Przejdź do zawartości

Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Rzymianów 6

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Nowy Testament - List Świętego Pawła Apostoła do Rzymianów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16


ROZDZIAŁ VI.
I. Usprawiedliwieni w Chrystusie nie maią w grzechach trwać, ale w nowości żywota chodzić 1. 2. II. Czego dowód bierze od taiemnicy chrztu 3 — 11. III. Ku świętobliwości napomina 12 — 18. IV. grzechów koniec a pożytek posłuszeństwa pokazuiąc 19 — 23.

Cóż tedy rzeczemy? Zostaniemyż w grzechu, aby łaska obfitowała?
2. Nie day tego Boże! albowiem którzyśmy umarli grzechowi, iakoż ieszcze w nim żyć będziemy?
II. 3. Azaż nie wiecie, iż[1] którzykolwiek ochrzczeni iesteśmy w Chrystusa Iezusa, w śmierć iego ochrzczeni iesteśmy?
4. Pogrzebieniśmy tedy z nim przez chrzest w śmierć, aby iako Chrystus wzbudzony iest z martwych przez chwałę oycowską, tak żebyśmy i my w nowości[2] żywota chodzili.
5. Bo ieźliżeśmy z nim wszczepieni[3] w podobieństwo śmierci iego, tedy téż i w podobieństwo zmartwychwstanie wszczepieni z nim będziemy.
6. To wiedząc, że stary nasz człowiek pospołu z nim iest ukrzyżowany, aby ciało grzechu było zniszczone, żebyśmy iuż więcéy nie służyli grzechowi;
7. Bo ktoć umarł, usprawiedliwiony iest od grzechu.
8. Ieźliśmy tedy z Chrystusem[4] umarli, wierzymy, iż téż z nim żyć będziemy,
9. Wiedząc, że Chrystus powstawszy[5] z martwych, więcéy nie umiera, i śmierć mu więcéy nie panuie.
10. By iż umarł, grzechowi raz umarł, a iż żywie, żywie Bogu.
11. Tak téż i wy rozumieycie, żeście wy umarłymi grzechowi, aleście żywymi Bogu w Chrystusie Iezusie, Panu naszym.]
III. 12. Niechże tedy nie króluie grzéch w śmiertelném ciele waszém, żebyście mu posłuszni byli w pożądliwościach iego.
13. Ani stawiaycie członków waszych orężem niesprawiedliwości grzechowi; ale stawiaycie siebie[6] samych Bogu, iako z umarłych żywi, i członki wasze orężem sprawiedliwości Bogu.
14. Albowiem grzech panować nad wami nie będzie; boście nie pod zakonem, ale pod łaską.
15. Cóż tedy? Będziemyż grzeszyli, żeśmy nie pod zakonem, ale pod łaską? Nie day tego Boże!
16. Azaż nie wiecie, że komu[7] się stawiacie za sługi ku posłuszeństwu; tegoście sługami, komuście posłuszni bądź grzechowi ku śmierci, bądź posłuszeństwu ku sprawiedliwości?
17. Ale chwała Bogu, że bywszy sługami grzechu, usłuchaliście z serca sposobu onéy nauki, któreyście się poddali.
18. A będąc[8] uwolnieni od grzechu, staliście się niewolnikami sprawiedliwości.
IV. 19. Po ludzku mówię dla mdłości ciała waszego. Albowiem iakoście stawiali członki wasze na służbę nieczystości i nieprawości ku czynieniu nieprawości; tak teraz stawiaycie członki wasze na służbę sprawiedliwości ku poświęceniu.
20. Bo pokiście byli sługami grzechu, byliście wolnymi od sprawiedliwości;
21. Iakiżeście tedy na on czas pożytek mieli onych rzeczy, za które się teraz wstydzicie? Bo koniec onych iest śmierć.
22. Lecz teraz, będąc uwolnieni od grzechu a zniewoleni Bogu, macie pożytek swóy ku poświęceniu, a koniec żywot wieczny.
23. Albowiem zapłata za[9] grzech iest śmierć; ale dar z łaski Bożéy iest żywot wieczny w Chrystusie Iezusie, Panu naszym.]





 Rz 5 Rz 6
Biblia Gdańska
Rz 7