Biblia Wujka (1923)/Księga Ezechiela 44

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Księga Ezechiela podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Ezechiela

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48


ROZDZIAŁ XLIV.
O bronie zamknionéj, o zakazaniu, aby obcy człowiek nie wchodził do kościoła, o kapłaniech i Lewitach, co za obyczajów mają używać.

I obrócił mię ku drodze bramy świątynie zewnętrznéj, która patrzała na wschód słońca, a była zamkniona.

I rzekł Pan do mnie: Ta brama zamkniona będzie, nie będzie otworzona, i mąż nie wnidzie przez nię; bo Pan, Bóg Izraelski, wszedł przez nię, i będzie zamkniona

Książęciu. Książę samo będzie siedzieć w niéj, aby jadło chleb przed Panem: drogą bramy przysionku wchodzić będzie a drogą jéj wychodzić.

I przywiódł mię drogą bramy północnéj przed oblicze domu, i ujrzałem, ano napełniła chwała Pańska dom Pański, i padłem na oblicze moje.

I rzekł do mnie Pan: Synu człowieczy! połóż serce twoje a patrz oczyma twemi i uszyma twemi słuchaj wszystkiego, co Ja mówię do ciebie o wszystkich Ceremoniach domu Pańskiego i o wszech zakoniech jego, i położysz serce twoje na drogach kościelnych po wszystkich wyjściach świątynie.

I rzeczesz do draźniącego mnie domu Izraelowego: To mówi Pan Bóg: Miejcie dosyć na wszech złościach waszych, domie Izraelów!

Przeto że wwodzicie syny obce, nieobrzezane na sercu i nieobrzezane na ciele, żeby byli w świątyni mojéj i mazali dom mój; i ofiarujecie chleby moje, tłustość i krew i łamiecie przymierze moje wszemi złościami waszemi.

A nie strzegliście przykazania świątynie mojéj i postawiliście stróże obrzędów moich w świątyni mojéj sami sobie.

To mówi Pan Bóg: Żaden cudzoziemiec nieobrzezany na sercu i nieobrzezany na ciele nie wnidzie do świątynie mojéj, żaden syn obcy, który jest w pośrodku synów Izraelowych.

10 Ale i Lewitowie, którzy daleko odstąpili odemnie w błędzie synów Izraelskich i zbłądzili odemnie za bałwany swymi i nieśli nieprawość swoję,

11 Będą w świątyni mojéj stróżmi i wrótnymi bram domu i sługami domu, oni będą bić całopalenia i ofiary ludu, i oni stać będą przed nimi, aby im służyli.

12 Przeto iż służyli im przed oczyma bałwanów ich i byli domowi Izraelowemu zgorszeniem nieprawości, przetom podniósł rękę moję na nie, mówi Pan Bóg, i poniosą nieprawość swoję.

13 A nie przybliżą się do mnie, aby mi sprawowali urząd kapłański, ani przystąpią do żadnéj świątnice mojéj podle świątynie świętych: ale poniosą sromotę swoję i złości swe, które czynili.

14 I poczynię je odźwiernymi domu na wszelkiéj posłudze jego i na wszystko, co się dziać będzie w nim.

15 Lecz kapłani i Lewitowie, synowie Sadok, którzy strzegli obrzędów świątynie mojéj, gdy błądzili synowie Izraelowi odemnie, ci przystąpią do mnie, aby mi służyli i stać będą przed oczyma memi, aby mi ofiarowali tłustość i krew, mówi Pan Bóg.

16 Ci wnidą do świątynie mojéj, ci téż przystąpią do stołu mego, aby mi służyli i strzegli obrzędów moich.

17 A gdy będą wchodzić do bram sieni wnętrznéj, obloką szaty lniane, a nie wnidzie na nie nic wełnianego, gdy służą w bramach sieni wnętrznéj i wewnątrz.

18 Czapki lniane będą na głowach ich i ubranie płócienne będzie na biodrach ich, a nie będą się opasować w pocie.

19 A gdy wynidą do sieni zewnętrznéj do ludu, zewloką szaty swe, w których służyli, i położą je w skarbnicy świątynie a obloką się w inne szaty, a nie poświęcą ludu szatami swemi.

20 Głowy téż swéj golić nie będą, ani włosów zapuszczać, ale niech strzygąc przystrzygają głów swoich.

21 I wina niech nie pije żaden kapłan, kiedy ma wniść do sieni wnętrznéj.

22 I wdowy i porzucone niech nie pójmują za żony, ale panny z nasienia domu Izraelowego; ale i wdowę, która będzie wdową po kapłanie, pójmą.

23 A lud mój uczyć będą, co za różność między rzeczą świętą a splugawioną i między rzeczą czystą a nieczystą, okażą im.

24 A gdy będzie spór, stać będą na sądziech moich i sądzić będą, praw moich i przykazania mego we wszech świętach uroczystych strzedz będą i szabaty moje święcić będą,

25 A do umarłego człowieka nie wnidą, aby się nie zmazali, chyba do ojca i do matki i do syna i do córki i do brata i do siostry, która drugiego męża nie miała, którymi się mazać będą.

26 A gdy będzie oczyszczony, naliczą mu siedm dni.

27 A w dzień wejścia swego do świątynie, do sieni wnętrznéj, aby mi służył w świątyni, ofiaruje za grzech swój, mówi Pan Bóg. [1]

28 A nie będą mieć dziedzictwa; Jam dziedzictwo ich, i osiadłości nie dacie im w Izraelu; bom Ja osiadłość ich.

29 Ofiarę i za grzech i za występ oni jeść będą: i każdy ślub w Izraelu ich będzie. [2]

30 I pierwiastki wszech pierworodnych i wszystkie mokre ofiary ze wszech, które ofiarują, kapłańskie będą, i pierwiastki pokarmów waszych dawać będziecie kapłanowi, aby oddał błogosławieństwo domowi twemu. [3]

31 Żadnéj zdechliny, ani poimanego od zwierzów z ptaków i z bydła nie będą jeść kapłani.