Przejdź do zawartości

Biblia Gdańska/Ewangielia według Świętego Iana 20

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Nowy Testament - Ewangielia według Świętego Iana

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21


ROZDZIAŁ XX.
I. Marya o zmartwychwstaniu Pańskiém uczniom dała znać 1 — 2. II. Piotr i Ian poszli do grobu 3 — 15. III. Pan się pokazał Maryi 16 — 18. IV. i dziesiąci uczniom 19 — 25. V. znowu za tydzień kwoli Tomaszowi 26 — 30. VI. w piśmie S. mamy tyle, ile nam do zbawienia potrzeba 31.

A pierwszego dnia po[1] sabbacie, Marya Magdalena przyszła rano do grobu, gdy ieszcze było ciemno, i uyrzała kamień odwalony od grobu.
2. I bieżała a przyszła do Symona Piotra, i do onego drugiego ucznia, którego miłował[2] Iezus, i rzekła im: Wzięli Pana z grobu, a nie wiemy, gdzie go położyli.
II. 3. Tedy[3] wyszedł Piotr i on drugi uczeń, a szli do grobu.
4. I bieżeli oba społem; ale on drugi uczeń wyścignął Piotra, i pierwéy przyszedł do grobu.
5. A nachyliwszy się, uyrzał leżące prześciéradła; wszakże tam nie wszedł.
6. Przyszedł téż i Symon Piotr, idąc za nim, i wszedł w grób, i uyrzał prześciéradła leżące,
7. I chustkę, która była na głowie iego, nie z prześciéradły położoną, ale z osobna na iedném mieyscu zwinioną.
8. Potym wszedł i on drugi uczeń, który był pierwéy przyszedł do grobu, i uyrzał a uwierzył.
9. Albowiem ieszcze nie rozumieli pisma, iż miał[4] zmartwychwstać.
10. I odeszli zaś oni uczniowie do domu.
11. Ale Marya stała[5] u grobu, na dworze płacząc, a gdy płakała, nachyliła się w grób.
12. I uyrzała dwu aniołów w bieli siedzących, iednego u głowy a drugiego u nóg, tam gdzie było położone ciało Iezusowe.
13. Którzy iéy rzekli: Niewiasto! czemu płaczesz? Rzekła im: Iż wzięli Pana mego, a nie wiem, gdzie go położyli.
14. A to rzekłszy, obróciła się nazad, i uyrzała[6] Iezusa stoiącego; lecz nie wiedziała, iż Iezus był.
15. Rzekł iéy Iezus: Niewiasto! czemu płaczesz? kogo szukasz? A ona mniemaiąc, żeby był ogrodnik, rzekła mu: Panie! ieźliś go ty wziął, powiedz mi, gdzieś go położył, a ia go wezmę.
III. 16. Rzekł iéy Iezus: Marya! Która obróciwszy się, rzekła mu: Rabboni! co się wykłada, Nauczycielu!
17. Rzekł iéy Iezus: Nie dotykay się mnie, bom ieszcze nie wstąpił do oyca mego; ale idź do braci moich, a powiedz im: Wstępuię do oyca mego[7] i oyca waszego, i do Boga mego i Boga waszego.
18. Tedy przyszła Marya Magdalena, oznaymuiąc uczniom, że widziała Pana, a że iéy to powiedział.[8]
IV. 19. A gdy był wieczór dnia onego[9] pierwszego po sabbacie, a drzwi były zamknione, gdzie byli uczniowie zgromadzeni dla boiaźni Żydowskiéy, przyszedł Iezus, i stanął w pośrzodku nich, i rzekł im: Pokóy wam!
20. A to rzekłszy pokazał im ręce i bok swóy; i uradowali się uczniowie,[10] uyrzawszy Pana.
21. Rzekł im zasię Iezus: Pokóy wam: Iako mię[11] posłał oyciec, tak i ia was posyłam.
22. A to rzekłszy tchnął na nie, i rzekł im: Weźmiycie Ducha świętego.
23. Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którymkolwiek zatrzymacie, są zatrzymane.][12]
24. A Tomasz ieden ze dwunaści, którego zowią Dydymus, nie był z nimi, gdy był przyszedł Iezus.
25. I rzekli mu drudzy uczniowie: Widzieliśmy Pana. Ale im on rzekł: Ieźli nie uyrzę w ręku iego znaków gwoździ, a nie włożę palca mego w znaki gwoździ, a nie włożę ręki moiéy w bok iego, nie uwierzę.
V. 26. A po ośmi dniach byli zasię uczniowie iego w domu, i Tomasz z nimi. I przyszedł Iezus, gdy były drzwi zamknione, a stanął w pośrzodku nich, i rzekł: Pokóy wam!
27. Potym rzekł Tomaszowi: Włóż sam palec twóy, a ogląday ręce moie, i ściągniy rękę twoię, i włóż ią w bok móy, a nie bądź niewiernym, ale wiernym.
28. Tedy odpowiedział Tomasz i rzekł mu:[13] Panie móy, i Boże móy!
29. Rzekł mu Iezus: Żeś mię uyrzał Tomaszu, uwierzyłeś; błogosławieni,[14] którzy nie widzieli, a uwierzyli.
30. Wieleć i[15] innych cudów uczynił Iezus przed oczyma uczniów swoich, które nie są napisane w tych księgach.
VI. 31. Ale te są napisane, abyście wy wierzyli, że Iezus iest Chrystus, syn Boży, a żebyście wierząc żywot miéli w imieniu iego.]





 J 19 J 20
Biblia Gdańska
J 21