Biblia Wujka (1923)/Księga Psalmów 88

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Księga Psalmów podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Psalmy

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150


PSALM LXXXVIII.
U Żydów 89.
W tym Psalmie Prorok wysławia o Panie Jezusie, o miłosierdziu Bożem, o prawdzie, o mocy jego i obietnicach Bożych, o Panie Chrystusie i o inszych dobrodziejstwach nam danych.

Wyrozumienia Ethana Esrahitskiego.

Miłosierdzia Pańskie na wieki wyśpiewywać będę: od narodu do narodu prawdę twoje usty memi opowiadać będę.

Albowiemeś mówił: Miłosierdzie wieczne zbudowane będzie na niebiesiech; prawda twoja będzie w nich zgotowana.

Postanowiłem Testament mój wybranym moim; przysiągłem Dawidowi, słudze memu:

Że aż na wieki zgotuję nasienie twoje i zbuduję od rodzaju do rodzaju stolicę twoję.

Będą wyznawać niebiosa cuda twoje, Panie, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.

Albowiem któż na obłokach Panu zrównany będzie? podobny będzie Bogu między syny bożymi?

Bóg, który jest wielbion w radzie świętych: wielki i straszliwy nade wszystkie, którzy są około niego.

Panie, Boże zaztępów, któż podobien tobie? możnyś jest, Panie, a prawda twoja około ciebie.

10 Ty panujesz nad mocą morską: a wzruszenie nawałności jego ty uśmierzasz.

11 Tyś poniżył pysznego, jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjacioły twoje.

12 Twojeć są niebiosa, i twoja téż jest ziemia: tyś ugruntował okrąg ziemie i napełnienie jéj.

13 Tyś stworzył północną stronę i morze: Tabor i Hermon w imieniu twem radować się będą.

14 Twoje ramię z mocą: niech się zmocni ręka twoja, i niech się wyniesie prawica twoja.

15 Sprawiedliwość i sąd przygotowanie stolice twojéj: miłosierdzie i prawda uprzedzą oblicze twoje.

16 Błogosławiony lud, który umie wesołe śpiewanie: Panie, chodzić będą w jasności oblicza twego.

17 A w imieniu twojem będą się weselić cały dzień: i w sprawiedliwości twojéj będą podwyższeni.

18 Albowiem ty jesteś chwała mocy ich: a w upodobaniu twojem wywyższy się róg nasz.

19 Bo Pańska jest nasza obrona, i Świętego Izrael, króla naszego.

20 W on czas mówiłeś w widzeniu do świętych swoich i rzekłeś: Położyłem wspomożenie w mocnym, i wywyższyłem wybranego z ludu mojego.

21 Nalazłem Dawida, sługę mego: pomazałem go olejkiem świętym moim. [1]

22 Bo mu ręka moja będzie pomagała, i posili go ramię moje.

23 Nic nie żyszcze na nim nieprzyjaciel: i syn nieprawości nie przyda szkodzić mu.

24 I wysiekę przed nim nieprzyjacioły jego: i uczynię, że tył podadzą ci, którzy go mają w nienawiści.

25 A prawda moja, i miłosierdzie moje z nim: a w imię moje róg jego będzie podwyższony.

26 I postawię na morzu rękę jego, i na rzekach prawicę jego.

27 On mię będzie wzywał: Ojcem moim jesteś ty, Bogiem moim, i obrońcą zbawienia mego.

28 A ja go pierworodnym uczynię; wyższym nad króle ziemskie.

29 Zachowam mu na wieki miłosierdzie moje, i Testament mój wierny jemu.

30 I położę na wieki wieków nasienie jego, a stolicę jego jako dni niebieskie.

31 A jeźli synowie jego opuszczą zakon mój, a w sądziech moich chodzić nie będą:

32 Jeźli zgwałcą sprawiedliwości moje, a nie będą strzedz przykazania mego:

33 Nawiedzę przestępstwa ich rózgą, a grzechy ich biczmi.

34 A miłosierdzia mego nie oddalę od niego: i nie zaszkodzę w prawdzie mojéj.

35 Ani zgwałcę Testamentu mojego: a co wychodzi z ust moich, nie odmienię.

36 Razem przysiągł w świętym moim, jeźli skłamam Dawidowi:

37 Nasienie jego będzie trwać na wieki: a stolica jego, jako słońce przed oczyma memi; [2]

38 I jako pełny księżyc na wieki, i świadek wierny na niebie.

39 A przecię odrzuciłeś i wzgardziłeś, odwlokłeś Chrystusa twojego.

40 Wywróciłeś Testament sługi twego: zgwałciłeś na ziemi poświęcenie jego.

41 Popsowałeś wszystkie płoty jego; uczyniłeś obronę jego strachem.

42 Szarpali go wszyscy idący drogą; stał się pośmiewiskiem u sąsiadów swoich.

43 Wywyższyłeś prawicę tłumiącego: uweseliłeś wszystkie nieprzyjacioły jego.

44 Odjąłeś pomoc mieczowi jego, a nie ratowałeś go na wojnie.

45 Zepsowałeś ochędożenie jego: a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.

46 Ukróciłeś dni czasu jego: oblałeś go wstydem.

47 Dokądże, Panie, odwracasz się do końca? zapali się gniew twój jako ogień?

48 Wspomnij, co za bytność moja; bo azaś próżno stworzył wszystkie syny człowiecze?

49 Któryż jest człowiek, który żyć będzie, a nie ogląda śmierci? wyrwie duszę swą z ręki piekielnéj?

50 Gdzież są, Panie, stare miłosierdzia twoje; jakoś przysiągł Dawidowi w prawdzie twojéj? [3]

51 Wspomnij, Panie, na zelżywość sług twoich, (którąm zadzierżał w zanadrzu mojem), od wiela narodów:

52 Którą urągali nieprzyjaciele twoi, Panie, którą urągali odmienienie pomazańca twego.

53 Błogosławiony Pan na wieki: Stań się, stań się.