Biblia Wujka (1923)/Księga Liczb 5
I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
2 Przykaż synom Izraelowym, aby wyrzucili z obozu wszelkiego trędowatego, i który nasieniem płynie, i splugawił się umarłym:
3 Tak mężczyznę jako i niewiastę wyrzućcie z obozu, aby go nie splugawili, gdyżem mieszkał z wami.
4 I uczynili tak synowie Izraelowi, i wyrzucili je z obozu, jako mówił Pan Mojżeszowi.
5 I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
6 Mów do synów Izraelowych: Mąż albo niewiasta, gdy uczynią ze wszystkich grzechów, które się zwykły ludziom przygadzać, a przez niedbałość przestąpią przykazanie Pańskie, i zgrzeszą,
7 Wyznają grzech swój, i oddadzą samę głowną rzecz, i piątą część nadzwyż onemu, przeciw któremu zgrzeszyli.
8 A jeźliby nie był, ktoby odebrał, dadzą Panu, i będzie kapłańskie, wyjąwszy barana, który bywa ofiarowan na oczyszczenie, aby była ofiara ubłagalna.
9 Wszystkie téż pierwociny, które ofiarują synowie Izraelowi, należą do kapłana.
10 I cokolwiek do świątnice ofiarują od każdego, i dają w ręce kapłańskie jego będzie.
11 I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
12 Mów do synów Izraelowych, i rzeczesz do nich: Mąż, któregoby żona wystąpiła, i wzgardziwszy małżonkiem
13 Spałaby z inszym mężem, a tegoby mąż doznać nie mógł, ale tajemne jest cudzołóztwo, a świadkami nie może być dowiedzione, iż jéj nie zastano w cudzołóztwie:
14 Jeźli duch podejrzenia wzruszy męża przeciw żonie swéj, która albo jest splugawiona, albo fałszywe domniemanie na nię kładą:
15 Przywiedzie ją do kapłana, i ofiaruje obiatę za nię, dziesiątą część korca mąki jęczmiennéj: nie wleje na nię oliwy, ani włoży kadzidła; ponieważ ofiara podejrzenia jest, i obiata dochodząca cudzołóztwa.
16 Ofiaruje ją tedy kapłan i postawi przed Panem.
17 I weźmie wody świętéj w naczyniu glinianem, i trochę ziemie ze tła przybytku wsypie w nię.
18 A gdy stanie niewiasta przed obliczem Pańskiem, odkryje głowę jéj, i włoży na ręce jéj ofiarę wspominania i obiatę podejrzenia: a sam będzie trzymał wody bardzo gorzkie, na które ze złorzeczeniem klątew nakładł.
19 I poprzysięże ją i rzecze: Jeźli nie spał mąż obcy z tobą, i jeźliś nie jest splugawiona opuściwszy łoże małżonkowe, nie zaszkodząć te wody bardzo gorzkie, w którem klątew nakładł.
20 Ale jeźliżeś ustąpiła od męża twego i jesteś splugawiona a obcowałaś z inszym mężem:
21 Tym przeklęctwom podlężesz: niechaj cię da Pan na przeklęctwo, i przykład wszystkich w ludzie swoim: niech uczyni, że wygnije łono twoje, a brzuch twój opuchnąwszy niech się rozpuknie.
22 Niechaj wnidą wody przeklęte do brzucha twego, a gdy opuchnie żywot, niech wygnije łono. I odpowie ona niewiasta: Amen, Amen.
23 I napisze kapłan na książkach te przeklęctwa, i zmaże je wodą bardzo gorzką, na którą klątew nakładł:
24 I da jéj pić. Którą gdy wypije,
25 Weźmie kapłan z ręki jéj ofiarę podejrzenia, i podniesie ją przed Panem i włoży ją na ołtarz: wszakże tak, że pierwéj
26 Garść ofiary weźmie z tego, co ofiarują, i spali na ołtarzu: i tak da pić niewieście wodę bardzo gorzką.
27 Którą gdy wypije, jeźli splugawiona jest, a wzgardziwszy męża cudzołóztwa winna, rozejdzie się po niéj woda przeklęctwa, i gdy się brzuch wezdmie, łono wygnije: i będzie niewiasta na przeklęctwo, i na przykład wszystkiemu ludowi.
28 Ale jeźli nie jest splugawiona, będzie bez obrażenia i dziatki mieć będzie.
29 Tenci jest zakon podejrzenia, jeźli ustąpi żona od męża swego, i jeźli spługawiona będzie:
30 A mąż duchem podejrzenia wzruszony, przywiedzie ją przed oblicze Pana, i uczyni jéj kapłan wedle wszystkiego, co jest napisano:
31 Mąż bez winy będzie, a ona odniesie nieprawość swoję.