Nie kożdy wie, co mu zdrowo

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Nie kożdy wie, co mu zdrowo
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

26. Nie kożdy wie, co mu zdrowo.

Żaby niegdy w radzie były,
Boga o króla prosiły,
Aby im takowego dał,
Coby je dobrze sprawował.
Bóg, gdy ich prostotę widział,        5
Drewno im za króla posłał,
Które, w wodę gdy plusnęło,

Wszytki żaby przestraszyło.
Potym żaby śmiałość brały
A ku drzewu przypływały        10
I siedziały na nim wszytki,
Jako jego towarzyszki;
Aż sobie z drzewem zecknęły,
Żywego króla prosiły,
Któryby więtszą wagę miał,        15
A występne groźno karał.
I tej prośbie Bóg przyzwolił:
Bociana królem zostawił,
Który żaby tako karze:
Którą uźrzy, każdą poźrze.        20
Żaby się tego kajały,
Przed Bogiem wszytki płakały,
Prosząc, by króla takiego
Oddalił od nich groźnego.
Bóg rzekl: „Króla musicie mieć,        25
„Jego wszytki gwałty cierpieć,
„Gdyście upornie żądały,
„A swej świebody nie dbały“!
Często ludzie Boga żądają,
Których rzeczy potrzeb nie mają;        30
Kiedy z nich ciężkość poczują,
Potym więc tego żałują.









Rimicius: D (163) De ranis, regem petentibus. [H 76 Βάτραχοι αἰτοῦντες βασιλέα]. Phaedrus I, 2 Ranae regem petierunt. St (110) De ranis et Iove. C (73) O ziabách. — FE (9) O żabim królu. — Niemirycz (33 verso) Żaby chcą króla (L III, 4 Les grenouilles qui demandent un roi). — Jabłonowski 84 Bocian i żaby. Dona dei gratus et patiens refer. — Minasowicz (6) Ze dwojga złego obierz co jest najmniejszego. Żaby, o króla proszące. — BWF (9) Żaby napierają się króla. — BF 1 Żaby, proszące o króla. — Jakubowski 46 Żaby proszą o króla (L j. w.). — Kniaźnin II, 9 Żaby, o króla proszące. — Krasicki PL (V, 81) Jowisz i żaby. — Gorecki (I, 216) Żaby, co prosiły o króla. — Mickiewicz (159) Żaby i ich króle.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.