Biblia Wujka (1923)/Księga Liczb 6
I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
2 Mów do synów Izraelowych, i rzeczesz do nich: Mąż albo niewiasta, gdy uczynią ślub, aby się poświęcili, i chcą się Panu poświęcić:
3 Od wina i od wszelkiego, co upoić może, wstrzymać się mają. Octu z wina, i z któregokolwiek innego napoju, i cokolwiek z jagody winnéj wytłaczają, pić nie będą: jagód winnych świeżych ani suchych jeść nie będą.
4 Po wszystkie dni, przez które Panu ślubem są poświęceni: cokolwiek z winnice być może: od rózynki aż do jagódki, jeść nie będą.
5 Przez wszystek czas odłączenia jego brzytwa nie przejdzie przez głowę jego, aż wypełni dni, przez które się poświęcił Panu: świętym będzie zapuszczeniem włosów głowy jego.
6 Przez wszystek czas poświęcenia swego do umarłego nie wnidzie.
7 Ani się i ojca i matki i brata i siostry pogrzebem zmaże; bo poświęcenie Boga jego jest na głowie jego.
8 Po wszystkie dni odłączenia swego świętym będzie Panu.
9 A jeźliby kto umarł nagle przed nim, splugawi się głowa poświęcenia jego: którą natychmiast ogoli onegóż dnia oczyszczenia swego, i zasię siódmego,
10 A ósmego dnia ofiaruje parę synogarlic, albo dwoje gołąbiąt kapłanowi w wejściu przymierza świadectwa.
11 I uczyni kapłan jedno za grzech, a drugie na całopalenie, i będzie się modlił za nim; bo zgrzeszył nad umarłym: i poświęci głowę jego w on dzień,
12 I poświęci Panu dni odłączenia jego, ofiarując baranka rocznego za grzech: wszakże tak aby dni pierwsze wniwecz poszły, ponieważ splugawione poświęcenie jego.
13 Ten jest zakon poświęcenia: gdy się wypełnią dni, które był ślubem postanowił, przywiedzie go do drzwi przybytku przymierza:
14 I ofiaruje obiatę jego Panu: baranka rocznego bez makuły na całopalenie, i owcę roczną bez zmazy za grzech, i baranka bez makuły ofiarę zapokojną.
15 I kosz chlebów przaśnych oliwą zaczynionych, i kreplów bez kwasu oliwą pomazanych, i mokre ofiary każdego:
16 Które ofiaruje kapłan przed Panem i uczyni tak za grzech, jako i na całopalenie.
17 A baranka ofiaruje ofiarę zapokojną Panu, ofiarując wespół kosz przaśników i mokre ofiary wedle zwyczaju powinne.
18 Tóż ogolony będzie Nazareusz przede drzwiami przybytku przymierza z włosów poświęcenia swego: i weźmie włosy jego i włoży na ogień, który jest podłożony pod ofiarę zapokojnych.
19 I łopatkę uwarzoną barana, i chleb bez kwasu jeden z kosza, i krepel przaśny jeden, i da w ręce Nazareusza, po ogoleniu głowy jego.
20 I wziąwszy je zaś od niego, podniesie przed obliczem Pańskiem: a poświęcone kapłańskie będą, jako mostek, który odłączyć kazano, i łopatka: potem może pić Nazareusz wino.
21 Tenci jest zakon Nazareusza, kiedy ślubi obiatę swą Panu czasu poświęcenia swego, oprócz tego, co najdzie ręka jego: wedle tego, jako był na umyśle ślubił, tak uczyni ku wykonaniu poświęcenia swego.
22 I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
23 Mów Aaronowi i synom jego: Tak błogosławić będziecie synom Izraelowym, i rzeczecie im:
24 Niechaj ci Pan błogosławi, i niechaj cię strzeże.
25 Niechaj pokaże Pan oblicze swoje tobie i niech się zmiłuje nad tobą.
26 Niech obróci Pan twarz swoję ku tobie, i niech ci da pokój.
27 I będą wzywać imienia mego nad synmi Izraelowymi, a Ja im błogosławić będę.