Biblia Wujka (1923)/Księga Izajasza 49

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Księga Izajasza podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Izajasza

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25
26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50
51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66


ROZDZIAŁ XLIX.
Chrystus Pan książęciem Żydów i poganów ku zbawienu dan jest na przymierze wszym ze wszego świata ludziom, szczęśliwość tych wielka, którzy weń uwierzą. Cieszy Syon, które się uskarżało, iż było od Boga opuszczone, obiecując mu takie zawołanie, iż zewsząd ku niemu mieli się ludzie zbiegać.

Słuchajcie, wyspy, a pilnujcie narodowie zdaleka! Pan z żywota powołał mię, z żywota matki mojéj wspomniał na imię moje.

I położył usta moje jako miecz ostry, pod cieniem ręki swéj zakrył mię i położył mię jako strzałę wyborną, w sajdaku swym skrył mię.

I rzekł mi: Sługa mój jesteś ty, Izraelu; bo się w tobie chlubić będę.

A jam rzekł: Próżnom pracował, bez przyczyny, i po próżnicy strawiłem siłę moję: przetóż sąd mój z Panem, a sprawa moja z Bogiem moim.

A teraz mówi Pan, który mię utworzył z żywota sługą sobie, abych nawrócił Jakóba k niemu, (a Izrael nie zbierze się: i jestem wsławion przed oczyma Pańskiemi, a Bóg mój stał się mocą moją.)

I rzekł: Mało na tem, abyś mi był sługą na wzbudzenie pokoleń Jakóbowych i na nawrócenie drożdży Izraelowych: oto dałem cię na światłość narodów, abyś był zbawieniem mojem aż do kończyn ziemie. [1]

To mówi Pan, odkupiciel Izraelów, Święty jego, do wzgardzonéj dusze, do obmierzłego narodu, do niewolnika panujących: królowie oglądają, a powstaną książęta, i kłaniać się będą dla Pana, iż wierny jest, i dla Świętego Izraelowego, który cię wybrał.

To mówi Pan: Czasu upodobanego wysłuchałem cię, a w dzień zbawienia ratowałem cię; i zachowałem cię a dałem cię za przymierze ludowi, abyś wzbudził ziemię a osiadł dziedzictwa rozproszone. [2]

Abyś mówił tym, którzy są w więzieniu: Wynidźcie: a tym, którzy w ciemności: Okażcie się. Będą się paść przy drogach, a po wszech równinach pastwiska ich.

10 Nie będą łaknąć ani pragnąć, i nie zarazi gorącość i słońce; bo który litość ma nad nimi, będzie je sprawował, a nad zdrojami wodnymi napawać je będzie.

11 I położę wszystkie góry moje, że będą drogą, a ścieżki moje będą podwyższone.

12 Oto ci zdaleka przyjdą, a oto oni z północy i od morza, a ci z ziemie od południa.

13 Chwalcie niebiosa, a raduj się, ziemio, śpiewajcie, góry, chwałę; bo pocieszył Pan lud swój, a zmiłuje się nad ubogimi swymi.

14 A Syon mówił: Opuścił mię Pan, a Pan zapomniał mię.

15 Izali może zapomnieć niewiasta niemowlęcia swego, aby się nie zlitowała nad synem żywota swego? A choćby ona zapomniała, wszakże Ja nie zapomnę ciebie.

16 Oto na rękach moich napisałem cię: mury twoje zawżdy przed oczyma memi.

17 Przyszli budownicy twoi; którzy cię każą i rozwalają, wynidą od ciebie.

18 Podnieś wokoło oczy twoje, a obacz: wszyscy ci zebrali się, przyszli do ciebie: Żywię ja, mówi Pan, że tymi wszystkimi jako ubiorem przybran będziesz, i obłożysz się nimi jako oblubienica.

19 Bo zburzenia twoje i spustoszenia twoje i ziemia wywrócenia twego teraz ciasne będą prze obywatele, a daleko będą odpędzeni, którzy cię pożerali.

20 Jeszcze rzekną do uszu twoich synom niepłodności twojéj: Ciasne mi jest miejsce, uczyń mi placu, abym mieszkał.

21 I rzeczesz w sercu twojem: Któż mi tych narodził? jam niepłodną i nierodzącą, zagnaną i w więzieniu: a te kto wychował? ja opuszczona i sama, a ci kędy byli?

22 To mówi Pan Bóg: Oto wzniosę na narody rękę moje, a do ludzi podniosę chorągiew moję: a przyniosą syny twoje na ręku, i córki twoje na ramionach poniosą.

23 I będą królowie piastuny twymi, a królowe mamkami twemi: twarz na ziemię spuściwszy kłaniać ci się będą, a proch nóg twoich lizać będą. A poznasz, żem Ja Pan, którego się nie zawstydzą ci, którzy nań czekają.

24 Izali odjęta będzie od mocnego korzyść? albo co mocarz poimał, wybawiono być może?

25 Bo tak mówi Pan: Zaiste i korzyść rycerzowi odjęta będzie, i co wziął mocarz, wybawiono będzie: a te, którzy cię sądzili, ja sądzić będę, i syny twoje ja zbawię.

26 I nakarmię nieprzyjacioły twoje ciały ich, a jako moszczem, upiją się krwią swoją. I dozna wszelkie ciało, żem Ja jest Pan, wybawiający cię, i odkupiciel twój, mocny Jakóbów.