Biblia Gdańska/Ewangielia według Świętego Iana 19

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Nowy Testament - Ewangielia według Świętego Iana

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21


ROZDZIAŁ XIX.
 I. Piłat Chrystusa ubiczowanego 1. II. i cierniem ukoronowanego 2. 3. III. chcąc wyzwolić 4 — 7. IV. uporem Żydów zwyciężony będąc 8 — 15. V. na ukrzyżowanie skazał 16 — 25. VI. Iezus matkę uczniowi zlecił 26 — 29. VII. Octu skosztowawszy umarł 30 — 33. VIII. Bok Pański włócznią przebito 34 — 37. IX. z krzyża go zdięto 38. 39. X. i pochowano 40 — 42.

Tedy Piłat wziął[1] Iezusa i ubiczował go.
 II. 2. A żołnierze uplotłszy[2] koronę z ciernia, włożyli na głowę iego, i płaszczem szarłatowym przyodziali go,
 3. A mówili: Bądź pozdrowiony Królu Żydowski! i dawali mu policzki.
 III. 4. I zasię wyszedł Piłat[3] na dwór, i rzekł im: Oto, go wam wywiodę na dwór, abyście wiedzieli, iż w nim żadnéy winy nie znayduię.
 5. Tedy Iezus wyszedł na dwór, niosąc onę cierniową koronę i on płaszcz szarłatowy: i rzekł im Piłat: Oto, człowiek!
 6. A gdy go uyrzeli przednieysi Kapłani i słudzy ich, zawołali mówiąc: Ukrzyżuy, ukrzyżuy go! Rzekł im Piłat: Weźmiycież go wy, a ukrzyżuycie; boć ia w nim żadnéy winy nie znayduię.
 7. Odpowiedzieli mu Żydowie: Myć zakon mamy, i według zakonu naszego[4] ma umrzeć; bo się[5] czynił synem Bożym.
 IV. 8. A gdy Piłat usłyszał te słowa, bardziéy się uląkł.
 9. I wszedł zasię do Ratusza, i rzekł do Iezusa: Zkądżeś ty iest? Lecz mu Iezus nie dał odpowiedzi.
 10. Tedy mu rzekł Piłat: Nie mówisz zemną? Nie wiesz, iż mam moc ukrzyżować cię, i mam moc wypuścić cię?
 11. Odpowiedział Iezus: Nie miałbyś żadnéy mocy nademną, być nie była[6] dana z góry; przetoż kto mię tobie wydał większy grzech ma.
 12. Odtąd Piłat starał się o to, iakoby go wypuścił; lecz Żydowie wołali mówiąc: Ieźli go wypuścisz, nie iesteś przyiacielem Cesarskim; każdy bowiem, co się[7] Królem czyni, sprzeciwia się Cesarzowi.
 13. A przetoż Piłat usłyszawszy te słowa, wywiódł Iezusa na dwór, i siadł na stolicy, na mieyscu, które zowią Litostrotos, a po Żydowsku Gabbata.
 14. A było to w dzień przygotowania przed wielkąnocą, około szóstéy godziny, i rzekł Piłat Żydom: Oto, Król wasz!
 15. A oni zawołali: Strać, strać! Ukrzyżuy go! Rzekł im Piłat: Królaż waszego ukrzyżuię? Odpowiedzieli przednieysi Kapłani: Nie mamy Króla, tylko Cesarza.
 V. 16. Tedy im go[8] wydał, żeby był ukrzyżowany. I wzięli[9] Iezusa i wywiedli.
 17. A on niosąc krzyż swóy, wyszedł na ono mieysce, które zwano trupich[10] głów, a po Żydowsku zowią ie Golgata;
 18. Gdzie go ukrzyżowali, a z nim drugich dwóch z obu stron, a w poźrzodku Iezusa.
 19. Napisał téż Piłat i napis, i postawił nad krzyżem; a było napisano: Iezus[11] Nazareński, Król Żydowski.
 20. A ten napis czytało wiele Żydów; bo blisko miasta było ono mieysce, gdzie był ukrzyżowany Iezus; a było napisane po Żydowsku, po Grecku i po Łacinie.
 21. Tedy rzekli Piłatowi przednieysi Kapłani Żydowscy: Nie pisz Król Żydowski; ale iż on powiadał: Iestem Królem Żydowskim.
 22. Odpowiedział Piłat: Com napisał, tom napisał.
 23. A gdy żołnierze[12] Iezusa ukrzyżowali, wzięli szaty iego, (i uczynili cztéry części, każdemu żołnierzowi część, i suknią; a była ta suknia nie szyta, ale od wierzchu wszystka dziana.
 24. Tedy rzekli iedni do drugich: Nie kraymy iéy, ale o nię rzućmy losy, czyia ma bydź; aby się pismo wypełniło, które mówi: Podzielili[13] między się szaty moie, a o odzienie moie los miotali. To tedy uczynili żołnierze.
 25. A stały podle krzyża[14] Iezusowego matka iego, i siostra matki iego, Marya, żona Kleofaszowa, i Marya Magdalena.
 VI. 26. Tedy Iezus uyrzawszy matkę i ucznia, którego[15] miłował, iuż stoiącego, rzekł matce swoiéy: Niewiasto, oto, syn twóy!
 27. Potym rzekł uczniowi: Oto, matka twoia! a od onéy godziny wziął ią on uczeń do siebie.
 28. Potym widząc Iezus, iż się iuż wszystko wykonało, aby się[16] wypełniło pismo, rzekł: Pragnę.
 29. A było tam naczynie postawione octu pełne; tedy oni[17] napełniwszy gębkę octem, a obłożywszy (ią) hysopem, podali do ust iego.
 VII. 30. A gdy Iezus skosztował octu, rzekł: Wykonało[18] się; a nachyliwszy głowę, oddał[19] ducha.
 31. Tedy Żydowie, aby ciała na krzyżu na sabbat nie zostały, ponieważ był dzień przygotowania, (albowiem był wielki on dzień sabbatu,) prosili Piłata, aby im golenie połamano, i zdięto ie.
 32. Przyszli tedy żołnierze, a pierwszemu wprawdzie złamali golenie, i drugiemu, który z nim był ukrzyżowany.
 33. Ale do Iezusa przyszedłszy, gdy uyrzeli, że iuż umarł, nie łamali goleni iego.
 VIII. 34. Lecz ieden z żołnierzów włocznią otworzył bok iego, a zarazem wyszła krew i woda.
 35. A ten, co to widział, świadczył o tém, i prawdziwe iest świadectwo iego, a on wie, iż prawdę powiada, abyście wy wierzyli.
 36. Albowiem się to stało, aby się wypełniło pismo: Kość iego[20] nie będzie złamana.
 37. I zasię drugie pismo mówi: Uyrzą, kogo[21] przebodli.
 IX. 38. A potym prosił Piłata[22] Iózef z Arymatyi, (który był uczniem Iezusowym, ale taiemnym dla boiaźni Żydowskiéy,) aby zdiął ciało Iezusowe. I pozwolił Piłat. Szedł tedy i zdiął ciało Iezusowe.
 39. Przyszedł[23] téż i Nikodem, (który był przed tém przyszedł w nocy do Iezusa) niosąc zmięszanéy myrry i Aloes, około sta funtów.
 X. 40. Wzięli tedy ciało Iezusowe, i uwinęli ie w prześciéradła z onemi rzeczami wonnemi, iako iest zwyczay Żydom umarłe chować.
 41. A był na oném mieyscu, gdzie był ukrzyżowany, ogród, a w ogrodzie grób nowy, w którym ieszcze nikt nie był położony.
 42. Przetoż tam dla dnia przygotowania Żydowskiego, iż on grób był blisko, położyli Iezusa.


góra strony




 J 18 J 19
Biblia Gdańska		 J 20 


Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Biblia_Gdańska/Ewangielia_według_Świętego_Iana_19&oldid=2750973”