Biblia Wujka (1923)/List do Kolosan (całość)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Biblia, to jest księgi Starego i Nowego Testamentu |
| Wydawca | Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne |
| Data powstania | 1599 |
| Data wyd. | 1923 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Jakub Wujek |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały Nowy Testament |
| Indeks stron | |
BŁOGOSŁAWIONEGO
Paweł, Apostół Jezusa Chrystusa przez wolą Bożą, i Tymotheusz brat
2 Tym, którzy są w Kolossiech świętym, i wiernéj braciéj w Chrystusie Jezusie.
3 Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa. Dziękujemy Bogu i Ojcu Pana naszego Jezusa Chrystusa, zawsze modląc się za was,
4 Usłyszawszy wiarę waszę w Chrystusie Jezusie i miłość, którą macie ku wszystkim świętym.
5 Dla nadzieje, która jest wam odłożona w niebie, którąście słyszeli w słowie prawdy Ewangelii,
6 Która przyszła do was, jako i na wszystkim świecie jest i owoc przynosi i pomnaża się jako i w was, ode dnia tego, któregoście usłyszeli i poznali łaskę Bożą w prawdzie.
7 Jakoście się nauczyli od Epaphra, najmilszego spółsługi naszego, który jest wiernym sługą Chrystusa Jezusa dla was,
8 Który téż nam oznajmił miłość waszę w duchu.
9 Dlatego i my ode dnia, któregośmy usłyszeli, nie przestawamy za was się modlić i prosić, abyście byli napełnieni znajomości woli jego we wszelakiéj mądrości i wyrozumieniu duchownem,
10 Abyście chodzili godnie, Bogu we wszem się podobając, w każdym uczynku dobrym owoc przynosząc i rosnąc w znajomości Bożéj,
11 Umocnieni wszelaką mocą według możności jasności jego, we wszelakiéj cierpliwości i nieskwapliwości z weselem:
12 Dziękując Bogu Ojcu, który nas godnymi uczynił działu dziedzictwa świętych w światłości,
13 Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł w królestwo Syna umiłowania swego,
14 W którym mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów,
15 Który jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodny wszego stworzenia.
16 Albowiem w nim wszystkie rzeczy są, stworzone na niebie i na ziemi, widzialne i niewidzialne, choć trony, choć państwa, choć księztwa, choć zwierzchności, wszystko przezeń i w nim jest stworzono. [1]
17 A on jest przed wszystkimi, a wszystko w nim stoi.
18 I on jest głową ciała kościoła, który jest początkiem pierworodnym z umarłych, aby on był między wszystkimi, przodkowanie mając. [2]
19 Bo w nim upodobało się, aby wszystka zupełność mieszkała,
20 A żeby przezeń pojednało się wszystko, z nim uspokoiwszy przez krew krzyża jego, bądź co na ziemi, bądź co w niebiesiech jest.
21 I was, którzyście niekiedy byli oddaleni i nieprzyjaciele umysłem w złośliwych uczynkach,
22 I teraz pojednał w ciele ciała swego przez śmierć, aby was wystawił święte i niepokalane i nienaganione przed sobą:
23 Jeźli jedno trwacie w wierze ugruntowani i stateczni, a nie poruszeni od nadzieje Ewangelii, którąście słyszeli, która opowiadana jest wszelkiemu stworzeniu, które jest pod niebiem, któréj ja Paweł stałem się sługą.
24 Który się teraz raduję w utrapieniach za was i wypełniam to, czego nie dostawa utrapieniom Chrystusowym, w ciele mojem za ciało jego, które jest kościół.
25 Którego stałem się ja sługą wedle szafowania Bożego, które mi jest dane do was, abych wypełniał słowo Boże:
26 Tajemnicę, która była zakryta od wieków i od rodzajów, a teraz oznajmiona jest świętym jego.
27 Którym chciał Bóg znajome uczynić bogactwa chwały téj tajemnice między pogany, która jest Chrystus, między wami nadzieja chwały,
28 Którego my przepowiadamy, upominając każdego człowieka i nauczając każdego człowieka we wszelakiéj mądrości, abyśmy wystawili każdego człowieka doskonałym w Chrystusie Jezusie,
29 W czem i pracuję, bojując według skuteczności jego, którą we mnie potężnie sprawuje.
Albowiem chcę, abyście wiedzieli, jakie staranie mam o was i o tych, którzy są w Laodycei, i którzykolwiek nie widzieli oblicza mego w ciele,
2 Aby pocieszone były serca ich, spoiwszy się w miłości, i ku wszelkim bogactwom zapełności wyrozumienia, ku poznaniu tajemnice Boga Ojca i Chrystusa Jezusa,
3 W którym skryte są wszystkie skarby mądrości i umiejętności.
4 A to powiadam, aby was nikt nie podszedł przez wyniosłość mowy.
5 Bo aczkolwiek ciałem odległy jestem, ale duchem jestem z wami, weseląc się i widząc porządek wasz i utwierdzenie téj, która jest w Chrystusie, wiary naszéj. [3]
6 Jakoście tedy przyjęli Jezusa Chrystusa Pana, w nim chódźcie,
7 Wkorzenieni i wybudowani w nim i umocnieni wiarą, jakoście się téż nauczyli, obfitując w nim w dziękczynieniu.
8 Patrzcie, by kto was nie oszukał przez filozofią, i próżne omamienie wedle ustawy ludzkiéj, podług elementów świata, a nie według Chrystusa:
9 Gdyż w nim mieszka wszystka zupełność Bóstwa cieleśnie.
10 I jesteście w nim napełnieni, który jest głową wszelkiego księztwa i zwierzchności,
11 W którym i obrzezani jesteście obrzezaniem nie ręką uczynionem: w zewleczeniu ciała cielesnego, w obrzezaniu Chrystusowem,
12 Pogrzebieni z nim w chrzcie: w którymeście téż powstali przez wiarę skuteczności Boga, który go wzbudził z martwych.
13 I was, gdyście byli umarli w grzechach i w odrzezku ciała waszego, spół ożywił z nim, darowawszy wam wszystkie grzechy, [4]
14 Zmazawszy, który był przeciwko nam cyrograf dekretu, który był nam przeciwny, i ten zniósł z pośrodku, przybiwszy go do krzyża:
15 I złupiwszy księztwa i zwierzchności, wywiódł na widok śmiele, jawnie tryumf z nich czyniąc sam przez się.
16 Niechajże was tedy nikt nie sądzi w pokarmie, albo w piciu, albo w części dnia świętego, albo w nowiu, albo szabbatów,
17 Które są cieniem rzeczy przyszłych, a ciało Chrystusowe.
18 Niechaj was nikt nie zwodzi, chcąc przez pokorę i nabożeństwo Aniołów, czego nie widział, chodząc, próżno nadęty zmysłem ciała swego: [5]
19 A nie trzymając się głowy, z którego wszystko ciało przez spojenia i związania zrządzone i spólnie złączone, rośnie na pomnożenie Boże.
20 Jeźliście tedy umarli z Chrystusem od elementów tego świata, przeczże jeszcze jakoby żywiąc na świecie stanawiacie?
21 „Nie dotykajcie się, ani kosztujcie, ani ruszajcie“:
22 Co wszystko jest ku skażeniu samem używaniem, wedle przykazań i nauk ludzkich,
23 Które mają pozór mądrości w zaboboniech i w upokorzeniu i w niefolgowaniu ciału, nie w czci jakiéj ku nasyceniu ciała.
Przeto, jeźliście spół powstali z Chrystusem, co wzgórę jest, szukajcie, gdzie Chrystus jest na prawicy Bożéj siedzący.
2 Co wzgórę jest, miłujcie, nie co na ziemi.
3 Albowiemeście umarli: i żywot wasz skryty jest z Chrystusem w Bogu.
4 Gdy się Chrystus, żywot nasz, okaże, tedy i wy z nim okażecie się w chwale.
5 Umartwiajcie tedy członki wasze, które są na ziemi, porubstwo, nieczystotę, wszeteczeństwo, złą pożądliwość i łakomstwo, które jest bałwochwalstwem, [6]
6 Dla których przychodzi gniew Boży na syny niewierności.
7 W którycheście i wy niekiedy chodzili, gdyście żyli w nich.
8 Lecz teraz złóżcie i wy wszystko: gniew, rozgniewanie, złość, bluźnierstwo, szkaradną mowę z ust waszych. [7]
9 Nie kłamajcie jedni drugim: zwlókłszy z siebie starego człowieka z uczynkami jego,
10 A oblókłszy nowego tego, który się odnawia w poznanie podług wyobrażenia tego, który go stworzył.
11 Gdzie niemasz poganina i Żyda, obrzezania i odrzezku, barbarzyna i Tatarzyna, niewolnika i wolnego; ale wszystko i we wszech Chrystus.
12 Przyobleczcież się tedy (jako wybrani Boży, święci i umiłowani) we wnętrzności miłosierdzia, w dobrotliwość, w pokorę, w cichość, w cierpliwość. [8]
13 Jedni drugich znosząc i odpuszczając sobie, jeźli kto ma skargę przeciw komu: jako i Pan odpuścił wam, tak i wy.
14 A nad to wszystko miejcie miłość, która jest związką doskonałości.
15 A pokój Chrystusów niech przewyższa w sercach waszych, ku któremu téż wezwani jesteście w jednem ciele, a wdzięczni bądźcie.
16 Słowo Chrystusowe niechaj mieszka w was obficie z wszelaką mądrością, nauczając i sami siebie napominając przez Psalmy i pieśni i śpiewania duchowne, w łasce śpiewając w sercach waszych Bogu.
17 Wszystko, cokolwiek czynicie w słowie albo w uczynku, wszystko w imię Pana Jezusa Chrystusa, dziękując Bogu i Ojcu przezeń. [9]
18 Żony bądźcie poddane mężom, jako ma być, w Panu. [10]
19 Mężowie! miłujcie żony wasze, a nie bądźcie gorzkimi przeciwko nim. [11]
20 Synowie! posłuszni bądźcie rodzicom we wszystkiem; albowiem się to podoba w Panu. [12]
21 Ojcowie! nie pobudzajcie ku rozgniewaniu synów waszych, aby się małego serca nie stawali. [13]
22 Słudzy! bądźcie posłuszni we wszystkiem panom wedle ciała, nie służąc na oko, jakoby ludziom się podobając, ale w szczerości serca, Boga się bojąc. [14]
23 Cokolwiek czynicie, z serca czyńcie, jako Panu, a nie ludziom,
24 Wiedząc, iż od Pana weźmiecie odpłatę dziedzictwa. Panu Chrystusowi służcie.
25 Bo który krzywdę czyni, odniesie to, co niesłusznie uczynił, a niemasz względu na osoby u Boga. [15]
Panowie! co sprawiedliwego i słusznego jest, czyńcie sługom, wiedząc, że i wy macie Pana w niebie.
2 W modlitwie trwajcie, czujni będąc na niéj z dziękczynieniem. [16]
3 Modląc się spółecznie i za nas, aby nam Bóg otworzył drzwi mowy ku opowiadaniu tajemnice Chrystusowéj, (dla któréj téż jestem związany), [17]
4 Abych ją oznajmiał jako potrzeba, abym mówił,
5 W mądrości się obchódźcie z tymi, którzy są obcy, czas odkupując. [18]
6 Mowa wasza zawsze w przyjemności niech będzie solą posolona, abyście wiedzieli, jako macie każdemu odpowiedzieć.
7 Co się zemną dzieje, wszystko wam oznajmi Tychikus, najmilszy brat i wierny sługa i spółsługa w Panu,
8 Któregom posłał do was na to samo, aby się wywiedział, co się dzieje z wami, i pocieszył serca wasze,
9 Z Onezymem, najmilszym i wiernym bratem, który jest z was. Wszystko wam oznajmią, co się tu dzieje.
10 Pozdrawia was Arystarchus, który jest spółwięzień mój, i Marek, ciotczony brat Barnabaszów, o którym wzięliście rozkazanie. Jeźliby przyszedł do was, przyjmijcie go.
11 I Jezus, którego zowią Justem: którzy są z obrzezania. Ci sami są pomocnicy moi w królestwie Bożem, którzy mnie byli pociechą.
12 Pozdrawia was Epaphras, który z was jest, sługa Chrystusa Jezusa, zawsze pieczołujący się o was w modlitwach, abyście stali doskonałymi i pełnymi we wszelakiéj woli Bożéj.
13 Bo daję mu świadectwo, że ma wielką pracą o was i o tych, którzy są w Laodycei, i którzy w Hierapolu.
14 Pozdrawia was Łukasz, lekarz najmilszy, i Demas. [19]
15 Pozdrówcie bracią, którzy są w Laodycei, i Nymphasa i zgromadzenie, które jest w domu jego.
16 A gdy u was przeczytan będzie ten list, uczyńcie, aby téż czytany był w kościele Laodyceńskim: a iżebyście ten, który Laodycensów jest, wyczytali.
17 A powiedzcie Archipowi: Doglądaj posługowania, któreś wziął w Panu, abyś je wypełniał.
18 Pozdrowienie ręką moją Pawłową. Pamiętajcie na okowy moje. Łaska z wami. Amen.
- ↑ Jan. 1, 3.
- ↑ 1.Kor. 15, 21. Obj. 1, 5.
- ↑ 1. Kor. 5, 3.
- ↑ Eph. 2, 1.
- ↑ Matth. 24, 4.
- ↑ Eph. 5. 3.
- ↑ Rzym. 6, 4. 12. Ephes. 4, 23. Żyd. 12, 1. 1. Piotr. 2, 1. — 4, 2.
- ↑ Eph. 6, 11.
- ↑ 1. Kor. 10, 31.
- ↑ Eph. 5. 22. 1.Piotr. 3, 1.
- ↑ Eph. 5, 25.
- ↑ Eph. 6, 1.
- ↑ Eph. 6, 4.
- ↑ Eph. 6, 5. Tit. 2, 9. 1.Piot. 2, 18.
- ↑ Rzym. 2, 11. Dzie. 10, 34.
- ↑ Luc. 18, 1. 1.Thess. 5, 12.
- ↑ Eph. 6, 18. 2.Thess. 3, 1.
- ↑ Eph. 5, 15.
- ↑ 2.Tim. 4, 11.