Biblia Wujka (1923)/Księga Kapłańska 9
A gdy przyszedł dzień ósmy, wezwał Mojżesz Aarona i synów jego, i starszych Izraelskich, i rzekł do Aarona:
2 Weźmij z stada cielca za grzech, i barana na całopalenie, obu bez makuły, i ofiaruj je przed Panem.
3 A do synów Izraelowych mówić będziesz: Weźmijcie kozła za grzech, i cielca i baranka, roczne a bez makuły na całopalenie,
4 Wołu i barana na zapokojne: i ofiarujcie je przed Panem, przy ofierze każdego, białą mąkę oliwą zaczynioną ofiarując; dziś bowiem Pan ukaże się wam.
5 Przynieśli tedy wszystko, co rozkazał Mojżesz, do drzwi przybytku: gdzie gdy wszystek lud stał,
6 Rzekł Mojżesz: Ta jest mowa, którą Pan przykazał: Czyńcie, a ukaże się wam chwała jego.
7 I rzekł do Aarona: Przystąp do ołtarza a ofiaruj za grzech twój: ofiaruj całopalenie, a módl się sam za się i za lud! A gdy zabijesz ofiarę ludu, módl się za nim, jako przykazał Pan.
8 I wnet Aaron przystąpiwszy do ołtarza, ofiarował cielca za grzech swój:
9 Którego krew podali mu synowie jego: w któréj omoczywszy palec, dotknął się rogów ołtarzowych, o ostatek wylał u spodku jego.
10 A łój i nereczki i odziedzę wątroby, które są za grzech, spalił na ołtarzu, jako Pan był przykazał Mojżeszowi.
11 A mięso i skórę jego za obozem spalił ogniem.
12 Ofiarował i ofiarę całopalenia, i podali mu synowie jego krew jéj, którą wylał wkoło ołtarza,
13 Samę téż ofiarę zrąbawszy w sztuki, z głową i z każdym członkiem podali. Co on wszystko na ołtarzu ogniem spalił,
14 Wypłókawszy pierwéj w wodzie jelita i nogi.
15 A za grzech ludu ofiarując zabił kozła: a oczyściwszy ołtarz,
16 Uczynił całopalenie,
17 Przydawszy w ofierze mokre ofiary, które pospołu ofiarują, i paląc je na ołtarzu oprócz obrzędów całopalenia porannego,
18 Ofiarował i wołu i barana, ofiary zapokojne ludu: i podali mu synowie jego krew, którą wylał na ołtarz wokoło.
19 A łój wołowy i ogon barani i nereczki z tłustością ich, i odziedzkę wątroby,
20 Włożyli na mostki. A gdy się spaliły łoje na ołtarzu,
21 Mostki ich i łopatki prawe oddzielił Aaron podnosząc przed Panem, jako był rozkazał Mojżesz.
22 A wyciągnąwszy rękę do ludu, błogosławił mu. I dokonawszy tak ofiar za grzech i całopalenia i zapokojnych, zstąpił.
23 A wszedłszy Mojżesz i Aaron do przybytku świadectwa, i zasię wyszedłszy błogosławili ludowi. I ukazała się chwała Pańska wszystkiemu zgromadzeniu.
24 A oto wyszedłszy ogień od Pana, pożarł całopalenie i łoje, które były na ołtarzu. Co gdy ujrzały tłuszcze, chwaliły Pana, padając na twarzy swoje. [1]