Biblia Wujka (1923)/Księga Kapłańska 14
I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
2 Ta jest ustawa trędowatego, gdy będzie miał być oczyszczony. Przywiodą go do kapłana: [1]
3 Który wyszedłszy z obozu, gdy najdzie, że trąd jest oczyszczony,
4 Przykaże owemu, który się czyści, aby ofiarował dwu wróblów żywych za się, które się jeść godzą, i drewno cedrowe, i karmazyn, i hizop.
5 I każe jednego z wróblów ofiarować na naczyniu glinianem nad wodą żywą:
6 A drugiego żywego z drewnem cedrowem i z karmazynem i z hizopem omoczy we krwi wróbla ofiarowanego:
7 Którą pokropi onego, który ma być oczyszczony siedm kroć, aby był prawnie oczyszczony: i puści wróbla żywego, aby uleciał na pole.
8 A gdy wypierze człowiek szaty swe, ogoli wszystkie włosy ciała, i omyje się wodą: i oczyszczony wnidzie do obozu: wszakże tak, żeby mieszkał przed namiotem swoim przez siedm dni.
9 A dnia siódmego ogoli włosy na głowie, i brodę, i brwi, i po wszystkiem ciele włosy: a omywszy po wtóre szaty i ciało,
10 Ósmego dnia weźmie dwa baranki bez makuły, i owcę roczną bez makuły, i trzy dziesiąte części białéj mąki na ofiarę, któraby była zaczyniona oliwą, a osobno kwartę oliwy.
11 A gdy kapłan oczyszczający człowieka, postawi go, i to wszystko przed Panem we drzwiach przybytku świadectwa, [2]
12 Weźmie baranka i ofiaruje go za występek i kwartę oliwy: a ofiarowawszy wszystko przed Panem,
13 Ofiaruje baranka, gdzie obyczaj ofiarować ofiarę za grzech i całopalenie, to jest, na miejscu świętem; jako bowiem za grzech, tak i za występek kapłanowi należy ofiara: święta świętych jest.
14 I wziąwszy kapłan krwie ofiary, która ofiarowana jest za występ, włoży na koniec ucha prawego tego, który się czyści, i na wielkie palce prawéj ręki i nogi:
15 A z kwarty oliwy wleje na lewą rękę swą:
16 I omoczy w niéj palec prawéj ręki, i pokropi przed Panem siedmkroć.
17 A co zostało oliwy w lewéj ręce, wyleje na koniec ucha prawego tego, który się czyści, i na wielkie palce ręki i nogi prawéj i na krew, która wylana jest za występek,
18 I na głowę jego.
19 I będzie się za nim modlił przed Panem, i uczyni ofiarę za grzech. Tedy ofiaruje całopalenie,
20 I włoży je na ołtarz z mokremi ofiarami swemi, i człowiek porządnie oczyszczony będzie.
21 Ale jeźli jest ubogi, a nie może ręka jego naleść tego, co się rzekło: za występ weźmie baranka na ofiarę, żeby się za nim kapłan modlił, i dziesiątą część białéj mąki zaczynionéj oliwą na ofiarę, i kwartę oliwy:
22 I parę synogarlic, albo dwoje gołąbiąt, z których jedno niech będzie za grzech, a drugie na całopalenie. [3]
23 I ofiaruje ósmego dnia oczyszczenia swego kapłanowi do drzwi przybytku świadectwa przed Panem.
24 Który wziąwszy baranka za grzech i kwartę oliwy, podniesie pospołu:
25 I ofiarowawszy baranka, ze krwie jego włoży na koniec ucha prawego tego, który się czyści, i na wielkie palce ręki jego i nogi prawéj:
26 A część oliwy naleje na rękę swą lewą,
27 W której omoczywszy palec prawéj ręki, pokropi siedmkróc przed Panem.
28 I dotknie się końca ucha prawego tego, który się czyści, i wielkich palców ręki i nogi prawéj, na miejscu krwie, która jest wylana za występ.
29 A ostatek oliwy, która jest w lewéj ręce, wyleje na głowę oczyszczonego, aby zań ubłagał Pana.
30 A synogarlicę albo gołębie ofiaruje:
31 Jedno za występ, a drugie na całopalenie z mokremi ofiarami swemi.
32 Tać jest ofiara trędowatego, który mieć nie może wszystkiego ku oczyszczeniu swemu.
33 I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona, rzekąc:
34 Gdy wnidziecie do ziemie Chananejskiéj, którą ja wam dam w dzierżawę, jeźli będzie zarażenie trądu w domie:
35 Pójdzie ten, którego jest dom, opowiadając kapłanowi i rzecze: Jakoby zarażenie trądu widzi mi się być w domu moim.
36 A on przykaże, aby wszystko wynieśli z domu pierwéj, niźliby wszedł do niego i oglądał, jeźli jest trędowaty: aby się nie splugawiły wszystkie rzeczy, które są w domu: a potem wnidzie, aby oglądał trąd domu.
37 A jeźli ujrzy na ścianach jego jakoby dołki bladością albo czerwonością szpetne, i głębsze niźli insza ściana,
38 Tedy wynidzie z domu, i wnet zamknie go przez siedm dni.
39 A wróciwszy się dnia siódmego ogląda go: A jeźli ujrzy, że przyrosło trądu,
40 Każe wyłomić kamienie, na którem trąd jest, i wyrzucić je przed miasto na miejsce nieczyste:
41 A sam dom oskrobać wewnątrz wokoło, i wysypać proch skrobania przed miasto na miejsce nieczyste:
42 A kamienie inne wprawić na miejsce tych, które wybrano, i wapnem innem dom potynkować.
43 A jeźli potem, jako kamienie wyłamano i proch wyskrobano, i inszem wapnem potynkowano,
44 Wszedłszy kapłan, ujrzałby, że się trąd wrócił, a ściany plamami splugawione, trąd jest trwały, i dom nieczysty:
45 Który wnet rozwalą, a kamienie jego i drzewo, i wszystek proch wyrzucą przed miasto na miejsce nieczyste.
46 Ktoby wszedł do onego domu, gdy jest zamkniony, nieczysty będzie aż do wieczora.
47 A ktoby spał w nim i jadł co, wypierze szaty swe.
48 Lecz jeźli wszedłszy kapłan ujrzy, że trądu nie przyrosło w domu potem, jako z nowu był tynkowany, oczyści go, po wróceniu zdrowia.
49 A na oczyszczenie jego weźmie parę wróblów, i drewna cedrowego i karmazynu i hizopu.
50 A ofiarowawszy wróbla jednego na naczyniu glinianem nad wodą żywą,
51 Weźmie drewno cedrowe i hizop i karmazyn i wróbla żywego, i omoczy wszystko we krwi wróbla ofiarowanego i w wodzie żywéj: i pokropi dom siedmkroć.
52 I oczyści go tak we krwi wróblowéj, jako i w wodzie żywéj i w wróblu żywym, i drzewie cedrowym, i hizopie i karmazynie.
53 A puściwszy wróbla latać wolno na pole, będzie się modlił za dom, i prawnie będzie oczyszczony.
54 Tenci jest zakon wszelkiego trądu i zarażenia:
55 Trądu szat i domów,
56 I blizny, i wyrzucających się chróst i łskniącéj się plamy, i gdy się na różne barwy odmienią farby,
57 Aby się mogło wiedzieć, którego czasu jest jaka rzecz czysta albo nieczysta.