Biblia Gdańska/Ewangielia według Świętego Iana 12

[1114]

ROZDZIAŁ XII.

 I. Panu Marya nogi umyła 1. 6. II. któréy przeciwko Iudaszowi Pan bronił 7 — 9. III. Biskupi Łazarza zabić chcieli 10. 11. IV. Pan wiechał do Ieruzalemu 12 — 17. V. którego lud czcił 18. 19. VI. Grekowie go pragnęli widzieć 20 — 41. VII. i w niego niektóre Książęta uwierzyły, ale go wyznać nie śmiały 42 — 50.

Tedy Iezus szóstego dnia przed wielkąnocą przyszedł do Betanii, kędy był Łazarz,^[1] który był umarł, którego wzbudził od umarłych.
 2. Tamże mu sprawili wieczerzą, a Marta^[2] posługowała, a Łazarz był iednym z onych, którzy z nim społem u stołu siedzieli.
 3. A Marya wziąwszy^[3] funt maści Szpikanardowéy bardzo drogiéy, namazała nogi Iezusowe i utarła włosami swoimi nogi tego, i napełniony był on dom wonnością onéy maści.
 4. Tedy rzekł ieden z uczniów [1115]iego, Iudasz, syn Symona, Iszkaryot, który go miał wydać:
 5. Przeczże téy maści nie przedano za trzy sta groszy, a nie dano ubogim?
 6. A to mówił, nie iżby miał pieczą o ubogich, ale iż był^[4] złodzieiem, i mieszek miał, a cokolwiek włożono, nosił.
 II. 7. Tedy rzekł Iezus: Zaniechay iéy; na dzień pogrzebu mego to chowała.
 8. Albowiem ubogie zawsze z sobą^[5] macie, ale mnie nie zawsze mieć będziecie.
 9. Dowiedział się tedy lud wielki, iż tam był, i przyszli nie tylko dla Iezusa, ale téż aby Łazarza widzieli, którego^[6] był wzbudził od umarłych.
 III. 10. I radzili się przednieysi Kapłany, żeby i Łazarza zabili.
 11. Bo wiele z Żydów dla niego odstępowali i wierzyli w Iezusa.
 IV. 12. Nazaiutrz^[7] wielki lud, który był przyszedł na święto, usłyszawszy, iż Iezus idzie do Ieruzalemu,
 13. Nabrali^[8] gałązek palmowych, i wyszli na przeciwko niemu i wołali: Hosanna! błogosławiony, który idzie^[9] w imieniu Pańskiém, Król Izraelski!
 14. A dostawszy Iezus oślęcia, wsiadł na nie, iako napisano iest:
 15. Nie bóy się, córko^[10] Syońska! oto, Król twóy idzie, siedzący na oślęciu.
 16. Ale tego z przodku nie zrozumieli uczniowie iego, ale gdy był Iezus uwielbiony, tedy wspomnieli, iż to było o nim napisano, a że mu to uczynili.
 17. Świadczył tedy lud, który z nim był, iż Łazarza zawołał z grobu i wzbudził go od umarłych.
 V. 18. Dla tegoż téż wyszedł przeciwko niemu lud, że słyszał, iż on ten cud uczynił.
 19. Tedy mówili Faryzeuszowie^[11] między sobą: Widzicie, że nic nie sprawicie; oto, świat za nim poszedł.
 VI. 20. A byli niektórzy Grekowie z tych, którzy przychodzili do Ieruzalemu, żeby się modlili w święto.
 21. Ci tedy przyszli do Filipa, który był^[12] z Betsaidy Galileyskiéy, i prosili go, mówiąc: Panie!^[13] chcemy Iezusa widzieć.
 22. Szedł Filip i powiedział Andrzeiowi, a Andrzéy zasię i Filip powiedzieli Iezusowi.
 23. A Iezus odpowiedział im, mówiąc: Przyszła godzina, aby^[14] był uwielbiony Syn człowieczy.
 24. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Ieźliby ziarno^[15] pszeniczne wpadłszy do ziemi, nie obumarło, ono samo zostawa; lecz ieźliby obumarło, wielki pożytek przynosi.
 25. Kto miłuie^[16] duszę swoię, utraci ią, a kto nienawidzi duszy swoiéy na tym świecie, ku wiecznemu żywotowi strzeże iéy.
 26. Ieźli mnie kto służy, niechże mię naśladuie, a gdziem^[17] ia iest, tam i sługa móy będzie; a ieźli mnie^[18] kto służyć będzie, uczci go oyciec móy.]
 27. Terazci dusza moia^[19] zatrwożona iest; i cóż rzekę? Oycze! zachoway mię od téy godziny; alemci dla tego przyszedł na tę godzinę.
 28. Oycze! uwielbiy imię twoie. Przyszedł tedy głos z nieba: I uwielbiłem i ieszcze uwielbię.
 29. A lud ten, który stał i słyszał, mówił: Zagrzmiało; a drudzy mówili: Anioł do niego mówił.
 30. Odpowiedział Iezus i rzekł: Nie dla mnie^[20] się ten głos stał, ale dla was.
 31. Teraz iest^[21] sąd świata tego, teraz Książę świata tego precz^[22] wyrzucone będzie.
 32. A ia ieźli będę^[23] podwyższony od ziemi, podciągnę wszystkich do siebie.
 33. (A mówił to, oznaymuiąc, iaką śmiercią miał umrzeć.)
 34. Odpowiedział mu on lud: Myśmy słyszeli^[24] z zakonu, iż Chrystus trwa na wieki; a iakoż ty mówisz, że musi bydź podwyższony Syn człowieczy?
[1116] 35. Tedy im rzekł Iezus: Ieszcze do małego czasu iest z wami światłość; chodźcież tedy, póki światłość^[25] macie, żeby was ciemności nie ogarnęły; bo kto w ciemności chodzi, nie wie, kędy idzie.
 36. Póki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości^[26]. To powiedział Iezus, a odszedłszy schronił się od nich.
 37. A choć tak wiele cudów uczynił przed nimi, przecię nie uwierzyli weń,
 38. Aby się wypełniło słowo Izaiasza^[27] Proroka, które powiedział: Panie! i któż uwierzył kazaniu naszemu, a ramię Pańskie komuż iest obiawione?
 39. Dla tego wierzyć nie mogli, iż ieszcze powiedział Izaiasz:
 40. Zaślepił^[28] oczy ich, i zatwardził serce ich, aby oczyma nie widzieli i sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, abym ie uzdrowił.
 41. To powiedział Izaiasz, gdy widział chwałę iego i mówił o nim.
 VII. 42. Wszakże iednak i z Książąt wiele ich weń uwierzyło; ale dla Faryzeuszów nie wyznawali, aby z bożnicy nie byli^[29] wyłączeni.
 43. Bo umiłowali chwałę^[30] ludzką więcéy, niż chwałę Bożą.
 44. I wołał Iezus a mówił: Kto wierzy w mię, nie w mię wierzy, ale w onego, który mię posłał.
 45. I kto^[31] mię widzi, widzi onego, który mię posłał.
 46. Ia światłość przyszedłem^[32] na świat, aby żaden, kto wierzy w mię, w ciemnościach nie został.
 47. A ieźliby kto słuchał słów moich, a nie uwierzyłby, iać go nie sądzę: bom nie przyszedł, żebym sądził^[33] świat; ale żebym zbawił świat.
 48. Kto mną gardzi a nieprzyimuie^[34] słów moich, ma, ktoby go sądził; słowa, którem ia mówił, one go osądzą w ostateczny dzień.
 49. Bom ia z siebie samego^[35] nie mówił, ale ten, który mię posłał, oyciec, on mi rozkazanie dał, cobym mówić i cobym powiadać miał;
 50. I wiem, że rozkazanie iego iest żywot wieczny; przetoż to, co ia wam mówię, iako mi powiedział oyciec, tak mówię.

1. Matt. 26, 6. Ian. 11, 14.
2. Łuk. 10, 38.
3. Matt. 26, 7. Mark. 14, 3. Ian. 11, 2.
4. Ian. 13, 29.
5. 5 Moy. 15, 11. Matt. 26, 11.
6. Ian. 11, 43.
7. Matt. 21, 8.
8. Mark. 11, 8. 9. Łuk. 19, 36.
9. Ps. 118, 26.
10. Izai. 62, 11. Zach. 9, 9.
11. Ian. 11, 47.
12. Ian. 1, 45.
13. Łuk. 19, 3.
14. Ian. 13, 31. r. 17, 1.
15. 1 Kor. 15, 37.
16. Matt. 10, 39. r. 16, 25.
17. Ian. 14, 3.
18. 1 Sam. 2, 30.
19. Matt. 26, 38.
20. Ian. 11, 42.
21. Ian. 16, 11.
22. r. 14, 30.
23. Ian. 3, 14.
24. 2 Sam. 7, 16. Ps. 45, 7. i 89, 37. Izai. 9, 7. Ezech. 37, 25. Dan. 2, 44. r. 7, 14. Mich. 5, 2.
25. Ian. 1, 9. r. 8, 12.
26. Efez. 5, 8. 1 Tess. 5,5.
27. Izai. 53, 1. Rzym. 10, 16.
28. Izai. 6, 9. Matt. 13, 14.
29. Ian. 9, 22.
30. Ian. 5, 44.
31. Ian. 14, 9.
32. Ian. 8, 12. r. 9, 39.
33. Ian. 3, 17.
34. Łuk. 10, 16.
35. 5 Moy. 18, 18. Ian. 3, 27.

J 11

J 12 Biblia Gdańska

J 13