Przejdź do zawartości

Biblia Wujka (1923)/Ewangelia wg św. Mateusza 11

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Ewangelia wg św. Mateusza podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Nowy Testament - Ewangelia św. Mateusza

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28


ROZDZIAŁ XI.
Jan posły śle do Jezusa, będąc w ciemności. Pan je odprawia, Jana chwali, Żydy przypodobia dzieciom na rynku wołającym, potyka je niewdzięcznością, i gromi, i chwali Pana Boga, Ojca swego, przyzywa k sobie wszech uciążonych do jarzma wdzięcznego.

I stało się, gdy Jezus przestał rozkazować dwiemanaście uczniom swoim, poszedł zonąd, aby uczył i przepowiadał w miastach ich.

A Jan usłyszawszy w więzieniu dzieła Chrystusowe, posławszy dwu z uczniów swoich, [1]

Rzekł mu: Tyś jest, który masz przyjść, czyli inszego czekamy?

A odpowiadając Jezus, rzekł im: Szedłszy odnieście Janowi, coście słyszeli i widzieli:

Ślepi widzą, chromi chodzą, trędowaci bywają oczyszczeni, głuszy słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim Ewangelią opowiadają. [2]

A błogosławiony jest, który się ze mnie nie zgorszy.

A gdy oni odeszli, począł Jezus mówić do rzesz o Janie: Coście wyszli na puszczą widzieć? trzcinę chwiejącą się od wiatru? [3]

Ale coście wyszli widzieć? człowieka w miękkie szaty obleczonego? Oto, którzy w miękkie szaty się obłóczą, w domiech królewskich są.

Ale coście wyszli widzieć? Proroka? Zaiste powiadam wam, i więcéj niż proroka.

10 Bo ten jest, o którym napisano: Oto Ja posyłam Anioła mego przed obliczem twojem, który zgotuje drogę twą przed tobą. [4]

11 Zaprawdę powiadam wam: Nie powstał między narodzonymi z niewiast większy nad Jana Chrzciciela, lecz który jest mniejszym w królestwie niebieskiem, większy jest, niźli on.

12 A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd, królestwo niebieskie gwałt cierpi, a gwałtownicy porywają je. [5]

13 Bo wszyscy prorocy i zakon aż do Jana prorokowali,

14 A jeźli chcecie przyjąć, tenci jest Eliasz, który ma przyjść.

15 Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. [6]

16 A komuż podobnym uczynię ten rodzaj? Podobny jest chłopiętom siedzącym na rynku, które wołając rówiennikom,

17 Mówią: Śpiewaliśmy wam, a nie skakaliście, lamentowaliśmy, a nie płakaliście. [7]

18 Albowiem przyszedł Jan ani jedząc ani pijąc, i powiadają: Czarta ma.

19 Przyszedł Syn człowieczy jedząc i pijąc, i mówią: Oto człowiek obżerca i winożarłok, przyjaciel celników i grzeszników. I usprawiedliwiona jest mądrość od synów swoich.

20 Tedy począł wymawiać miastom, w których się stało bardzo wiele cudów jego, że nie czyniły[8] pokuty:

21 Biada tobie Korozaim! biada tobie Bethsaido! Bo gdyby się były w Tyrze i w Sydonie cuda stały, które się stały w was, dawnoby byli w włosiennicy i w popiele[9] pokutę czyniły.

22 Wszakże powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżéj będzie w dzień sądny, niźli wam.

23 A ty Kapharnaum! izali się aż do nieba wyniesiesz? aż do piekła zstąpisz; bo gdyby się były w Sodomie cuda stały, które się stały w tobie, snadźby były zostały aż do dnia tego.

24 Wszakże powiadam wam, iż znośniéj będzie ziemi Sodomitów w dzień sądny, niźli tobie.

25 W on czas odpowiadając Jezus, rzekł: Wyznawam tobie, Ojcze, Panie nieba i ziemie! żeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je malutkim. [10]

26 Tak Ojcze! iż się tak upodobało przed tobą.

27 Wszystkie rzeczy dane mi są od Ojca mego. I nikt nie zna Syna jedno Ojciec, ani Ojca kto zna, jedno Syn, a komuby chciał Syn objawić. [11]

28 Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę.

29 Weźmijcie jarzmo moje na się a uczcie się odemnie, żem jest cichy i pokornego serca, a najdziecie odpoczynek duszom waszym.

30 Albowiem jarzmo moje wdzięczne jest, a brzemię moje lekkie. [12]





  1. Luc. 7, 18.
  2. Isai. 35, 561, 1.
  3. Luc. 7, 24.
  4. Mal. 3, 1. Marc. 1, 2. Luc. 7, 27.
  5. Luc 16, 16.
  6. Mal. 4, 6.
  7. Luc. 7, 31.
  8. t. j. dosłownie: że się nie upamiętały.
  9. t. j. dosłownie: dawnoby się byli w włosiennicy i w popiele upamiętali.
  10. Luc. 10, 21.
  11. Jan. 3, 25.6, 46.
  12. 1. Jan. 5, 3.