Biblia Wujka (1923)/Księga Psalmów 80

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Księga Psalmów podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Psalmy

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150


PSALM LXXX.
U Żydów 81.
Napomina Prorok, aby porzuciwszy ziemskie, ku niebieskim rzeczom abychmy się garnęli. Głos kościoła.

Na koniec, za prasy, Psalm samemu Asaphowi.

Radujcie się Bogu, pomocnikowi naszemu: wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

Weźmijcie Psalm, a podajcie bęben, wdzięczną arfę z cytrą.

Trąbcie na nowiu w trąbę, w dzień zacny uroczystego święta waszego.

Albowiem jest rozkazanie w Izraelu, i wyrok Bogu Jakóbowemu.

Postanowił to na świadectwo w Józeph, gdy wychodził z ziemie Egipskiéj: słyszał język, którego nie umiał. [1]

Wybawił od brzemion ramiona jego: ręce jego służyły koszem.

Wzywałeś mię w ucisku, a wybawiłem cię: wysłuchałem cię w tajniku burzy; doświadczałem cię nad wodami swaru. [2]

Słuchaj, ludu mój, a oświadczę się na cię: Izraelu, jeźli mię usłuchasz.

10 Nie będzie w tobie Boga nowego: i nie będziesz chwalił Boga cudzego. [3]

11 Bomci ja jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemie Egipskiéj: rozszerz usta twoje, a napełnię je.

12 A nie słuchał lud mój głosu mego: a Izrael nie dbał na mię.

13 I puściłem je za żądzami serc ich: pójdą w wynalazkach swoich. [4]

14 By był lud mój słuchał mię, by był Izrael chodził drogami mojemi:

15 Snadźbym był łacno poniżył nieprzyjacioły ich: a na trapiące je, obróciłbym rękę swoję.

16 Nieprzyjaciele Pańscy skłamali mu: i będzie czas ich na wieki.

17 I nakarmił je tłustością zboża: i nasycił je miodem z opoki.