Biblia Gdańska/Ewangielia według Świętego Iana 14
Niechay się nie trwoży serce wasze; wierzycie w Boga, i w mię wierzycie.
II. 2. W domu oyca mego wiele[1] iest mieszkania; a ieźli nie, wżdybymci wam powiedział.
3. Idę, abym wam zgotował mieysce; a gdy odeydę i zgotuię wam mieysce, przyidę zasię i wezmę was do siebie, żebyście, gdziem ia iest, i[2] wy byli.
4. A dokąd ia idę, wiecie i drogę wiecie.
5. Rzekł mu Tomasz: Panie! nie wiemy, dokąd idziesz, a iakoż możemy drogę wiedzieć?
6. Rzekł mu Iezus: Iamci iest[3] ta droga, i[4] prawda, i[5] żywot; żaden nie przychodzi[6] do oyca, tylko przez mię.
7. Gdybyście mnie znali, i oyca byście téż mego znali; i iuż go teraz znacie i widzieliście go.
8. Rzekł mu Filip: Panie! ukaż nam oyca, a dosyć nam na tém.
9. Rzekł im Iezus: Przez tak długi czas iestem z wami, a nie poznałeś mię? Filipie! kto[7] mnie widzi, widzi i oyca mego; iakoż ty mówisz: Ukaż nam oyca?
10. Nie wierzysz, iżem ia[8] w oycu a oyciec we mnie? Słowa, które ia[9] do was mówię, nie od samego siebie mówię, lecz oyciec, który we mnie mieszka, on[10] czyni sprawy.
11. Wierzcie mi, żem ia w oycu, a oyciec we mnie; wżdy przynaymniéy dla samych spraw wierzcie mi.
12. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto[11] wierzy w mię, sprawy, które ia czynię, i on czynić będzie, i większe nad te czynić będzie; bo ia odchodzę do oyca mego.
13. A o cokolwiek prosić będziecie w imieniu moiém, to uczynię, aby był uwielbiony oyciec w synu.[12]
14. Ieźli o co będziecie prosić w imieniu moiém, ia uczynię.]
15. Ieźli mię miłuiecie,[13] przykazanie moie zachowaycie.
III. 16. A ia prosić będę oyca, a innego pocieszyciela da wam, aby z wami mieszkał na wieki,
IV. 17. Onego Ducha prawdy, którego świat przyiąć nie może; bo go nie widzi, ani go zna; lecz wy go znacie, gdyż u was mieszka i w was będzie.
18. Nie zostawię[14] was siérotami, przyidę do was.
19. Ieszcze maluczko, a świat mię iuż więcéy nie ogląda; lecz wy mię oglądacie; bo ia żywię, i wy żyć będziecie.
20. W on dzień wy poznacie, żem ia iest w oycu moim, a wy we mnie, i ia w was.
21. Kto ma przykazania moie i zachowywa ie, ten iest, który mię miłuie; a kto mię miłuie, będzie go téż miłował oyciec móy; i ia go miłować będę, i obiawię mu siebie samego.
22. Powiedział mu Iudas, nie on Iszkaryot: Panie! cóż iest, że się nam obiawić masz a nie światu?
V. 23. Odpowiedział Iezus, i rzekł mu: Ieźli mię kto miłuie, słowa moie zachowywać będzie; i oyciec móy umiłuie go, i do niego przyidziemy a mieszkanie u niego uczynimy.
24. Kto mię nie miłuie, słów moich nie zachowywa; a słowo, które słyszycie, nie iest[15] moie, ale onego, który mię posłał, oyca.
25. Tomci wam powiedział, u was mieszkaiąc.
VI. 26. Lecz, pocieszyciel on, Duch święty, którego pośle oyciec w imieniu moiém, onci was nauczy wszystkiego, i przypomni wam wszystko, comkolwiek wam powiedział.[16]
27. Pokóy[17] zostawuię wam, pokóy on móy dawam wam; nie iako dawa świat, ia wam dawam; niechże się nie trwoży serce wasze, ani się lęka.
28. Słyszeliście, żem ia wam powiedział: Odchodzę, i zaś przyidę do was. Gdybyście mię miłowali, wżdybyście się radowali, żem rzekł: Idę do oyca; bo[18] oyciec móy większy iest niż ia.
29. I terazem wam[19] powiedział, przed tém niż się to stanie, żebyście, gdy się to stanie, uwierzyli.
30. Iuż daléy z wami wiele mówić nie będę; albowiem idzie Książę świata tego, a we mnie nic niema;
31. Ale iżby poznał świat, że miłuię oyca, a iako mi rozkazał oyciec, tak[20] czynię. Wstańcież, póydźmy ztąd.]
- ↑ 2 Kor. 5, 1. etc. Żyd. 11, 10.
- ↑ Ian. 12, 26. r. 17, 24.
- ↑ Żyd. 9, 8.
- ↑ 1 Piotr. 2, 22.
- ↑ Ian. 1, 4.
- ↑ Ian. 6, 44.
- ↑ Ian. 12, 45.
- ↑ Ian. 10, 30.
- ↑ Ian. 7, 16.
- ↑ Ian. 5, 17.
- ↑ Matt. 21, 22. Łuk. 17, 6.
- ↑ Ier. 29, 12. Matt. 7, 7. Mark. 11, 24. Łuk. 11, 9. Ian. 15, 7. Iak. 1, 6. 1 Ian. 3, 22. r. 5, 14.
- ↑ Ian. 15, 10.
- ↑ Matt. 28, 20.
- ↑ Ian. 7, 16. r. 8, 28. r. 12, 49. r. 16, 13.
- ↑ Ian. 15, 26. r. 16, 7.
- ↑ Filip. 4, 7.
- ↑ Ian. 10, 29.
- ↑ Ian. 11, 15. r. 13, 19. r. 16, 4.
- ↑ Ian. 10, 18.
J 13 | J 14 Biblia Gdańska |
J 15 |