z ptastwa, według rodzaiu iego: y z bydła, według rodzaiu iego: y ze wszystkiego źiemopłazu, według rodzaiu iego: po dwoygu z każdego wnidą z tobą, aby mogły żyć.
21 Przetóż weźmiesz z sobą ze wszelkich pokarmów, które iedzone bydź mogą, y znieśiesz do śiebie: y będą tak tobie iako y onym na pokarm.
22 Y uczynił Noe wszystko, co mu Bóg przykazał.
