Biblia Gdańska/Proroctwo Abakukowe (całość)

[962]Proroctwo Abakukowe.

[962]ROZDZIAŁ I.

 I. Narzekanie nad nieprawościami ludu ludskiego 1 — 4. II. Proroctwo o przyciągnieniu Chaldeyczyków na nie 5 — 11. III. Ugruntowanie ludu Bożego w dufności o łasce Bożey 12 — 17.
Brzemię, które widział Prorok Abakuk.
 2. Dokądże^[1] wołać będę o Panie! a nie wysłuchasz? Dokądże do ciebie przed gwałtem krzyczeć będę, a nie wybawisz?
 3. Przeczże dopuszczasz, abym patrzył na nieprawość, i widział bezprawie, i zgubę, i gwałt przeciwko sobie? i przecz się znayduie ten, który swar i niezgodę roznieca?
 4. Dla tego naruszony bywa zakon, a prawu się nigdy dosyć nie dzieie; albowiem niepobożny obtacza^[2] sprawiedliwego, dla tego wychodzi sąd przewrotny.
 II. 5. Poyrzycie na^[3] narody a obaczcie i dziwuycie się z zdumieniem, przeto iż czynię nieco za dni waszych, o czém gdy wam powiadać będą, nie uwierzycie.
 6. Albowiem oto, Ia wzbudzę Chaldeyczyki, naród srogi i prędki, który szeroko póydzie przez ziemię, aby posiadł mieszkania cudze.
 7. Straszni iest i ogromny; od niego samego wynidzie sąd iego, i wywyższenie iego.
 8. Konie iego prędsze będą niż lampartowie, a sroższe nad^[4] wilki wieczorne; szeroko rozciągną się ieźdni iego, a ieźdni iego z daleka przyidą, przylecą iako^[5] orzeł śpieszący się do żeru.
 9. Każdy z nich dla łupiestwa przyidzie; obrócą twarzy swoie na wschód słońca, a więźnie zgromadzą iako piasek.
 10. Ten i z Królów szydzić będzie, a Książęta będą na pośmiech u niego; ten téż z każdéy twierdzy naśmiewać się będzie, a usypawszy wały weźmie ią.
 11. Tedy się odmieni duch iego, a wystąpi i przewini, myśląc, że ta moc iego iest boga iego.
 III. 12. Izaliś ty nie iest od wieku, Panie, Boże, móy, Swięty móy? [963]myć nie pomrzemy; o Panie! postawiłeś go na sąd; ty o skało nasza! na karanieś go ugruntował.
 13. Czyste są oczy twoie, tak że na złe patrzać i bezprawia widzieć nie mogą; przeczżebyś miał^[6] patrzać na czyniące przewrotność? Przeczżebyś miał milczeć, ponieważ niezbożnik pożera sprawiedliwszego niżeli sam?
 14. Miałżebyś zaniechać ludzi iako ryb morskich, iako płazu,^[7] który niema pana?
 15. Wszystkie wędą wyciąga, zagarnia ie niewodem swoim, i zgromadza ie do sieci swoich, dla tegoż się weseli i raduie.
 16. Przeto ofiaruie niewodowi swemu i kadzi sieci swoiéy; albowiem przez nie utył dział iego, a pożywienie iego hoynieysze.
 17. Izali dla tego będzie zapuszczał niewód swóy, a ustawicznie zabiiał narody bez litości?

[963]ROZDZIAŁ II.

 Bóg dawa sprawę Prorokowi o utrapieniu ludu Izraelskiego od Chaldeyczyków, i o pociechach ludu Bożego
Na straży swéy stać^[8] będę, i stanę na baszcie wyglądaiąc, abym obaczył, co będzie Bóg mówił, cobym miał odpowiedzieć po karaniu moiém.
 2. Tedy mi odpowiedział Pan, mówiąc: Napisz widzenie, a napisz źrzetelnie na tablicach, aby ie prędko czytelnik przeczytał,
 3. Przeto, że ieszcze do pewnego czasu odłożone iest widzenie, które wypowie na skończeniu iego, a nie skłama; a ieźliby na chwilę odwłaczał, oczekiway nań; boć zapewne^[9] przyidzie, a nie omieszka.
 4. Oto, kto sobie hardzie poczyna, tego dusza nie iest szczera w nim; ale sprawiedliwy z wiary^[10] swéy żyć będzie.
 5. Dopieroż człowiek opiły, przewrotny i hardy nie ostoi się w mieszkaniu swoiém, który rozszerza iako piekło duszę swoię, a iest iako śmierć, która się nie może nasycić, choćby zgromadził^[11] do siebie wszystkie narody, a zebrał do siebie wszystkie ludzie.
 6. Izali ci wszyscy o nim przypowieści nie yczynią i wykładów i gadek o nim? mówiąc: Biada temu, który rozmnaża rzeczy nie swoie, (a dokądże?) i obciąża się gęstém błotem!
 7. Izali nie powstaną z prędka, którzy cię kąsać będą, i nie ocucą się, którzy cię szarpać będą? i staniesz się im łupem.
 8. Bo iżeś ty złupił wiele narodów, złupią cię téż wszystkie ostatki narodów dla krwi ludzkiéy i dla gwałtu uczynionego ziemi i miastu i wszystkim, którzy mieszkaią w niém.
 9. Biada temu, który łakomie^[12] szuka zysku szkaradnego domowi swemu, aby wystawił wysoko gniazdo swoie, a tak uszedł z mocy złego!
 10. Uradziłeś hańbę domowi swemu, abyś wytracił wiele narodów, a grzeszył przeciwko duszy swoiéy.
 11. Albowiem kamienie z muru wołać będzie, i sęk z drzewa wyda o tém świadectwo.
 12. Biada temu, który krwią buduie^[13] miasto, a utwierdza miasta nieprawością!
 13. Azaż to nie iest od Pana zastępów,^[14] iż koło czego ludzie pracuią, to ogień skazi, a nad czém się narodowi zpracowali, to na daremno będzie?
 14. Albowiem ziemia będzie^[15] napełniona znaiomością chwały Pańskiéy, iako morze wody napełniaią.
 15. Biada temu, który poi bliźniego swego, przystawiaiąc naczynia swego, tak aby go upoił, i napatrzył się nagości iego!
 16. Nasycisz się hańby dla sławy; pić^[16] będziesz i ty, a obnażony będziesz; obróci się do ciebie kielich prawicy Pańskiéy, i zwrócenie sromotne przyidzie na sławę twoię.
 17. Bo cię łupiestwo Libanu okryie i spustoszenie zwierząt, które ie straszyło dla krwi ludzkiéy i dla gwałtu [964]ziemi i miasta, i wszystkich, którzy mieszkają w niém.
 18. Cóż pomoże ryty obraz, że go wyrył rzemieślnik iego? albo odlewany obraz i nauczyciel^[17] kłamstwa, że ufa rzemieśnik w robocie swoiéy, czyniąc bałwany nieme?
 19. Biada temu! który mówi drewnu: Ocuć się, a kamieniowi niememu: Obudź się! Tenże to ma uczyć? Póyrzy nań, powleczonyć iest złotem i śrebrem; ale w nim niemasz zgoła żadnego ducha.
 20. Pan^[18] iest w kościele świętobliwości swoiéy; umilkni przed obliczem iego wszystka ziemio!

[964]ROZDZIAŁ III.

 I. Modlitwa Abakukowa i ludu Bożego 1. 2. II. Ugruntowanie się w dufności sprawami Bożemi 3 — 15. III. i obietnicami iego 16 — 19.
 1. Modlitwa Abakuka Proroka według rozmaitych pieśni złożona.
 2. O Panie! usłyszawszy wyrok twóy ulękłem się. O Panie! zachoway sprawę twoię w pośrzodku lat, i obiaw ią w pośrzodku lat; w gniewie wspomni na miłosierdzie.
 II. 3. Gdy Bóg szedł^[19] od południa, a Swięty z góry Faran, Sela! okryła niebiosa sława iego, a chwały iego ziemia^[20] pełna była.
 4. Iasność iego była iako światłość, rogi były na bokach iego, a tam była skryta siła iego.
 5. Przed obliczem iego szedł mór, a węgle pałaiące szło przed nogami iego.
 6. Stanął i rozmierzył ziemię, weyrzał i rozproszył narody, skruszone są góry wieczne, i skłoniły się pagórki dawne; drogi iego są wieczne.
 7. Widziałem namioty Chusan próżności poddane, a opony ziemi Madyańskiéy drzały.
 8. Izali się na rzeki, o Panie! izali się na rzeki rozpalił gniew twóy? Izali na morze rozgniewanie twoie, gdyś iechał na koniach twoich, i na wozach twoich zbawiennych?
 9. Iawnie odkryty iest łuk twóy dla przysięgi pokoleniom wyrzeczonéy, Sela!
 10. Rozdzieliłeś rzeki ziemi; widziały^[21] cię góry i zadrzały, powódź wód^[22] przeminęła; przepaść wydała głos swóy, głębokość ręce swoie podniosła.
 11. Słońce i miesiąc zastanowił się w mieszkaniu swoiém, przy iegoż świetle latały strzały twe, i przy blasku lśniącéy się włoczni twoiéy.^[23]
 12. W zagniewaniu podeptałeś ziemię, w zapalczywości młociłeś Pogany;
 13. Wyszedłeś na wybawienie ludu swego, na wybawienie z pomazańcem twoim; przebiłeś głowę z domu niezbożnika, odkrywszy grunt aż do szyi Sela!
 14. Potłukłeś kiymi iego głowę wsi iego, gdy się burzyli iako wicher, aby mię rozproszyli; weselili się, iakoby pożrzeć mieli ubogiego w skrytości.
 15. Iechałeś przez morze na koniach twoich, przez gromadę wód wielkich.
 III. 16. Gdym to słyszał, zatrząsnął się brzuch móy; na ten głos drzały wargi moie, zgniłość weszła w kości moie, i wszystekiem się trząsł słysząc, że mam odpoczynąć w dzień utrapienia, gdy przyciągnie na ten lud nieprzyiaciel, aby go przez woynę wygładził.
 17. Choćby figowe drzewo nie zakwitnęło i nie było urodzaiu na winnicach; choćby i owoc oliwy pochybił, i role nie przyniosły pożytku, i z owczarniby owce wybite były, a nie byłoby bydła w oborach;
 18. Wszakże się ia w Panu weselić będę, rozraduię się w Bogu zbawienia mego.
 19. Panuiący Pan iest siłą moią, który czyni^[24] nogi moie, iako nogi łani, i po mieyscach wysokich poprowadzi mię. Przednieyszemu nad śpiewaki na muzyckiém naczyniu moiém.

1. Ps. 13, 2. 3.
2. Iob. 21, 7. Ier. 12, 1.
3. Dzie. 13, 41.
4. Sof. 3, 3.
5. Matt. 24, 28.
6. Iob. 21, 7. Ier. 12, 1.
7. 4 Moy. 27, 17.
8. Iz. 21, 8.
9. Żyd. 10, 37. Ps. 27, 14. r. 42, 6.
10. Ian. 3, 36. Rzym. 1, 17. Gal. 5, 11. Żyd. 10, 37. 38. 1 Ian. 5, 10.
11. Przyp. 30, 15. 16.
12. Ier. 22, 13.
13. Ier. 22, 13. Ez. 24, 9. Nah. 3, 1. Mich. 3, 10.
14. Ier. 51, 58.
15. Izai. 11, 9.
16. Ier. 25, 26.
17. Ier. 10, 8. Zach. 10, 2.
18. Ps. 11, 4. Ps. 46, 11.
19. 5 Moy. 33, 2.
20. Ps. 72, 19. Iz. 6, 3.
21. Ps. 77, 17.
22. Ioz. 3, 13.
23. Ioz. 10, 12. 13.
24. 2 Sam. 22, 34. Ps. 18, 34.

Proroctwo Nahumowe (całość)

Proroctwo Abakukowe (całość)

Proroctwo Sofoniaszowe (całość)