się czyści, i na wielkie palce prawéj ręki i nogi:
15. A z kwarty oliwy wleje na lewą rękę swą:
16. I omoczy w niéj palec prawéj ręki, i pokropi przed Panem siedmkroć.
17. A co zostało oliwy w lewéj ręce, wyleje na koniec ucha prawego tego, który się czyści, i na wielkie palce ręki i nogi prawéj i na krew, która wylana jest za występek,
18. I na głowę jego.
19. I będzie się za nim modlił przed Panem, i uczyni ofiarę za grzech. Tedy ofiaruje całopalenie,
20. I włoży je na ołtarz z mokremi ofiarami swemi, i człowiek porządnie oczyszczony będzie.
21. Ale jeźli jest ubogi, a nie może ręka jego naleść tego, co się rzekło: za występ weźmie baranka na ofiarę, żeby się za nim kapłan modlił, i dziesiątą część białéj mąki zaczynionéj oliwą na ofiarę, i kwartę oliwy:
22. I parę synogarlic, albo dwoje gołąbiąt, z których jedno niech będzie za grzech, a drugie na całopalenie. [1]
23. I ofiaruje ósmego dnia oczyszczenia swego kapłanowi do drzwi przybytku świadectwa przed Panem.
24. Który wziąwszy baranka za grzech i kwartę oliwy, podniesie pospołu:
25. I ofiarowawszy baranka, ze krwie jego włoży na koniec ucha prawego tego, który się czyści, i na wielkie palce ręki jego i nogi prawéj:
26. A część oliwy naleje na rękę swą lewą,
27. W której omoczywszy palec prawéj ręki, pokropi siedmkróc przed Panem.
28. I dotknie się końca ucha prawego tego, który się czyści, i wielkich palców ręki i nogi prawéj, na miejscu krwie, która jest wylana za występ.
29. A ostatek oliwy, która jest w lewéj ręce, wyleje na głowę oczyszczonego, aby zań ubłagał Pana.
30. A synogarlicę albo gołębie ofiaruje:
31. Jedno za występ, a drugie na całopalenie z mokremi ofiarami swemi.
32. Tać jest ofiara trędowatego, który mieć nie może wszystkiego ku oczyszczeniu swemu.
33. I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona, rzekąc:
34. Gdy wnidziecie do ziemie Chananejskiéj, którą ja wam dam w dzierżawę, jeźli będzie zarażenie trądu w domie:
35. Pójdzie ten, którego jest dom, opowiadając kapłanowi i rzecze: Jakoby zarażenie trądu widzi mi się być w domu moim.
36. A on przykaże, aby wszystko wynieśli z domu pierwéj, niźliby wszedł do niego i oglądał, jeźli jest trędowaty: aby się nie splugawiły wszystkie rzeczy, które są w domu: a potem wnidzie, aby oglądał trąd domu.
37. A jeźli ujrzy na ścianach jego jakoby dołki bladością albo czerwonością szpetne, i głębsze niźli insza ściana,
38. Tedy wynidzie z domu, i wnet zamknie go przez siedm dni.
39. A wróciwszy się dnia siódmego ogląda go: A jeźli ujrzy, że przyrosło trądu,
40. Każe wyłomić kamienie, na którem trąd jest, i wyrzucić je przed miasto na miejsce nieczyste:
41. A sam dom oskrobać wewnątrz wokoło, i wysypać proch skrobania przed miasto na miejsce nieczyste:
42. A kamienie inne wprawić na miejsce tych, które wybrano, i wapnem innem dom potynkować.
43. A jeźli potem, jako kamienie wyłamano i proch wyskrobano, i inszem wapnem potynkowano,
44. Wszedłszy kapłan, ujrzałby, że się trąd wrócił, a ściany plamami splugawione, trąd jest trwały, i dom nieczysty:
45. Który wnet rozwalą, a kamienie jego i drzewo, i wszystek proch wyrzucą przed miasto na miejsce nieczyste.
46. Ktoby wszedł do onego domu, gdy jest zamkniony, nieczysty będzie aż do wieczora.
47. A ktoby spał w nim i jadł co, wypierze szaty swe.
48. Lecz jeźli wszedłszy kapłan ujrzy, że trądu nie przyrosło w domu potem, jako z nowu był tynkowany, oczyści go, po wróceniu zdrowia.
49. A na oczyszczenie jego weźmie
