Przejdź do zawartości

Biblia Wujka (1923)/Księga Kapłańska 21

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Księga Kapłańska podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Kapłańska

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27


ROZDZIAŁ XXI.
Na których pogrzebiech mogli kapłani bywać, a jakowe żony pojmować: którzy się nie godzili na kapłaństwo, i o córce kapłańskiéj, gdyby wystąpiła.

Rzekł téż Pan do Mojżesza: Mów do kapłanów, synów Aaronowych, i rzeczesz do nich: Niech się nie maże kapłan śmierciami sąsiadów swoich:

Chyba krewnych a bliskich, to jest: ojca i matki i syna i córki i brata,

I siostry panny, która nie szła za mąż.

Lecz ani książęciem ludu swego nie splugawi się.

Nie będą golić głowy ani brody, ani na ciele swem będą czynić rzezania.

Świętymi będą Bogu swemu, a nie splugawią imienia jego; albowiem zapał Pański, i chleby Boga swego ofiarują, a przetóż świętymi będą. [1]

Nierządnice i podłéj wszetecznice nie pojmą za żonę, ani téj, która odrzucona jest od męża; bo poświęceni są Bogu swemu, [2]

I chleby pokładne ofiarują. Niechże tedy świętymi będą; bom i Ja Święty jest Pan, który je poświącam.

Kapłańska córka jeźliby zastana była w nierządzie i zgwałciła imię ojca swego, ogniem będzie spalona.

10 Arcykapłan, to jest: największy kapłan między bracią swoją, na którego głowę wylany jest olejek pomazania, i którego ręce na kapłaństwo są poświęcone, i obleczony jest w szaty święte: głowy swéj nie odkryje, szat nie rozedrze.

11 I do żadnego umarłego zgoła nie wnidzie: i ojcem swym i matką nie będzie się plugawił.

12 Ani wynidzie z świętych, aby nie splugawił świątnice Pańskiéj; bo olejek świętego pomazania Boga jego jest na nim: Ja Pan.

13 Pannę za małżonkę weźmie. [3]

14 Lecz wdowy i odrzuconéj i plugawéj i nierządnice nie pójmie, ale panienkę z ludu swego:

15 Aby nie zmięszał plemienia rodzaju swego z pospolitym człowiekiem ludu swego; bom Ja Pan, który go poświącam.

16 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

17 Mów do Aarona: Człowiek z nasienia twego, według domów, któryby miał zmazę, nie będzie ofiarował chleba Bogu swemu:

18 Ani przystąpi do służby jego: jeźli będzie ślepy, jeźli chromy, jeźli małego nosa, albo wielkiego, albo krzywego:

19 Jeźli złamanéj nogi, jeźli ręki:

20 Jeźli garbaty, jeźli płynących oczu, jeźli mający bielmo na oku, albo świerzb ustawiczny, jeźli parchy na ciele, albo wypukły.

21 Wszelki, któryby miał wadę z nasienia Aarona kapłana, nie przystąpi ofiarować ofiar Panu, ani chlebów Bogu swemu.

22 Wszakże będzie pożywał chleba, który ofiarują w świątnicy:

23 Ale tak, żeby za zasłonę nie wchodził, ani do ołtarza przystępował: ponieważ ma wadę, a nie ma plugawić świątnice mojéj: Ja Pan, który je poświącam.

24 Mówił tedy Mojżesz do Aarona i do synów jego i do wszystkiego Izraela wszystko, co mu było rozkazano.