Przejdź do zawartości

Biblia Wujka (1923)/Księga Izajasza 62

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Księga Izajasza podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Izajasza

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25
26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50
51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66


ROZDZIAŁ LXII.
Opowiada przyjście Chrystusowe: o wołaniu stróżów świętego kościoła i o ciele Pana Chrystusowem, pod osobą chleba i wina.

Dla Syonu nie zamilczę, a dla Jeruzalem nie uspokoję się, aż wynidzie jako jasność sprawiedliwy jego, a zbawiciel jego jako kaganiec zapali się.

I ujrzą narodowie sprawiedliwego twego, i wszyscy królowie zacnego twego: i nazowią cię imieniem nowem, które usta Pańskie mianować będą.

I będziesz koroną chwały w ręce Pańskiéj, i koroną królestwa w ręce Boga twego.

Nie będą cię więcéj zwać opuszczoną, i ziemia twoja nie będzie więcéj zwana spustoszona: ale cię będą zwać, wola moja w niéj, a ziemia twoja osadzoną; bo się Panu upodobało w tobie, a w ziemi twojéj mieszkać będą.

Bo będzie mieszkał młodzieniec z panną, i mieszkać będą w tobie synowie twoi: a będzie się weselił oblubieniec z oblubienice, i będzie się weselił z ciebie Bóg twój.

Na murzech twoich, Jeruzalem, postawiłem stróże, cały dzień i całą noc na wieki nie milkną: którzy wspominacie Pana, nie milczcie:

A nie dawajcie mu milczenia, aż umocni i aż postawi Jeruzalem chwałą na ziemi.

Przysiągł Pan na prawicę swoję! i na ramię mocy swéj: Jeźli dam pszenicę twoje więcéj na pokarm nieprzyjaciołom twoim, jeźli będą pić synowie obcy wino twoje, na któreś pracowało.

Bo którzy je zbierają, jeść je będą i chwalić Pana; i którzy je znoszą, pić będą w sieniach świętych moich.

10 Przechódźcie, przechódźcie przez bramy, zgotujcie drogę ludowi, równajcie drogę, zbierajcie kamienie a podnieście chorągiew na narody. [1]

11 Oto Pan dał słyszeć na kończynach ziemie: Mówcie, córce Syon: Oto zbawiciel twój idzie, oto zapłata jego z nim, a dzieło jego przed nim.

12 I nazowią je ludem świętym, odkupionymi od Pana: a ciebie nazowią szukanem miastem, a nie opuszczonem.