Przejdź do zawartości

Biblia Wujka (1923)/Księga Ezechiela 26

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Księga Ezechiela podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Ezechiela

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48


ROZDZIAŁ XXVI.
Opowiada Pan wywrócenie miasta Tyru, głównego w Fenicyi, przeto że się radowało z spustoszenia Jeruzalem.

I stało się jedenastego roku, pierwszego dnia miesiąca, stała się mowa Pańska do mnie, mówiąc :

Synu człowieczy! za to, że mówił Tyr o Jeruzalem: Héj! połamano bramy narodów, obróciła się do mnie, napełnię się, spustoszona jest,

Przetóż to mówi Pan Bóg: Owo Ja na cię, Tyrze! i przywiodę na cię narody wielkie, jako się wzdyma morze igrające.

I rozwalą mury Tyrskie i pokażą wieże jego, i wyskrobię proch jego z niego i uczynię go, jako najprzezroczystszą skałę.

Suszenie niewodów będzie wpośród morza; bom Ja rzekł, mówi Pan Bóg, i będzie na rozchwycenie narodów.

Córki téż jego, które są po polu, mieczem pobite będą: a poznają, żem Ja Pan.

Bo to mówi Pan Bóg: Oto Ja przywiodę na Tyr Nabuchodonozora, króla Babilońskiego, od północy, króla królów, z końmi i z wozami i z jezdnymi, z zgrają i z ludem wielkim.

Córki twoje, które są po polu, mieczem pobije, i obtoczy cię basztami, i usypie groblą wokoło, a podniesie na cię tarcz;

I tarany postawi przeciw murom, a wieże twoje zburzy orężem swoim.

10 Od gwałtu koni jego okryje cię proch ich, od tętu jezdnych i kół i wozów poruszą się mury twoje, gdy wnidzie bramami twemi, jako przez wejście do miasta zburzonego.

11 Kopytami koni swych zdepcze wszystkie ulice twoje, twój lud mieczem siec będzie, a słupy twoje zacne na ziemię upadną.

12 Spustoszą majętności twoje, rozchwycą kupiectwa twoje i rozwalą mury twoje a domy twe okazałe wywrócą; i kamienie twoje i drzewo twoje i proch twój w pośrodek wody wrzucą.

13 I uczynię, że ustanie mnóstwo pieśni twoich, a głos cytr twoich nie będzie więcéj słyszan. [1]

14 I postawię cię najprzezroczystszą skałą, suszeniem niewodów będziesz, ani cię zbudują więcéj; bom Ja rzekł, mówi Pan Bóg.

15 To mówi Pan Bóg Tyrowi: Izali od głosu walenia twego i od wzdychania pobitych twoich, gdy będą zabijani w pośrodku ciebie, nie zachwieją się wyspy?

16 I zstąpią z stolic swych wszystkie książęta morskie i zwloką odzienie swoje, a rozmaitych farb szaty swoje odrzucą a obloką się zdumieniem; na ziemi usiędą, a zdumiawszy się z nagłego upadku twego, dziwować się będą.

17 A wziąwszy o tobie narzekanie rzekną tobie: Jakoś zginęło, które mieszkasz na morzu, miasto znamienite! któreś było mocne na morzu z obywatelmi swymi, których się bali wszyscy!

18 Teraz zdumieją się okręty w dzień strachu twego, a zatrwożą się wyspy na morzu, przeto iż żaden nie wychodzi z ciebie.

19 Bo to mówi Pan Bóg: Gdy cię uczynię miastem spustoszonem, jako miasta, w których nie mieszkają, a przywiodę na cię przepaść, i okryją cię wody mnogie,

20 A ściągnę cię z tymi, którzy zstępują do dołu, do ludu wiecznego, a położę cię w ziemi spodniéj, jako pustynie dawne, z tymi, którzy bywają sprowadzeni do dołu, aby w tobie nie mieszkano: lecz gdy okażę chwałę w ziemi żywiących.

21 Wniwecz cię obrócę, i nie będzie cię: a gdy cię szukać będą, nie  najdą cię więcéj na wieki, mówi Pan Bóg.