synogarlic, albo dwoje gołąbiąt kapłanowi w wejściu przymierza świadectwa.
11. I uczyni kapłan jedno za grzech, a drugie na całopalenie, i będzie się modlił za nim; bo zgrzeszył nad umarłym: i poświęci głowę jego w on dzień,
12. I poświęci Panu dni odłączenia jego, ofiarując baranka rocznego za grzech: wszakże tak aby dni pierwsze wniwecz poszły, ponieważ splugawione poświęcenie jego.
13. Ten jest zakon poświęcenia: gdy się wypełnią dni, które był ślubem postanowił, przywiedzie go do drzwi przybytku przymierza:
14. I ofiaruje obiatę jego Panu: baranka rocznego bez makuły na całopalenie, i owcę roczną bez zmazy za grzech, i baranka bez makuły ofiarę zapokojną.
15. I kosz chlebów przaśnych oliwą zaczynionych, i kreplów bez kwasu oliwą pomazanych, i mokre ofiary każdego:
16. Które ofiaruje kapłan przed Panem i uczyni tak za grzech, jako i na całopalenie.
17. A baranka ofiaruje ofiarę zapokojną Panu, ofiarując wespół kosz przaśników i mokre ofiary wedle zwyczaju powinne.
18. Tóż ogolony będzie Nazareusz przede drzwiami przybytku przymierza z włosów poświęcenia swego: i weźmie włosy jego i włoży na ogień, który jest podłożony pod ofiarę zapokojnych.
19. I łopatkę uwarzoną barana, i chleb bez kwasu jeden z kosza, i krepel przaśny jeden, i da w ręce Nazareusza, po ogoleniu głowy jego.
20. I wziąwszy je zaś od niego, podniesie przed obliczem Pańskiem: a poświęcone kapłańskie będą, jako mostek, który odłączyć kazano, i łopatka: potem może pić Nazareusz wino.
21. Tenci jest zakon Nazareusza, kiedy ślubi obiatę swą Panu czasu poświęcenia swego, oprócz tego, co najdzie ręka jego: wedle tego, jako był na umyśle ślubił, tak uczyni ku wykonaniu poświęcenia swego.
22. I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
23. Mów Aaronowi i synom jego: Tak błogosławić będziecie synom Izraelowym, i rzeczecie im:
24. Niechaj ci Pan błogosławi, i niechaj cię strzeże.
25. Niechaj pokaże Pan oblicze swoje tobie i niech się zmiłuje nad tobą.
26. Niech obróci Pan twarz swoję ku tobie, i niech ci da pokój.
27. I będą wzywać imienia mego nad synmi Izraelowymi, a Ja im błogosławić będę.
I stało się w dzień, którego dokończył Mojżesz przybytku i postawił go, i namazał i poświęcił go ze wszytkim sprzętem jego, ołtarz także, i wszystko naczynie jego:
2. Ofiarowały książęta Izraelskie i głowy familii, które były w każdem pokoleniu, i przełożeni nad tymi, którzy policzeni byli,
3. Dary przed Panem: sześć wozów przykrytych ze dwunaścią wołów: jeden wóz darowało dwoje książąt, a każdy po jednym wołu: i ofiarowali je przed przybytkiem.
4. I rzekł Pan do Mojżesza:
5. Przyjmij od nich, aby były na posługę przybytku, a dasz je Lewitom według porządku posługi ich.
6. A tak przyjąwszy Mojżesz wozy i woły, oddał je Lewitom.
7. Dwa wozy i czterech wołów dał synom Gerson, według tego, jako potrzebowali.
8. Cztery drugie wozy i ośm wołów dał synom Merary, według urzędów i służby ich, pod ręką Ithamara, syna Aarona, kapłana.
9. A synom Kaath nie dał wozów i wołów; bo w świątnicy służą, a brzemiona na swych ramionach noszą.
10. Ofiarowały tedy książęta na poświęcenie ołtarza w dzień, którego jest pomazany, dar swój przed ołtarz.
11. I rzekł Pan do Mojżesza: Każde książę każdego dnia niech ofiaruje dary na poświęcenie ołtarza.
12. A tak pierwszego dnia ofiarował dar swój Nahasson, syn Aminadab, z pokolenia Juda.
