Przejdź do zawartości

Strona:Wyznania świętego Augustyna.djvu/478

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.


Rozd. XIV. Słuchaniem nauki ś. Ambrożego powodowany, odłącza się od Manicheuszów; zostaje Katechumenem w kościele katolickim 
 129.


Rozd. I. Ś. Monika idąc za synem swoim po lądach i morzu, w Medyolanie go znajduje 
 131.
Rozd. II. Zabronione zostało Monice odbycie uczty u grobów męczenników w kościele medyolańskim 
 133.
Rozd. III. O zatrudnieniach świętego Ambrożego 
 134.
Rozd. IV. Z pilnością słuchał kazań ś. Ambrożego, w których sens mistyczny Pisma świętego wykładał 
 136.
Rozd. V. Czego jeszcze pojąć nie można, to wierzyć należy 
 138.
Rozd. VI. Opisuje nędzę ambicyi 
 140.
Rozd. VII. Rozprawia o swoim przyjacielu Alipiuszu młodzieńcu pięknych nadziei, którego mimo chęci przekąsu, od widowisk cyrcejskich odciągnął 
 143.
Rozd. VIII. Alipiusz gwałtem wciągniony został w Rzymie na widowisko szermierskich zapasów 
 145.
Rozd. IX. Alipiusz zostaje o kradzież posądzony 
 147.
Rozd. X. O nieskażonym charakterze Alipiusza i o zapale Nebrydyusza w szukaniu prawdy 
 148.
Rozd. XI. O wahającym się umyśle Augustyna w obiorze życia 
 150.
Rozd. XII. Rozmawia z Alipiuszem o małżeństwie i życiu bezżenném 
 153.
Rozd. XIII. Bóg nie objawia matce Augustyna nic względem jego małżeństwa. 
 155.
Rozd. XIV. Zamierza prowadzić ze swemi przyjaciołmi życie spółeczne 
 156.
Rozd. XV. Niewiasta, którą utrzymywał, powraca do Afryki, w jéj miejsce inną przyjmuje 
 157.
Rozd. XVI. Bojaźń śmierci i przyszłego sądu, powściąga go od zdań Epikura 
 — 


Rozd. I. Nie mógł sobie inaczéj wyobrazić Boga, tylko jako Istotę nieskończenie rozciągłą 
 159.
Rozd. II. Zarzuty Nebrydyusza przeciwko Manicheuszom 
 161.
Rozd. III. O trudności, jakiéj doznawał chcąc pojąć złego początek 
 162.