Biblia Gdańska/Pierwsze Księgi Moyżeszowe 46

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Stary Testament - Pierwsze Księgi Moyżeszowe

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25
26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50


ROZDZIAŁ XLVI.


I. Prowad Iakubów do Egiptu 1. II. Bóg mu się w drodze ukazuie, i z nim bydź obiecuie 2 — 7. III. Liczba dusz, które weszły do Egiptu z Iakubem 8 — 28. IV. Iózef oyca z płaczem przyymuie 29. 30. V. I mądrą swym radę daie 31 — 34.
A tak iechał Izrael ze wszystkiem, co miał; a przyiechawszy do[1] Beerseby, ofiarował ofiary Bogu oyca swego Izaaka.
II. 2. I rzekł Bóg do Izraela w widzeniu nocném, mówiąc: Iakubie, Iakubie; A on odpowiedział: Owom ia.
3. I rzekł: Iam iest Bóg, Bóg oyca twoiego; nie bóy się zstąpić do Egiptu, bo cię tam w naród wielki rozmnożę.
4. Ia zstąpię z tobą do Egiptu, i ia cię ztamtąd także zasię wywiodę, a Iózef położy rękę swoię na oczy twoie.
5. I powstał Iakub z Beerseby; I wzięli synowie,[2] Izraelowi Iakuba oyca swego, i dziatki swe, i żony swe na wozy, które był posłał Farao, aby go przywieziono.
6. Pobrali téż bydła swe, i maiętność swoię, któréy byli nabyli w ziemi Chananéyskiéy, i przyiechali do[3] Egiptu, Iakub i wszystka rodzina iego z nim;
7. Syny swe, i syny synów swych, córki swe i córki synów swych, i wszystko nasienie swoie prowadził z sobą do Egiptu.
III. 8. A teć są imiona synów Izraelowych, którzy weszli do Egiptu: Iakub i synowie iego: pierworodny[4] Iakubów Ruben.
9. A synowie[5] Rubenowi: Henoch, i Fallu, i Hefron, i Charmi.
10. A synowie[6] Symeonowi: Iemuel, i Iamyn, i Achod, i Iachyn, i Sochar, i Saul, syn niewiasty Chananéyskiéy.
11. Synowie téż[7] Lewiego: Gerson, Kaat, i Merary.
12. A synowie[8] Iudasowi: Her i Onan, i Sela, i Fares, i Zara; ale umarł Her i Onan w ziemi Chananéyskiéy. A byli synowie Faresowi: Hesron i Hamuel.
13. A synowie[9] Isascharowi: Tola, i Fua, i Iob, i Simron.
14. Synowie zaś Zabulonowi: Zareo, i Elon, i Ialeel.
15. A cić są synowie Lii, które urodziła Iakubowi w Padanie Syryyskim, i Dyna córka iego; wszystkich dusz synów iego, i córek iego, trzydzieści i trzy:
16. A synowie[10] Gadowi: Sefon, i Aggi, Suny, i Esebon, Ery, i Arody, i Areli.
17. A synowie Aser: Iemna, i Iesua, i Isui, i Berya, i Sera, siostra ich. A synowie Beryego: Heber, i Melchyel,[11]
18. Cić są synowie Zelfy, którą był dał Laban Lii, córce swéy, których ona urodziła Iakubowi, szesnaście dusz.
19. Synowie Racheli, żony Iakubowéy: Iózef i Beniamyn.
20. Iózefowi[12] zaś urodzili się synowie w ziemi Egipskiéy, które mu urodziła Asenat, córka Potyfara, Książęcia Ońskiego: Manases i Efraim.
21. A synowie[13] Beniamynowi: Bela, i Bechor, i Asbel, Gera, i Naaman, Echy i Ros, Mupim, i Chupim, i Ared.
22. Cić są synowie Racheli, którzy się urodzili Iakubowi; wszystkich się urodzili Iakubowi; wszystkich dusz czternaście.[14]
23. A synowie Danowi: Chusym.
24. Synowie téż[15] Neftalimowi, Iachsyel, i Gunny, i Ieser, i Selem.
25. Ci są synowie Bali, którą był dał Laban Racheli, córce swéy, która ie urodziła Iakubowi; wszystkich dusz siedm.
26. Wszystkie dusze,[16] które przyszły z Iakubem do Egiptu, co wyszły z biódr iego, okróm żon synów Iakubowych, wszystkich dusz było sześćdziesiąt i sześć.
27. A synów Iózefowych, którzy mu się urodzili w Egipcie, dusz dwie. A tak wszystkich[17] dusz domu Iakubowego, które weszły do Egiptu, było siedmdziesiąt.
28. I posłał przed sobą Iudasa do Iózefa, aby mu oznaymił pierwéy, niżby przyiechał do Gosen. I przyiechali do ziemi Gosen.
IV. 29. A zaprzągłszy Iózef wóz swóy, wyiechał przeciw Izraelowi, oycu swemu, do Gosen; a uyrzawszy go Iakub padł na szyię iego, i płakał na szyi iego chwilę.
30. Tedy rzekł Izrael do Iózefa: Niechże iuż umrę, gdym uyrzał oblicze twoie, ponieważeś ty ieszcze żyw.
V. 31. Zatym rzekł Iózef do braci swéy i do domu oyca swego: Poiadę, a opowiem Faraonowi, i rzekę mu: Bracie moi i dóm oyca mego, którzy byli w ziemi Chananéyskiéy, przyiechali do mnie;
32. A ci mężowie są pasterze trzód, bo się bawili chowaniem bydła; przeto owce swoie, i woły swoie, i wszystko, co mieli, przywiedli.
33. A tak gdy was przyzowie Farao, i spyta: Czym się bawicie?
34. Odpowiecie: Pasterze byli słudzy twoi od dzieciństwa naszego aż dotąd, i my i oycowie nasi; a to dla tego, abyście mogli mieszkać w ziemi Gosen, bo obrzydłością Egipczanom iest wszelki pasterz bydła.





 Pierwsze Księgi Moyżeszowe 45 Pierwsze Księgi Moyżeszowe 46 Pierwsze Księgi Moyżeszowe 47