Katedra Najświętszéj Panny Paryzkiéj
Wygląd
>>> | Dane tekstu||
Autor | ||
Tytuł | Katedra Najświętszéj Panny Paryzkiéj | |
Wydawca | S. Lewental | |
Data wyd. | 1876 | |
Druk | S. Lewental | |
Miejsce wyd. | Warszawa | |
Tłumacz | Józef Tokarzewicz | |
Tytuł orygin. | Notre-Dame de Paris | |
Źródło | Skany na Commons | |
Inne | Cały tekst | |
| ||
Indeks stron |
Wiktor Hugo.
KATEDRA
NAJŚWIĘTSZÉJ PANNY PARYZKIÉJ.
(NOTRE-DAME-DE-PARIS.)
TŁÓMACZYŁ Z FRANCUZKIEGO
J. T. Hodi.
SPIS RZECZY.
13 Izba wielka 14 Piotr Gringoire 26 Pan Kardynał 34 Mistrz Jakób Coppenole 40 Quasimodo 48 Esmeralda 56 Z Charybdy w Sycyllę 56 Plac grevski 59 Besos para Golpes 61 Niedogodności nocnego śledzenia po ulicach za ładną kobietą 69 Dalszy ciąg niedogodności 73 Dzban rozbity 75 Noc po ślubie 92 Notre-Dame 101 Paryż w ptasiej perspektywie 109 Duszyczki miłosierne 129 Klaudyusz Frollo 132 Immanis pecoris custos, immanior ipse 136 Pies i jego pan 142 Ciąg dalszy o Klaudyusza Frollo 143 Niepopularność 149 Abbas beati Martini 150 „To zabije tamto“ 158 Bezstronny rzut oka na dawne sądownictwo 170 Szczurza-Jama 180 Historya pewnego kukurydzowego placka 188 Łza za kroplę wody 200 Koniec historyi placka 207 O niebezpieczeństwie powierzania swych tajemnic kozie 208 Co filozof, to nie ksiądz 220 Dzwony 227 ’ΑΝ’ΑΓΚH 229 Dwaj ludzie czarno ubrani 240 Mnich kłótliwy 249 Pożytek okien od rzeki 256 Talar przemieniony w liść suchy 263 Dalszy ciąg o talarze przemienionym w liść suchy 272 Dokończenie o talarze przemienionym w liść suchy 276 Lasciate ogni speranza 279 Matka 290 Trzy piersi męzkie niejednako skrojone 293 Gorączka 309 Garbaty, jednooki, kulawy 318 Głuchy 322 Glina i kryształ 324 Klucz od czerwonych podwoi 334 Ciąg dalszy poprzedniego rozdziału 335 Przy ulicy Bernardyńskiej Gringoire jednym tchem zdobywa się na kilka trafnych myśli 338 Zaciągnij się do szałaszników 348 Hulaj dusza 349 Przyjaciel nie w porę 357 Zacisze w którém Jego miłość Ludwik francuzki godzinki odprawia 374 „Płomyk obrączkowy“ 401 Trzewiczek 403 La creatura bella bianco vestita (Dante) 431 Wesele Phoebusa 438 Ślubna komnata dzwonnika katedralnego 438 WARSZAWA.
NAKŁAD I DRUK S. LEWENTALA.
1876.
|
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Victor Hugo i tłumacza: Józef Tokarzewicz.
- ↑ Dodano przez Wikiźródła