Przejdź do zawartości

Biblia Wujka (1923)/Pierwszy List św. Piotra 2

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Pierwszy List św. Piotra podzielony na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.


ROZDZIAŁ II.
Uczy Apostół, jako się mają sprawować ku słowu Bożemu, a jako mają być budowani duchownie, którzy przedtem cieleśnie daleko od Pana byli, żeby teraz duchownie przykładem Pańskim żyli.

Złożywszy tedy wszelaką złość i wszelaką zdradę i obłudności i zazdrości i wszystkie obmowiska, [1]

Jako dopiero narodzone niemowlęta, rozumnego bez zdrady mleka pożądajcie, abyście w niem urośli ku zbawieniu:

Jeźliście jedno skosztowali, iż słodki jest Pan.

Do którego przystąpiwszy, kamienia żywego, acz od ludzi odrzuconego, ale od Boga wybranego i uczczonego,

I wy jako żywe kamienie na nim się budujcie w dom duchowny, kapłaństwo święte, ku ofiarowaniu duchownych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa.

Dla czego w Piśmie stoi: Oto kładę w Syonie kamień przedniejszy narożny, wybrany, kosztowny; a kto weń uwierzy, nie będzie zawstydzon. [2]

Wam tedy wierzącym cześć; a niewierzącym kamień, który odrzucili budujący, ten się stał głową węgielną, [3]

I kamieniem obrażenia i opoką zgorszenia tym, którzy się o słowo obrażają i nie wierzą, na co i postanowieni są. [4]

A wy, rodzaj wybrany, królewskie kapłaństwo, naród święty, lud nabycia, abyście cnoty opowiadali tego, który was wezwał z ciemności ku swojéj przedziwnéj światłości, [5]

10 Którzy niekiedy nie ludem, a teraz ludem Bożym, którzy co niedostąpili miłosierdzia, a teraz co miłosierdzia dostąpili. [6]

11 Najmilejsi! proszę was, jako przychodniów i gościów, abyście się wstrzymawali od pożądliwości cielesnych, które walczą przeciwko duszy, [7]

12 Mając obcowanie wasze dobre między pogany, aby w tem, w czem was pomawiają jako złoczyńce, z dobrych uczynków przypatrzywszy się wam, chwalili Boga w dzień nawiedzenia. [8]

13 Bądźcież tedy poddani wszelkiemu ludzkiemu stworzeniu dla Boga, chociaż królowi, jako przewyższającemu, [9]

14 Chociaż książętom, jako od niego posłanym ku pomście złoczyńców, a ku chwale dobrych.

15 Bo tak jest wola Boża, abyście dobrze czyniąc usta zatkali niemądrych ludzi głupstwu.

16 Jako wolni, a nie jakoby mając wolność zasłoną złości; ale jako słudzy Boży.

17 Wszystkie czcijcie. Braterstwo miłujcie. Boga się bójcie. Króla czcijcie. [10]

18 Słudzy, bądźcie poddani panom we wszystkiéj bojaźni, nie tylko dobrym i skromnym, ale téż i przykrym. [11]

19 Bo to jest łaska, jeźli kto dla sumnienia Bożego odnosi frasunki, cierpiąc niesprawiedliwie. [12]

20 Bo co za chwała, jeźli grzesząc, a policzkowani będąc, cierpicie? Ale jeźli dobrze czyniąc, cierpliwie znosicie, to jest łaska u Boga.

21 Albowiem na to wezwani jesteście; bo i Chrystus ucierpiał za nas zostawując wam przykład, abyście naśladowali tropów jego.

22 Który grzechu nie uczynił, ani naleziona była zdrada w uściech jego. [13]

23 Który, gdy mu złorzeczono, nie złorzeczył: gdy cierpiał, nie groził, lecz się podawał niesprawiedliwie[14] sądzącemu;

24 Który sam na ciele swem grzechy nasze nosił na drzewie, abyśmy umarłszy grzechom, żyli sprawiedliwości; którego sinością jesteście uleczeni.[15]

25 Boście byli jako owce błądzące; ale teraz jesteście nawróceni do pasterza i biskupa dusz waszych.